Γεννήθηκα το 1971. Έχω αναμνήσεις από τη Χούντα αλλά είναι φυσικά ελάχιστες. Θυμάμαι το τηλεοπτικό πρόγραμμα να ξεκινά με τον Φοίνικα και διατηρώ μια αμυδρή ανάμνηση από μια σκοτεινή μέρα η οποία, κατά πάσα πιθανότητα, ήταν η επομένη του Πολυτεχνείου. Όταν μετά από χρόνια άρχισα να ανακαλύπτω τι συνέβη τη μαύρη επταετία 1967-74, ένα από τα πράγματα που μου προξένησαν εντύπωση ήταν το εθνικιστικό kitsch που τη διέκρινε. Αυτές οι γελοιωδέστατες ψευτοπατριωτικές αρχαιοελληνικές φιέστες στο Καλλιμάρμαρο και αλλού, που υποτίθεται πως είχαν ως στόχο να ενισχύσουν το εθνικό φρόνημα των Ελλήνων, στην πραγματικότητα όμως απλώς υπενθύμιζαν στους πολίτες ποιος ήταν το απόλυτο αφεντικό.
Ομολογώ πως δεν περίμενα ότι θα ζούσα προσωπικά κάτι αντίστοιχο. Κι όμως… Παρότι έχουμε μπει για τα καλά στον 21ο αιώνα κάποιοι επιμένουν να μας γυρίσουν πολλές δεκαετίες πίσω, στη χειρότερη μετεμφυλιακά χρονική περίοδο της χώρας. Να πεις πως δεν μας είχαν προειδοποιήσει; Όλοι θυμόμαστε τα τσάμικα στην Πλατεία Συντάγματος μετά το τέλος της στρατιωτικής παρέλασης της 25ης Μαρτίου. Μιας παρέλασης που κάποτε ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε (και πολύ σωστά) πως θα καταργούσε. Αλλά και πολύ πιο πρόσφατα, λίγες μόνο μέρες πριν, παρακολουθήσαμε με έκπληξη και αηδία μια εξωφρενικά κακόγουστη τελετή-φόρο τιμής (και καλά) στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας με δόρατα και ασπίδες, καραγκούνες, παπάδες και έναν Πάνο Καμμένο να λάμπει μέσα στην εθνικιστική ακροδεξιά ματαιοδοξία του.
Αυτό όμως που είδαμε την περασμένη Παρασκευή στην άσκηση «Παρμενίων» ξεπέρασε κάθε όριο. Η εικόνα του –πάλαι ποτέ– «ριζοσπάστη αριστερού» Αλέξη Τσίπρα να χαζογελάει μέσα σε ένα C130, παίζοντας ενίοτε και με τα κουμπάκια του κόκπιτ, προκαλεί κλαυσίγελο. Η εικόνα όμως του ίδιου Τσίπρα να ποζάρει περήφανος, πλαισιωμένος από βλοσυρούς, πάνοπλους κομάντο με καμουφλάζ στα πρόσωπα και φόντο μια τεράστια ελληνική σημαία, μόνο προβληματίζει. Δύσκολα θα φανταζόμουν οποιοδήποτε άλλο πολιτικό (εκτός φυσικά από τα καλόπαιδα της Χρυσής Αυγής) σε τέτοια πόζα. Δύσκολα φέρνω στο μυαλό μου μία πιο στρατόκαυλη κυβέρνηση από αυτή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, εκτός φυσικά από κάτι μπανανίες στην υποσαχάρια Αφρική και το Ιράκ την εποχή του μακαρίτη Σαντάμ.
Πόσο θλιβερό για κάποιον (αυτοπροσδιοριζόμενο ως) αριστερό να ξεπουλάει σε τέτοιο βαθμό την ιδεολογία του. Για να καταφέρει τι; Για να αποσπάσει και τις τελευταίες ψήφους των διαφόρων ανένταχτων Eλληναράδων; Ή για να περάσει το μήνυμα σε κάποιους «γερμανοτσολιάδες» ότι «Έχω δίπλα μου το στρατό. Γι’ αυτό ό,τι και αν συμβεί στη χώρα αύριο, εσείς να κάτσετε φρόνιμα». Πιθανότατα και τα δύο.
18°
