Σύμφωνο συμβίωσης

Αντικειμενικά, χθες έγινε ένα μεγάλο βήμα στην Ελλάδα για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤ κοινότητας και τα ανθρώπινα δικαιώματα εν γένει. Αντικειμενικά, θα έπρεπε να αισθάνομαι δικαιωμένος, τόσο πολιτικά όσο και προσωπικά, και όντως αισθάνομαι, καθώς και περήφανος για την όποια μικρή συμβολή μου. Όμως, για ακόμα μια φορά το ελληνικό κοινοβούλιο κατάφερε να με κάνει να νιώσω αυτό το ανολοκλήρωτο, αυτό το σου δίνω και σου παίρνω ταυτόχρονα. 


Χθες στη Βουλή, λοιπόν, 300 στρέιτ άτομα έπρεπε να συζητήσουν και να αποφασίσουν για τα δικαιώματα των γκέι. Η ευρεία πλειοψηφία με την οποία πέρασε εντέλει το σύμφωνο συμβίωσης δεν αποτυπώνει ούτε την ποιότητα της συζήτησης που προηγήθηκε, ούτε τις προθέσεις πολλών βουλευτών και κομμάτων, ούτε το σκληρό παζάρι που παίχτηκε εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ για το άρθρο 12 του νομοσχεδίου και το οποίο άλλαξε δυο φορές μέχρι να έρθει η ώρα της ψηφοφορίας. Υπήρξαν στιγμές χθες που το σύμφωνο συμβίωσης κινδύνεψε να γίνει ένα απολύτως διακοσμητικό χαρτί και αν δεν μεσολαβούσαν και πίεζαν άνθρωποι ένθεν και ένθεν, ο yπουργός Δικαιοσύνης είχε την πρόθεση να το περάσει έτσι.


Ο ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε την πάγια τακτική του. Έκανε το μίνιμουμ παρουσιάζοντάς το ως το μάξιμουμ. Το σύμφωνο συμβίωσης που ψηφίστηκε χθες δεν έχει καμία σχέση με αυτό που το ίδιο κόμμα είχε καταθέσει ως σχέδιο νόμου όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Η κυβέρνηση συνειδητά επέλεξε να αφήσει πολλά σημεία θολά, να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα για ζητήματα τα οποία δεν ήθελε να διαχειριστεί στη δεδομένη στιγμή (φορολογικά, ασφαλιστικά κ.λπ.), και έτσι για ακόμα μια φορά θα πρέπει να υπάρξει κυνήγι από πολίτες και φορείς ώστε να προκύψουν ερμηνευτικές διατάξεις και να δούμε τι τελικά θα ισχύσει. Επιπλέον ο ΣΥΡΙΖΑ σφύριξε αδιάφορα στην τροπολογία που κατέθεσε το Ποτάμι για το θέμα της επιμέλειας των παιδιών, καθώς και στο ζήτημα του πολιτικού γάμου. Προφανώς το πρόβλημα εδώ δεν είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συντηρητικότερος από το Ποτάμι, αλλά ότι η κυβέρνηση είναι συντηρητικότερη από μια ανεξάρτητη αρχή, τον Συνήγορο του Πολίτη, στην πρόταση του οποίου βασίστηκε η τροπολογία.

Φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχασε και την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει ως φερετζέ τα 12 πρώτα άρθρα του νομοσχεδίου (τα μόνα που αφορούσαν το σύμφωνο) για να περάσει σωρεία άλλων φωτογραφικών διατάξεων, όπως η πραξικοπηματικού ύφους παραγγελία της κας Θάνου προκειμένου να μπορεί να είναι ταυτόχρονα και κατήγορος και δικαστής των εισαγγελέων.


Η Νέα Δημοκρατία απέδειξε για ακόμα μία φορά ότι ουσιαστικά αποτελεί μια ευκαιριακή συμμαχία, με τεράστιες αποκλίσεις των μελών της. Υπήρξαν οι λίγοι εκείνοι προοδευτικοί, με προεξάρχουσα την Νίκη Κεραμέως, οι οποίοι ήξεραν ακριβώς για ποιο πράγμα μιλούσαν. Υπήρξαν οι ντεμί-σεζόν προοδευτικοί, όπως η Ντόρα Μπακογιάννη, όπου ναι μεν ψήφισαν θετικά, αλλά αφού έβαλαν τον υπουργό να ορκιστεί ότι δεν πρόκειται να υπάρξει οποιαδήποτε προοπτική να εξετασθεί το θέμα των παιδιών. Κάπως σαν κυρίες της φιλοπτώχου που μεγαλοθύμως αποφάσισαν να κάνουν ένα ψυχικό, αλλά μην τρελαθούμε και τελείως. Ειρήσθω εν παρόδω αυτό είναι το δεύτερο faux-pas της κας Μπακογιάννη μετά και τις αναφορές της περί του άκομψου του πολιτικού γάμου μεταξύ ομοφύλων. 


Υπήρξε φυσικά και εκείνη η μερίδα βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης που απέδειξε με την αρνητική της ψήφο ότι για αυτήν Ευρώπη είναι μόνο το ΕΣΠΑ, και ότι έχει πολύ μεγαλύτερη συγγένεια με τους ΑΝΕΛ από ό,τι με οτιδήποτε κεντροδεξιό, φιλελεύθερο ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε. Ο κ. Αθανασίου εξάλλου, πρώην υπουργός Δικαιοσύνης της ΝΔ, είπε τα ίδια ψέματα στην ομιλία του με την κα Μαρίνα Χρυσοβελώνη των ΑΝΕΛ για το τι προβλέπουν οι ευρωπαϊκές συμβάσεις.


Και φυσικά έχουμε και τους απόντες, υπερκινητικούς και λαλίστατους συνήθως που λούφαξαν και δεν τόλμησαν να εκφέρουν γνώμη, όποια και αν είναι αυτή, φοβούμενοι την αντίδραση του ποιμνίου, του ηγούμενου ή του πνευματικού τους ενδεχομένως. Οι άνθρωποι οι οποίοι ψηφίστηκαν και πληρώνονται για να αποφασίζουν για να νομοθετούν και επέλεξαν απλώς να απουσιάσουν. Γνωρίζω ορισμένους από αυτούς προσωπικά, και ειλικρινά ντρέπομαι για λογαριασμό τους. Όπως επίσης ντρέπομαι για ανθρώπους που θεωρούν τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, τον Κώστα Καραμανλή και τον Αντώνη Σαμαρά ηγέτες. Ο ηγέτης δεν είναι a la carte και όποτε τον συμφέρει. Είναι πάντοτε παρών, έχει άποψη και την εκφέρει. Δεν ήταν το θέμα αρκετά σοβαρό για τα κυβικά τους, αυτό ήταν το μήνυμα που ήθελαν να περάσουν; Το μόνο που απέδειξαν είναι το πόσο λίγοι είναι και πόσο ευθυνόφοβοι, γεγονός που ίσως εξηγεί κομμάτια της πρόσφατης ιστορίας μας.


Το πώς η τριχοτομημένη στο θέμα του συμφώνου Νέα Δημοκρατία θα διατηρήσει την ενότητά της γιατί τα βρίσκει π.χ. στο θέμα του ΦΠΑ του βουβαλίσιου γάλακτος είναι κάτι που αφορά την ίδια και τους ψηφοφόρους της, όμως ακόμα και στην Ελλάδα η κοροϊδία και η υποκρισία έχουν κάποια όρια. Δεν τα έχουμε προσεγγίσει ακόμα, αλλά τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ κάνουν φιλότιμες προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση.

Το ΠΑΣΟΚ έκανε το καλό, και μετά η Φώφη Γεννηματά κλώτσησε την καρδάρα με το γάλα απουσιάζοντας και αυτή από την ψηφοφορία, κρατώντας κοινώς μια πισινή καλού κακού την επόμενη φορά που θα πρέπει να φιλήσει τη χείρα ενός δεσπότη. Αν κάτι τέτοιο δεν ισχύει, θα έπρεπε το επικοινωνιακό της επιτελείο να την προστατέψει και να επιμείνει στην παρουσία της.


Και μετά έχουμε το ΚΚΕ. Η χθεσινή συζήτηση απέδειξε πως η χαριτωμένη γραφικότητα της μονολιθικής απόρριψης των πάντων που έχει επιλέξει ως πάγια τακτική έχει και μία άλλη, ανάλγητη και σκληρή όψη, που κλόνισε την εικόνα της ρετρό αξιοπρέπειας του κόμματος, ενώ και σε αυτήν την περίπτωση, λαλίστατοι βουλευτές, όπως η Λιάνα Κανέλλη, απλώς σιώπησαν εκκωφαντικά.


Και ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, τα μεγάλα ΜΜΕ αντιμετώπισαν το θέμα με τον μοναδικό τρόπο που γνωρίζουν: κυνήγι τηλεθέασης, κλειδαρότρυπα, ξεκατίνιασμα, αντανακλώντας τη δική τους θεώρηση των πραγμάτων. Αφού παρέλασαν τραγουδιστές, ηθοποιοί, μοντέλα και ανθυποσελέμπριτι για να μας πουν την άποψή τους επί του θέματος, η παράσταση ολοκληρώθηκε χθες βράδυ με τους γιατρούς-κληρικούς οι οποίοι πλέον δεν μιλούν για την ψυχή μόνο αλλά και για το σώμα και προειδοποίησαν για καρκίνο που προκύπτει από σεξ μεταξύ ανδρών. Πρέπει να είναι πολύ περήφανο το κανάλι για τη χθεσινή του εκπομπή, φαντάζομαι ότι έχουν όλοι συγχαρεί αλλήλους για την τηλεθέαση. 


Με όλα τα παραπάνω δεν θέλω να υποτιμήσω τη σπουδαιότητα και ιστορικότητα της χθεσινής ημέρας, ούτε τον αγώνα εκατοντάδων ανθρώπων για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε. Όμως αυτή πρέπει να είναι μόνο η αρχή. Η ΛΟΑΤ κοινότητα δεν οφείλει κανένα ευχαριστώ σε κανέναν, όπως δεν όφειλαν οι γυναίκες ευχαριστώ σε κανέναν όταν τους δόθηκε το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Το μόνο που οφείλει η ΛΟΑΤ κοινότητα είναι να κάνει μια αξιολόγηση των δικών της κινήσεων, των σχέσεών της με τον πολιτικό κόσμο, των ικανοτήτων της να επηρεάσει την κοινή γνώμη και, φυσικά, να γιορτάσει αυτή την πρώτη, μικρή αλλά πολύ σημαντική νίκη.