Δεν είμαι σε θέση να σας πω αν η μαζική σφαγή των Ποντίων από τους Τούρκους την περίοδο 1914-23 αποτελεί γενοκτονία ή εθνοκάθαρση. Δεν έχω τις γνώσεις που χρειάζεται νομικά ούτε η συγκεκριμένη περίοδος της ιστορίας είναι το φόρτε μου. Προφανώς έχω άποψη για το ζήτημα από αυτά που έχω διαβάσει από δω κι από κει αλλά δεν θα τη μοιραστώ μαζί σας γιατί δεν νομίζω πως θα ενδιαφέρει κανέναν. Έτσι κι αλλιώς δεν είναι αυτό το θέμα μου.
Κι όμως, ο Νίκος Φίλης είναι ο μοναδικός υπουργός της φριχτής ΠΦΑ (Ι και ΙΙ) κυβέρνησης που προσέφερε μια υπηρεσία σε αυτή την καταταλαιπωρημένη χώρα. Επαναλαμβάνοντας μια παλιότερη δήλωσή του για ένα γεγονός που συνέβη πριν από έναν αιώνα ξεγύμνωσε με τον πιο εμφατικό τρόπο τον εθνικισμό και το συντηρητισμό που διατρέχει ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Ξαναλέω πως δεν έχει καμία σημασία αν ο Φίλης έχει δίκιο ή άδικο. Το πρόβλημα είναι πως για μία ακόμη φορά η αντίθετη άποψη ποινικοποιήθηκε. Ως υπουργός, ο Φίλης μού είναι αποκρουστικός. Για αυτά που κάνει στην Παιδεία. Για το θράσος με το οποίο στοχοποιεί ολόκληρες κατηγορίες ανθρώπων, όπως π.χ. όσους στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία. Εδώ όμως η στάση του ήταν έντιμη και αντρίκεια. Ορθώς επέμεινε στη (λανθασμένη ή σωστή ελάχιστη σημασία έχει) άποψη που είχε εκφράσει παλιότερα. Δεν έκανε κωλοτούμπα (όπως συνηθίζουν οι «σύντροφοί» του), δεν πέταξε την μπάλα στην εξέδρα.
Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε όλοι. Οι ασκοί του Αιόλου άνοιξαν. Όλοι ανεξαρτήτως οι πολιτικοί χώροι αναλώθηκαν σε ένα παραλήρημα εθνοκαπηλίας, ψευτοπατριωτισμού και εθνικισμού. Φωνές και κόμματα που θεωρούσαμε προοδευτικά άρχισαν να θυμίζουν τον πατέρα Πλεύρη (με μοναδική εξαίρεση την ψύχραιμη ανακοίνωση του Ποταμιού – δεν τους το είχα, μπράβο τους...), ενώ όποιος τόλμησε να υποστηρίξει είτε την αντίθετη άποψη είτε το δικαίωμα του Φίλη να έχει αντίθετη άποψη χαρακτηρίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες «ανθέλληνας» και κατηγορήθηκε για ύβρη στη μνήμη των σφαγιασθέντων.
Ελάχιστα εικοσιτετράωρα αργότερα έφτασε ο λογαριασμός. Μετά από μια διαδήλωση εθνικιστικού μίσους στο κέντρο της Αθήνας στην οποία πρωτοστάτησαν οι χρυαυσγίτες και οι πάλαι ποτέ προφυλακισμένοι Κασιδιάρης-Μίχος, ενώ συμμετείχαν και βουλευτές τόσο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όσο και της Νέας Δημοκρατίας, ο βουλευτής της τελευταίας, Γιώργος Κουμουτσάκος, ξυλοκοπήθηκε άγρια και γλίτωσε από θαύμα το λιντσάρισμα από ένα κράμα νεοναζί τραμπούκων αλλά και ανένταχτων «πατριωτών». Όλα αυτά μπροστά στα μάτια δεκάδων ΜΑΤατζήδων οι οποίοι παρακολουθούσαν άπραγοι.
Φέρει ευθύνες ο ΣΥΡΙΖΑ για τη θλιβερή αυτή εξέλιξη; Τεράστιες. Το κόμμα του γιγαντώθηκε και αναρριχήθηκε πάνω στη βία του «οργισμένου» όχλου αλλά και στο «καπέλωμα» του κινήματος των «Αγανακτισμένων». Εκεί όπου η «κάτω» και η «πάνω» Πλατεία έγιναν ένα. Στον ίδιο τον Φίλη φυσικά δεν μπορεί να καταλογιστεί κάτι σε σχέση με το θλιβερό συμβάν και όσα ελέχθησαν για «ηθική αυτουργία» είναι τουλάχιστον σουρεαλιστικά. Η απορία μου όμως είναι άλλη. Σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχει κανείς που να τολμά να τα βάλει με το συντηρητισμό των νεοελλήνων;
Κανείς δεν τολμά να αγγίξει αυτόν το παντελώς στρεβλό και επικίνδυνο ψευτοπατριωτισμό, αυτή την πλαστή εθνική περηφάνια (η οποία ουσιαστικά είναι μια απλή μανία καταδίωξης) που πιάνει κάθε λίγο και λιγάκι ορισμένους συμπατριώτες μας; Τέτοιος φετιχισμός πια με την ψήφο του κάθε ελληνάρα; Τι διάολο, διπλή μετράει; Γιατί στην επίθεση στον Κουμουτσάκο μερίδιο έχει και το μεγαλύτερο κομμάτι της αντιπολίτευσης που έπαιξε από την αρχή το χαρτί του υπερπατριωτισμού. Και τέλος, μέχρι πότε θα πρέπει να σκεφτόμαστε εκατό φορές πριν εκφράσουμε τη γνώμη μας για οτιδήποτε γνωρίζοντας πως κινδυνεύουμε να λιντσαριστούμε (μεταφορικά και κυριολεκτικά) από ένα συνονθύλευμα τραμπούκων που δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν στη ζωή τους;
Καταλήγοντας, κάποιες σκόρπιες σκέψεις και ερωτήσεις.
-Δεν είναι τυχαίο πως η επίθεση έγινε στο (μάλλον μετριοπαθή) Κουμουτσάκο. Αυτούς μισεί αυτός ο όχλος που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια. Τους εκπροσώπους του (ευρύτερου) μεσαίου χώρου. Τις φωνές τις λογικής. Αυτοί είναι οι εχθροί τους. Γι’ αυτό οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (και «ομόσταυλοι» του Φίλη) αλλά και δυο-τρεις πιο «ακραίοι» βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που συμμετείχαν στη διαδήλωση αποθεώθηκαν από το πλήθος.
-Ποιος είναι ο λόγος που η αστυνομία έμεινε θεατής της απόπειρας λιντσαρίσματος; Επειδή όντως πολλά στελέχη της διατηρούν εξαιρετική σχέση με τη Χρυσή Αυγή ή επειδή υπάρχουν εντολές να μην πραγματοποιείται καμία κίνηση εναντίον αυτού που η κυβέρνηση θεωρεί «λαό»; Και τα δύο ενδεχόμενα είναι ανατριχιαστικά.
-Γιατί δεν κλήθηκαν να δώσουν εξηγήσεις στην αστυνομία οι διοργανωτές της διαδήλωσης; Αν η επίθεση που έγινε στον Κουμουτσάκο γινόταν κατά τη διάρκεια κάποιου ποδοσφαιρικού αγώνα, η γηπεδούχος ομάδα θα έτρωγε δέκα αγωνιστικές.
-Όσοι διαδήλωσαν εκείνη τη μέρα πλάι στους χρυσαυγίτες πρέπει να ντρέπονται. Ποσώς με ενδιαφέρει αν είναι Πόντιοι, Ρουμελιώτες, Κρητικοί ή Ρουμανόβλαχοι. Εκείνη τη μέρα συνεργάστηκαν με τους Ναζί.
-Ναι, το ΠΑΣΟΚ από την αρχή αντιμετώπισε τελείως λάθος την όλη ιστορία.
4°
