To μεταναστευτικό δεν μπορεί ποτέ να λυθεί πλήρως

Δεν είναι μόνο «συμπαθή» παιδιά (για να χρησιμοποιήσουμε την –επιεικώς αδέξια– έκφραση του πρωθυπουργού μας) που πνίγονται (κάθε μέρα πλέον…) κοντά στις ελληνικές ακτές. Είναι και εκατοντάδες ενήλικες, οικογένειες ολόκληρες που ξεκληρίζονται στη γιγάντωση του προσφυγικού κύματος που παρατηρείται τους τελευταίους μήνες. Ποιος φταίει; Για πολλούς συμπατριώτες μας η απάντηση είναι προφανής: Οι ανάλγητοι Ευρωπαίοι. Επειδή είναι μισάνθρωποι και δεν ανοίγουν τα (ελληνικά) σύνορα για να περάσουν οι πρόσφυγες. Γιατί δεν γκρεμίζουν το φράχτη στον Έβρο. Γιατί μας μισούν, μιας και την εποχή που χτίζαμε Παρθενώνες αυτοί έτρωγαν βελανίδια. Η πραγματικότητα, φυσικά, είναι πως η ελληνική κυβέρνηση φέρει πολύ μεγαλύτερες ευθύνες, κυρίως λόγω της παντελούς έλλειψης προετοιμασίας της μπροστά στην επερχόμενη μεταναστευτική κρίση.

Όλοι μας πρέπει να καταλάβουμε κάτι. Το μεταναστευτικό ζήτημα δεν μπορεί να λυθεί. Τουλάχιστον όχι πλήρως. Δεν υπάρχει τρόπος να ικανοποιήσεις τους πάντες (μετανάστες, γηγενείς πληθυσμούς, εμπλεκόμενα κράτη) και να σεβαστείς τα δικαιώματα όλων χωρίς προβλήματα. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προσπαθήσεις για την όσο δυνατόν καλύτερη και αποτελεσματικότερη διαχείριση της κατάστασης.

Ποια είναι η λύση, λοιπόν; Είναι λύση να μείνουμε άπραγοι βλέποντας χιλιάδες ανθρώπους να θαλασσοπνίγονται περιμένοντας να αλλάξει κάτι, ως διά μαγείας; Σίγουρα όχι.

Από τότε που ξέσπασε η κρίση κυκλοφορεί ευρέως στη χώρα μας μια συγκεκριμένη πρόταση: Να ανοίξουν παντελώς τα ευρωπαϊκά σύνορα για να εισέλθουν οι πρόσφυγες. Σύμφωνα με τη λογική αυτή, η Ε.Ε. πρέπει να ναυλώνει συστηματικά πλοία τα οποία θα παραλαμβάνουν τους πρόσφυγες, θα τους φέρνουν με ασφάλεια στην Ελλάδα και την Ιταλία από όπου οι πρόσφυγες θα διοχετεύονται στη χώρα της αρεσκείας τους. Δεν λέω… Πόσο ωραία θα ήταν! Κι εγώ ονειρεύομαι έναν κόσμο χωρίς σύνορα. Στο πνεύμα του «Imagine» του John Lennon αλλά και της Ε.Ε. που έχει καταργήσει τα σύνορα ανάμεσα στις χώρες-μέλη της. Δυστυχώς, όμως, πρέπει να κρατάμε τα πόδια μας στη γη. Να έχουμε επαφή με την πραγματικότητα. Δεν μπορείς ως Ευρώπη να περάσεις το μήνυμα: «Ανοίξαμε και σας περιμένουμε».

Η «λογική» αυτή αποτελεί συνέχεια του θρυλικού «όταν θα έρχονται οι μετανάστες στη χώρα μας θα τους δίνουμε χαρτιά να πάνε όπου θέλουν» το οποίο είχε παίξει προεκλογικά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν κάτι τέτοιο συμβεί σύντομα η Ευρώπη θα γεμίσει με εκατομμύρια μετανάστες που δεν θα έχουν δουλειά, στέγη, φαγητό. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Παράλληλα ολόκληρες χώρες της Ασίας και της Αφρικής θα εξαφανιστούν από το χάρτη και θα γίνουν έρμαια των διαφόρων τζιχαντιστών, οι οποίοι θα κατασφάξουν με την ησυχία τους αυτούς που δεν θα έχουν τη δυνατότητα να μεταναστεύσουν. Οι μετανάστες θα προέρχονται κυριολεκτικά από παντού και θα είναι παντελώς αδύνατο να ταυτοποιηθούν. Αν με μερικές χιλιάδες η διαδικασία είναι ήδη χρονοβόρα, καταλαβαίνετε τι θα συμβεί με τους δεκαπλάσιους αριθμούς που θα προκύψουν. Οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι απανταχού ακροδεξιοί ρατσιστές που περιμένουν πώς και πώς να αδράξουν την ευκαιρία.

Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας η καταστροφή θα είναι απόλυτη. Γιατί, μόλις οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες κλείσουν ερμητικά και οριστικά τα σύνορά τους (πολλές το έχουν κάνει ήδη), η Ελλάδα θα βρεθεί με εκατομμύρια άπορες και εγκλωβισμένες ψυχές. Εκατομμύρια ανθρώπων χωρίς αύριο σε μια μικρή χρεοκοπημένη χώρα.

Η προσφυγιά είναι πολύ σκληρό πράγμα. Ένας άνθρωπος για να ξεριζωθεί από τη χώρα του, για να σηκωθεί να φύγει από το σπίτι του και να ρισκάρει τη ζωή του αλλά και αυτή των παιδιών του, προφανώς έχει πολύ σοβαρούς λόγους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο λόγος είναι ένας και έχει όνομα. Λέγεται ISIS. Εδώ και ένα δύο χρόνια η γη μας έχει γνωρίσει το πιο αιμοσταγές είδος ανθρώπων από την εποχή των Ναζί. Και θύματα του ISIS δεν είναι μόνο οι εκατοντάδες νεκροί της Μεσογείου. Είναι και οι χιλιάδες νεκροί στη Συρία, για τους οποίους επιμένουμε να αδιαφορούμε μόνο και μόνο επειδή δεν σκοτώνονται στην «αυλή» μας. Είναι οι νεκροί από τις τρομοκρατικές επιθέσεις σε άλλες αραβικές χώρες και στην Τουρκία. Είναι ο πολιτισμός μέσω της καταστροφής μνημείων με ιστορία χιλιετιών. Είναι τα εκατομμύρια των φιλήσυχων μουσουλμάνων ανά τον κόσμο που δυσφημούνται από μια χούφτα υπανθρώπων και γίνονται στόχος ρατσιστικών επιθέσεων.

Αν δεν θες να υπάρχει προσφυγικό ζήτημα, ο μόνος τρόπος είναι να βοηθήσεις τους ίδιους τους πρόσφυγες στο να μη χρειάζεται να γίνουν πρόσφυγες. Και αυτό θα γίνει μόνο με μια ουσιαστική συντονισμένη παγκόσμια χερσαία επέμβαση σε βάρος του ISIS. Πολλοί θα προειδοποιήσουν για τη σφαγή που θα ακολουθήσει, θα υπερασπιστούν την ειρήνη. Δυστυχώς ο πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει. Το ίδιο και η σφαγή με χιλιάδες νεκρούς. Δεχόμαστε επίθεση. Όχι εμείς οι Ευρωπαίοι ή ο δυτικός τρόπος ζωής. Η ανθρωπότητα δέχεται επίθεση. Και οι εχθροί της πρέπει να εξουδετερωθούν ένας προς έναν. Με κάθε κόστος.

Υ.Γ. Αν το πολύνεκρο δυστύχημα με το ρώσικο αεροπλάνο οφείλεται όντως σε τρομοκρατική ενέργεια των Τζιχαντιστών, τότε έχουμε πια ένα ξεκάθαρο casus belli. Στο αεροπλάνο επέβαιναν και 25 παιδιά. Σαν αυτά που πνίγονται στη Μεσόγειο. Αυτά τα παιδιά, βέβαια, δεν θα παίξουν στα ελληνικά σόσιαλ μίντια.