Η πρώτη φωτογραφία του Αλέξη Τσίπρα από τη Σύνοδο Κορυφής

Πρόκειται για την εικόνα που δεν είδε ποτέ το φως της δημοσιότητας. Ο Έλληνας πρωθυπουργός εμφανίστηκε για την «οικογενειακή» φωτογραφία μετά τη συνδιάσκεψη, χαρούμενος, φορώντας τα ρούχα που πραγματικά επιθυμούσε και που τον εξέφραζαν.

Όπως φαίνεται, όμως, η Άγκελα Μέρκελ δεν ήθελε να επιτρέψει σε κάποιον άλλον να της κλέψει τις εντυπώσεις, φορώντας πορτοκαλί αποχρώσεις. Γι’ αυτό ζήτησε από τον Αλέξη Τσίπρα να αλλάξει σε κάτι πιο συμβατικό.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός υπάκουσε μεν και φόρεσε κοστούμι για να μη χαλάσει το κλίμα, αλλά φρόντισε να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του με το ύφος του και με τη στάση του. Και κάπως έτσι προέκυψε η φωτογραφία που προκάλεσε πλήθος συζητήσεων.

Κάποιος που πιστεύει ότι οι γραβατωμένοι με τα κοστούμια φορούν «συμβατική στολή», πώς είναι σίγουρος ότι το εμμονικό «μπλαζέ-ύφος-με-κοστούμι-χωρίς-γραβάτα» δεν είναι επίσης μια στολή;

Κι όμως, υπήρξε μια συγκεκριμένη στιγμή τις προηγούμενες δεκαετίες που το σύνολο του πολιτικού προσωπικού της χώρας αναστέναξε με απίστευτη ανακούφιση.

● Ήταν η στιγμή που διαπίστωσαν ότι μπορούν να προσλαμβάνουν στο δημόσιο τους ψηφοφόρους τους και να τους συνταξιοδοτούν πρόωρα, χρηματοδοτώντας έτσι μέσω των φόρων μας την προεκλογική τους βάση. Και όλα αυτά, ΧΩΡΙΣ συνέπειες. Με πλήρη ασυλία.

● Την οποία ασυλία ήταν πρόθυμοι να προσφέρουν, πέρα από κάθε λογική, χιλιάδες αυτόκλητοι, έτοιμοι να «καθαρίσουν» για πάρτη τους. Και να κολλήσουν σε όποιον διαμαρτυρόταν το στίγμα του «νεοφιλελέ».

Αφού ο Νίκος Φίλης («αφού δεν ανήκεις στους πλούσιους, τι το θες το ιδιωτικό και δεν πας στο δημόσιο;») και ο Χρήστος Θηβαίος («αφού δεν ανήκεις στους πλούσιους τι το θες το αρνί και δεν τη βγάζεις με ελιές και παξιμάδι;») έχουν ακριβώς το ίδιο σκεπτικό, γιατί οι ίδιοι που υπερασπίζονται με πάθος τον πρώτο είναι στα κάγκελα με τον δεύτερο;

Δηλαδή ο «πατριώτης» Αρτέμης Σώρρας πιστεύει ότι αυτοί που θα τον ψηφίσουν μόνο και μόνο με αντάλλαγμα τις 20.000 ευρώ που θα τους δώσει, θα υπηρετήσουν το «πατριωτικό» του όραμα επαρκώς;

Ο ένας, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, είναι επιχειρηματίας.

● Και δουλειά του είναι να αυξάνει τα έσοδά του.

● Τα οποία έχουν μειωθεί με το «μνημονιακό» περιορισμό της δαπάνης για τα φάρμακα.

● Οπότε σηκώνει την αντι-μνημονιακή παντιέρα και στηρίζει όποιον συντάσσεται μαζί του.

● Λογικό.

● Ο άλλος, ο Πάνος Καμμένος, είναι πολιτικός.

● Και δουλειά του είναι να αυξάνει τους ψηφοφόρους του.

● Οι οποίοι έχουν μειωθεί, λόγω της μεταστροφής του.

● Οπότε νιώθει «κοντά» με όποιον τον αποθεώνει.

● Επίσης, λογικό.

● Όμως, οι ψηφοφόροι του μεν και οι αναγνώστες των site του δε, που κατά τα άλλα ανακαλύπτουν συνωμοσίες και συμφέροντα πίσω από το κάθε τι και είναι πρόθυμοι να πιστέψουν όποια καταγγελία διαβάσουν, δεν βρίσκουν τίποτα περίεργο σε όλα αυτά και συνεχίζουν να τους πιστεύουν και να τους ακολουθούν;

● Χωρίς να νιώθουν λίγο κορόιδα;

Είσαι ο άνθρωπος που σκίζει τα ρούχα του υπέρ της κυβέρνησης. Που σπεύδει να κατακεραυνώσει όποιον την αμφισβητεί και δίνει μάχες στα social media για να υπερασπιστεί τον Φλαμπουράρη.

● Όμως, μετά από την ολοήμερη μάχη με τους «εγκάθετους», μετά από τόσα «ψόφα» και τόσα μπινελίκια, όταν πια κλείνεις το computer σβήνεις τα φώτα και πας για ύπνο...

●...εκεί, λίγο πριν αποκοιμηθείς, όταν περνάει από μπροστά σου ο απολογισμός της ημέρας, δεν νιώθεις καθόλου «ο μαλάκας της υπόθεσης»;

Κανονικά, ένα ποσοστό από τα διόδια της διαδρομής Αθήνα-Θεσσαλονίκη δεν θα έπρεπε να πηγαίνουν υπέρ του Αγίου Δημητρίου, που την απελευθέρωσε, ώστε να κάνει το έσοδο αυτό εφικτό;

Απάνθρωπη θέση εργασίας της εβδομάδας

Νομικός σύμβουλος καναλιού που ετοιμάζεται να διεκδικήσει άδεια.

Η (πραγματική) απορία της εβδομάδας Νο1

Δηλαδή, ο Νίκος Φίλης απαντάει στην «ταξική φύση» των σχολών μπαλέτου, κάνοντάς τις προσιτές σε ακόμα λιγότερους και πιο προνομιούχους;

Η (πραγματική) απορία της εβδομάδας Νο2

Το να στέλνεις σφαίρα με απειλές στον υπουργό αντί στον προϊστάμενό του που τον τοποθέτησε εκεί, δεν είναι σαν να καταδικάζεις σε φυλάκιση τις καραμπίνες που πυροβόλησαν και όχι αυτόν που τις κρατούσε;

Η (πραγματική) απορία της εβδομάδας Νο3

Sorry, αλλά οι 12θεϊστές βομβιστές της Καλαμάτας, που πιάστηκαν ύστερα από λάθη επιπέδου Άβερελ Ντάλντον, ήταν σίγουροι για την υπεροχή του ελληνικού μυαλού έναντι των ξένων, έτσι;

Θα έπρεπε να υπάρχει μια λέξη για...

«Γαλλικαφεταστροφείς: «Οι άνθρωποι που διαλέγουν να σου μιλήσουν τη στιγμή ακριβώς που μετράς τις κουταλιές του γαλλικού καφέ που πρέπει να βάλεις στην καφετιέρα ώστε να βγει σωστός ανάλογα με το νερό, με αποτέλεσμα να χάνεις το μέτρημα».

Η μετάφραση της εβδομάδας

Προκόπης Παυλόπουλος «Η σκέπη του Αγίου Δημητρίου προστατεύει, διαχρονικώς (την Μακεδονία), ιδίως έναντι των Σλάβων, ήδη από τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Με κορύφωση της προστασίας αυτής, την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης (…) την ημέρα της εορτής του.

Μετάφραση Το ξέρω ότι δεν βγάζουν νόημα αυτά που λέω, αλλά δεν πειράζει. Αυτοί που περιμένουν να νιώσουν ιερή συγκίνηση θα μείνουν ικανοποιημένοι.