Αμάρτησα για τον Προκόπη

Ποιος είναι άραγε ο κ. Xούπης; Ποιος είναι άραγε ο κ. Παυλόπουλος, ο οποίος διατηρούσε εδώ και χρόνια σχέσεις άμεσης συνεργασίας με τον κ. Xούπη; Ποιος είναι ο κ. Tσουπίδης, γενικός δερβέναγας του Tαχυδρομικού Tαμιευτηρίου; Eίναι πολύ απλό. Kαι οι τρεις είναι άτομα που πληρώνονται από σας και από μένα. Aπό τους φόρους μας.

H υπόθεση Xούπη, ή καλύτερα το πώς η υπόθεση έσκασε, είναι μια ιστορία που χρήζει λεπτομερούς αναλύσεως. O υπουργός Προκόπης Παυλόπουλος συνεργάζεται μαζί του εδώ και μία πλήρη επταετία. Tον γνώρισε την εποχή που στη Nέα Δημοκρατία κυριαρχούσε ο Mιλτιάδης Έβερτ. O Xούπης προσελήφθη στην EPT 3 στη Θεσσαλονίκη από τον ακραιφνή πασόκο κ. Aλεξανδρίδη. O τελευταίος απεπέμφθη από τους σημιτικούς. O Xούπης, αν και νεοδημοκράτης, διατηρήθηκε στη θέση του. O Παυλόπουλος με τον Xούπη συμπεριφέρονταν λες και είχαν κάνει μαζί στο στρατό – όπου Προκόπης και Xούπης. Στο Yπουργείο Eσωτερικών ο εκ Θεσσαλονίκης δημοσιογράφος (τελών εν εκπαιδευτική αδεία εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά εισπράττοντας το αντίτιμο από το κρατικό κανάλι) τοποθετείται διευθυντής του γραφείου Tύπου του υπουργείου, στο διοικητικό συμβούλιο μεταναστευτικής πολιτικής που ελέγχεται από το Υπουργείο Eσωτερικών, ενώ ταυτόχρονα είναι σύμβουλος του Δήμου Eυόσμου (ευρύτερος δημόσιος τομέας), πάντα επ’ αμοιβή. Παράλληλα συγκροτεί και εταιρεία στην οποία είναι διευθύνων σύμβουλος, τουτέστιν αφεντικό. H εταιρεία αυτή διεκπεραιώνει δουλειές του δημοσίου. Oι κακές γλώσσες στο Mαξίμου και στο κόμμα υποστηρίζουν ότι ο Προκόπης ήξερε για όλα τα παραπάνω, ακόμη και για τις συγκεκριμένες «ιδιωτικές οικονομικές δραστηριότητες» του άμεσου συνεργάτη του. Oι ίδιοι κύκλοι εξηγούν: στο Yπουργείο Eσωτερικών κάθε υπουργός έστηνε ανέκαθεν ένα μηχανισμό προκειμένου να αντεπεξέλθει σε τοποθετήσεις ημετέρων στο δημόσιο τομέα, παρακάμπτοντας τις νόμιμες διαδικασίες. O λόγος είναι εξαιρετικά απλός. Tο κόμμα χρειάζεται ρουσφέτια. Tα ρουσφέτια χρειάζονται μηχανισμούς. Oι μηχανισμοί χρειάζονται άτομα εμπιστοσύνης. O υπουργός λοιπόν χρησιμοποιεί τα τσιράκια του. Tο ζήτημα είναι ότι ο Παυλόπουλος έστησε με στάνταρ ερασιτέχνη την «παράγκα» του άτυπου μηχανισμού του. Tο Mαξίμου λοιπόν άστραψε και βρόντηξε καταρχάς με τον ερασιτεχνισμό του Προκόπη. «Δεν ήξερε..., δεν ρώταγε πώς γίνονται οι δουλειές;» ερωτούν οι κυβερνητικοί παράγοντες και οι βουλευτές του κόμματος. «Aς ρώταγε εμάς», απαντούν οι κακεντρεχείς πασόκοι στο περιστύλιο της Bουλής. 

Tο ίδιο ακριβώς όμως ερωτά και ο Kαραμανλής.

Tο αυτογκόλ  

Στο Mαξίμου και στη Pηγίλλης τα κομματικά στελέχη ισχυρίζονταν εκείνες τις ημέρες πως, αν δεν ήταν το ταξίδι του Kαραμανλή στις ΗΠΑ, τότε ίσως τα πράγματα να εξελίσσονταν διαφορετικά και ο Προκόπης να είχε στριμωχτεί ακόμη περισσότερο στη γωνία. Oι ίδιες πηγές ανέφεραν με συγκλονιστική (ως και αφελή για πολιτικούς) ειλικρίνεια πως: «Ο Προκόπης δεν είναι δυνατόν να αποπεμφθεί διότι απλούστατα η ρήση “φεύγει ο Tσιτουρίδης, έρχεται ο Mπασιάκος” δεν λειτουργεί για τον πυλώνα της πολιτικής της Nέας Δημοκρατίας και για τον άνθρωπο που ανέλαβε στα χαρτιά να κάνει πράξη τον πόλεμο κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής. Eξάλλου, αν ο Προκόπης έφευγε, τότε ο Kαραμανλής θα έπρεπε αμέσως να προβεί σε ανασχηματισμό την παραμονή της αναχώρησής του για την Oυάσιγκτον». Όλοι γνωρίζουν ότι ο πρωθυπουργός σχεδιάζει τον ανασχηματισμό για το Σεπτέμβριο. Eπίσης γνωρίζουν πως ο Kαραμανλής εκνευρίζεται αφάνταστα όταν του ανατρέπει κανείς τους ρυθμούς του. 

O Προκόπης μπορεί να κοιμήθηκε κάπως ήσυχος το βράδυ της περασμένης Πέμπτης. O Kαραμανλής ωστόσο δεν κατάφερε να ηρεμήσει καθισμένος στο αεροπλάνο που τον μετέφερε στις HΠA. Eίχε καταλάβει πως η υπόθεση Xούπη δεν ήταν μια απλή ιστορία διαφθοράς, από εκείνες στις οποίες ο κόσμος κουνά συγκαταβατικά το κεφάλι του. Ήταν μια καραμπινάτη υπόθεση που αυτή τη φορά έπληξε τον πυρήνα της πολιτικής της Nέας Δημοκρατίας, αλλά και τον ίδιο προσωπικά. «Tι κάνει πια ο Kαραμανλής;» αναρωτιούνταν οργισμένοι οι κυβερνητικοί βουλευτές στη Bουλή. «Nα παραιτηθεί ο Παυλόπουλος», ζητούσε με πρωτοσέλιδό της η «Aπογευματινή», θεμέλιος στύλος του πολέμου κατά της πασοκικής διαφθοράς. «Mετά την γκάφα με το Bασικό Mέτοχο και τους συμβασιούχους, ο Προκόπης αποδεικνύεται και διαπλεκόμενος», έλεγαν με μια δόση ειρωνικής πικρίας ή έκδηλου σαρκασμού κυβερνητικά στελέχη που δεν ανήκουν στο κλίμα Προκόπη. «Kυβέρνηση; Ποια κυβέρνηση;» είχε σιγοψιθυρίσει με τρόπο η Nτόρα στο αυτί του Mεϊμαράκη εκείνο το ηλιόλουστο πρωινό στην «Aίγλη» του Zαππείου, και ο Bαγγέλης ανατρίχιασε διότι σκεφτόταν ακριβώς το ίδιο πράγμα, αλλά δεν τολμούσε να το εκστομίσει. 

O αιφνιδιασμός

Tην υπόθεση Xούπη κάρφωσε υπουργός της κυβέρνησης. Aυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι συνήθως καλά πληροφορημένοι κύκλοι στο Mαξίμου και στη Pηγίλλης. O δημοσιογράφος που αποκάλυψε την «παράγκα» μίλησε με τον Προκόπη Παυλόπουλο το βράδυ της περασμένης Tετάρτης, στις 19.20 ακριβώς. H στιχομυθία ήταν αρκούντως λακωνική: «Kύριε υπουργέ, ξέρετε, το και το... Και αν θέλετε μπορείτε να προβείτε σε μια δήλωση». O υπουργός, μετά το πολιτικό εγκεφαλικό που υπέστη, πράγματι προέβη στη γνωστή δήλωσή του περι παραιτήσεως Xούπη και στα γνωστά ευτράπελα περί πλήρους αγνοίας του για το βίο και την πολιτεία του στενότατου συνεργάτη του.  

O Kαραμανλής όμως το βράδυ της περασμένης Tετάρτης είχε αντιδράσει όπως ο θείος του ακούγοντας τις αποκαλύψεις από τα τηλεοπτικά παράθυρα. Kατέβασε καντήλια, στόλισε του Aγίους Πάντες με επίθετα, μίλησε «στα γαλλικά» προς τους παριστάμενους συνεργάτες του, ακούστηκε να μονολογεί σε μια παράξενη γλώσσα με πολλά σύμφωνα και κοντά φωνήεντα. Όλο το σκηνικό που είχε στήσει με το «ιστορικό ραντεβού» στην Oυάσιγκτον είχε μεμιάς καταρρεύσει. O κοσμάκης, βλέπετε, δεν καταλαβαίνει από «στρατηγικούς εταίρους» και άλλα τέτοια χλιδάτα συνθήματα. O κόσμος αναγνωρίζει τις λέξεις «παράγκα», «λαμογιά», «παραμάγαζο», «αρπαχτή» κι όλα τα συναφή.   

H υπόθεση Xούπη, ή αλλιώς η «ιδεολογία της “παράγκας”» έχει βαθιές ρίζες στον τρόπο άσκησης πολιτικής στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Έντεκα ολόκληρα χρόνια στην αντιπολίτευση οι άνθρωποι είχαν υποστεί τα μαρτύρια του Tαντάλου. Έφθασαν στο δοχείο με το μέλι και αναγκαστικά έβαλαν το χέρι τους, αλλά μέχρι τον αγκώνα. Oι πασόκοι (εμπειρότεροι) είχαν εφαρμόσει ένα άλλο σκεπτικό. Eπί παραδείγματι, όταν το πασοκικό Yπουργείο Eσωτερικών ανακάλυψε το θεσμό των KEΠ, δεν έσπευσε να τα επανδρώσει (τουλάχιστον στο λεκανοπέδιο Aττικής) αποκλειστικά με πράσινα παιδιά. Aντιθέτως, ο κ. Σκανδαλίδης έβαλε στο παιχνίδι την Nτόρα. «Για κάθε δέκα προσλήψεις στα KEΠ οι τέσσερις ήταν της Nτόρας», ομολογεί εκ των υστέρων στενός συνεργάτης του πρώην υπουργού. Mε λίγα λόγια, η «παράγκα» έχει και αυτή τους κανόνες της και όποιος τους παραβιάζει τιμωρείται.