Ο Τασούλας, η Σφαγή στο Δήλεσι, η κρίση, το Μνημόνιο και ο προϋπολογισμός

Μια ενδιαφέρουσα αναδρομή στο παρελθόν έκανε ο βουλευτής Ιωαννίνων της ΝΔ Κώστας Τασούλας για να αναδείξει το πώς αποδίδει ο ελληνικός λαός, η χώρα και οι κυβερνητικοί παράγοντες στη «διαχείριση του απροχώρητου».

«Αυτά πάντα υπήρχαν στην Ελλάδα και δεν είναι πρωτότυπο να θέλει ο λαός να δίνει την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους να δοκιμαστούν. Μόνο που παλιότερα έδινε σε άξιους νέους ανθρώπους, ενώ σήμερα δίνει σε επικοινωνιακούς νέους ανθρώπους. Είναι διαφορετική αυτή η προσέγγιση» είπε ο πρώην υπουργός Πολιτισμού και έφερε ως παράδειγμα τη Σφαγή στο Δήλεσι.

Ολόκληρη η ομιλία του Κώστα Τασούλα:

Η διαδικασία εγκρίσεως των απολογισμών και των ισολογισμών θα έπρεπε κανονικά να είναι η πιο ενδιαφέρουσα διαδικασία στην οικονομική διαχείριση της χώρας και όχι ο προϋπολογισμός. Είμαστε μια χώρα όπου προτιμούμε τα εγκαίνια από τις αποπερατώσεις και προτιμούμε τις προγνώσεις από τις επαληθεύσεις. Ίσως είναι και αυτό μία από τις αιτίες του γιατί φτάσαμε εδώ.

Είναι εντυπωσιακό να σκεφτεί κανείς ότι ο Απολογισμός του 2013 στην πραγματικότητα επιβραβεύεται από το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού που τον Οκτώβριο κατέθεσε η παρούσα Κυβέρνηση.

Το 2013, όπως περιέγραψε ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Σταϊκούρας, αλλά όπως είπε και ο κ. Καράογλου που μόλις κατήλθε από το Βήμα, ήταν ένα κρίσιμο έτος, πάνω στο οποίο άρχισε να οικοδομείται η έξοδος της χώρας από την κρίση, με μεγάλες θυσίες των Ελλήνων –προφανέστατα!-, και είναι η περίοδος στην οποία οικοδομήθηκε αυτό που περιγράφει η σημερινή Κυβέρνηση στο προσχέδιο του προϋπολογισμού. Τι περιγράφει;

«Η οικονομική προσαρμογή της περιόδου 2010-2014 είχε ως αποτέλεσμα την επίτευξη των στόχων του προγράμματος, δηλαδή της μείωσης του ελλείμματος και της ισοσκέλισης του πρωτογενούς ισοζυγίου της Γενικής Κυβερνήσεως και της διόρθωσης του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών».

Είχαμε μία θηριώδη μείωση του ελλείμματος από 15,2% στο 3,5% και εμφανίστηκαν πρωτογενή πλεονάσματα, «το δε ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών -λέει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο προσχέδιο του προϋπολογισμού του Οκτωβρίου- κατέγραψε το 2013 και το 2014 πλεόνασμα. Συνεπώς, οι βασικοί δείκτες μακροοικονομικής ανισορροπίας της οικονομίας, τα περιβόητα δίδυμα ελλείμματα, βελτιώθηκαν».

Αυτά όλα δεν έγιναν στο κενό. Έγιναν πάνω στην πλάτη του ελληνικού λαού και έγιναν χάριν στις προσπάθειες μιας κυβερνήσεως, η οποία μετά τη defacto χρεοκοπία της χώρας αντελήφθη τις ευθύνες της και παραγνώρισε το πολιτικό κόστος.

Παρουσιάζουμε μια ενδιαφέρουσα απόδοση ως λαός, ως χώρα, ως κυβερνητικοί παράγοντες εις τη διαχείριση του απροχώρητου. Η Ελλάδα άργησε σαράντα χρόνια από την Επανάσταση του ’21 να μοιράσει τις εθνικές γαίες. Υπήρχαν περί τα πέντε εκατομμύρια καλλιεργήσιμα στρέμματα στην Ελλάδα που μοιράστηκαν το 1871 από τον Υπουργό των Οικονομικών Σωτήρη Σωτηρόπουλο -πληρεξούσιο Τριφυλίας παρακαλώ- ο οποίος, σημειωτέον, εξελέγη Βουλευτής και ανέλαβε υπουργικά καθήκοντα σε ηλικία τριάντα ετών. Και αυτό το λέω προς γνώση όσων παριστάνουν ότι μόνο η σημερινή εποχή είναι αυτή η οποία ασπάζεται τη μυθολογία της νεότητος. Αυτά πάντα υπήρχαν στην Ελλάδα και δεν είναι πρωτότυπο να θέλει ο λαός να δίνει την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους να δοκιμαστούν.

Μόνο που παλιότερα έδινε σε άξιους νέους ανθρώπους, ενώ σήμερα δίνει σε επικοινωνιακούς νέους ανθρώπους. Είναι διαφορετική αυτή η προσέγγιση.

Τι ήταν εκείνο το οποίο οδήγησε τη χώρα να μοιράσει τις εθνικές γαίες το 1871; Έφτασε στο απροχώρητο η ληστεία. Με τη σφαγή στο Δήλεσι, κύριοι συνάδελφοι, εξοργίστηκαν οι πάντες και υπέστη η Ελλάδα μία τερατώδη μείωση του κύρους και της φήμης της, επειδή μία συμμορία ληστών που ελυμαίνετο την ύπαιθρο απήγαγε και σφαγίασε ξένους διπλωμάτες και ξένους περιηγητές και το κράτος δεν μπόρεσε να το αποτρέψει. Η ληστεία ήταν αποτέλεσμα και της μη διανομής των εθνικών γαιών- πέραν του αγρίου ενστίκτου που υπαγόρευε αυτή τη συμπεριφορά-, διότι υπήρχαν άνεργοι και αδύναμοι να ασκήσουν οικονομική δραστηριότητα στην ύπαιθρο.

Η Κυβέρνηση που προέκυψε μετά τη σφαγή στο Δήλεσι έπιασε τον ταύρο από τα κέρατα, διαχειρίστηκε το απροχώρητο και εκεί που εσχόλαζαν οι εθνικές γαίες, έγινε μία τεράστια διανομή τριών εκατομμυρίων στρεμμάτων χάρη στη νομοθεσία του 1871.

Η σφαγή του Δήλεσι η αντίστοιχη για τη σημερινή εποχή είναι η defacto χρεοκοπία της χώρας και όλη η δυσφήμιση, την οποία υπέστη η χώρα οφείλεται στην κατάρρευση όχι ενός καπιταλιστικού συστήματος, αλλά ενός συστήματος πελατειακού, οικογενειοκρατικού, το οποίο έθαλλε και είχε με μεγάλη γενναιοδωρία στηριχθεί από τους πάντες τα χρόνια της Μεταπολιτεύσεως. Η σφαγή του Δήλεσι ήταν η defacto χρεοκοπία της χώρας, η οποία συνήγειρε κάποιους από το πολιτικό σύστημα, οι οποίοι αποφάσισαν να παραγνωρίσουν το πολιτικό κόστος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται να αναγνωρίσει τα νέα δεδομένα, αρνήθηκε να παραδεχθεί τα λάθη του, τα τερατώδη ψέματά του, αρνήθηκε να συμπλεύσει με την πραγματικότητα και οδήγησε τη χώρα σε ένα τρίτο μνημόνιο με μόνη παρηγοριά ότι την οδήγησε με κλαυθμό, ενώ εμείς την οδηγούσαμε χαριεντιζόμενοι. 

Παραγνωρίζοντας την προφανή γελοιότητα αυτού του επιχειρήματος, θα καλέσω τον απόντα Υπουργό Οικονομικών –εάν διαβάσει τα Πρακτικά- να αντιληφθεί ότι αυτό το οποίο συμβαίνει στη χώρα είναι ότι ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού συστήματος προσαρμόστηκε στην πραγματικότητα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ πεισματικά και τώρα αρνείται να προσαρμοστεί.

Ας μελετήσετε καλύτερα τον Απολογισμό του 2013 που θα ψηφίσετε. Ας μελετήσετε καλύτερα την περίοδο του Δεκεμβρίου του 2014 που με τεράστιες θυσίες του ελληνικού λαού και τεράστια εκ μέρους μας παραγνώριση του πολιτικού κόστους -που δεν έχετε το φιλότιμο να παραδεχθείτε ότι δεν τολμάτε να κάνετε- η χώρα είχε μπει στο κατώφλι της εξόδου από την κρίση και προσαρμοστείτε στην πραγματικότητα.

Είναι μονόδρομος η πραγματικότητα. Αντ’ αυτού, σήμερα, η χώρα η οποία δεν μπορεί να ανασάνει, η χώρα η οποία βρίσκεται σε μία διαρκή έκπτωση διαδικασιών, λειτουργιών, αξιών παρατηρεί εμβρόντητη και την σκανδαλώδη συνέργεια της Κυβέρνησης με έγκλειστους για τρομοκρατικές ενέργειες στις φυλακές και όλα αυτά τα χαρακτηρίζετε «μυθομανίες», «μυθοπλασίες» και οτιδήποτε άλλο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2013 ήταν το προανάκρουσμα της εξόδου από την κρίση. Εάν δεν αντιληφθείτε την πραγματικότητα, θα πάνε χαμένες –ήδη έχουν πάει χαμένες- πολλές από τις θυσίες των Ελλήνων και όλος ο λαϊκισμός, όλο το κύκνειο άσμα της Μεταπολίτευσης το οποίο εκφράζετε θα μεταστραφεί εναντίον σας με τέτοιο τρόπο, ο οποίος μπορεί να είναι ασυμμάζευτος για τη χώρα.

Η έξοδος από την κρίση υπαγορεύεται από συγκεκριμένες υποχρεώσεις, τις οποίες επιδεινώσατε λόγω της δημαγωγίας, λόγω του λαϊκισμού και της εμμονής σας σε θηριώδη ψέματα. Έστω και τώρα, μελετήστε καλύτερα αυτό που θα εγκρίνετε. Περιέχει πόνο, αλλά περιέχει και αποτέλεσμα. Δείτε ότι δεν είναι δυνατόν αυτές οι θυσίες των Ελλήνων, αυτό το αποτέλεσμα να σπαταλάται, επειδή δεν τολμάτε να αναλάβετε τις ευθύνες σας.

Εάν δεν τις αναλαμβάνετε εσείς, θα τις αναλάβει σύντομα ο ελληνικός λαός, γιατί είναι βέβαιο ότι έτσι όπως οδηγείτε τα πράγματα, όσο κι αν φαίνεται παράξενο αυτό που λέω, εκεί θα αναγκαστείτε σύντομα να οδηγηθείτε.