Παραλάβαμε καμένη γη (από εμάς τους ίδιους)

«Κατά τους πρώτους μήνες του 2015, η εφαρμογή νέου πολιτικού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας και η αναζήτηση νέου πλαισίου συμφωνίας με τους διεθνείς εταίρους και πιστωτές της χώρας στάθηκε αφορμή για την αύξηση της οικονομικής αβεβαιότητας. Ως εκ τούτου, ένας νέος κύκλος δυσμενών προσδοκιών ξεκίνησε, με αποτέλεσμα τη χειροτέρευση του οικονομικού κλίματος, την επιδείνωση της ρευστότητας στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και την επιβράδυνση της πορείας της οικονομίας προς την ανάκαμψη».

Αυτά δεν τα είπαν κάποιοι γερμανοτσολιάδες που θέλουν με τις διαδόσεις τους να υπονομεύσουν το έργο της ελληνικής κυβέρνησης. Τα αναφέρει το προσχέδιο του προϋπολογισμού που υπογράφουν οι υπουργοί Τσακαλώτος και Χουλιαράκης. Το κείμενο κατατέθηκε στη Βουλή τη μέρα που ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας χρησιμοποιούσε έναν επιθετικό λόγο για να κατακεραυνώσει την αντιπολίτευση κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων. Για να μη μείνει ίχνος αμφιβολίας, οι υπουργοί του κάνουν τα πράγματα πιο συγκεκριμένα:

«Κατά την περίοδο κατάρτισης του Κρατικού Προϋπολογισμού 2015 (Νοέμβριος 2014) ο ετήσιος ρυθμός αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ είχε εκτιμηθεί σε 2,9% το 2015, με πρόβλεψη για περαιτέρω επιτάχυνσή του μεσοπρόθεσμα. Ωστόσο, η διαμορφούμενη οικονομική συγκυρία, που παρατάθηκε πέραν του πρώτου εξαμήνου του έτους εν μέσω συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων για την οριστικοποίηση του νέου χρηματοδοτικού προγράμματος της χώρας και των σχετικών δημοσιονομικών μέτρων που απαιτούνται σε συνδυασμό με τα διοικητικά μέτρα ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων, που εφαρμόστηκαν στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα στις αρχές Ιουλίου 2015, επιδείνωσε το έλλειμμα ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, οδηγώντας σε εκτίμηση αρνητικού ρυθμού ανάπτυξης».

Ο υπουργός Οικονομικών και ο αναπληρωτής του ομολογούν ανοιxτά ότι η πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα ανέκοψε την επιστροφή της οικονομίας στην ανάπτυξη που είχε αρχίσει το 2014 και τη βύθισε σε ύφεση 2,3% για το 2015. Ύφεση η οποία θα συνεχιστεί και το 2016 κατά 1,3% και θα συνοδευτεί από αύξηση της ανεργίας, όπως αποτυπώνεται στον πίνακα που συνοδεύει το κείμενο του προϋπολογισμού.

Η κυβέρνηση Τσίπρα ήταν η μοναδική κυβέρνηση από την αρχή της κρίσης που δεν παρέλαβε ελλείμματα και ύφεση, αλλά πρωτογενή πλεονάσματα, ανάπτυξη και την ανεργία σε πτώση. Μέσα σε λίγους μήνες όλα τα μεγέθη της οικονομίας παρουσιάζουν επιδείνωση. Έτσι, με την ίδια λιτότητα με την οποία οι προηγούμενοι έβγαζαν ένα μικρό πλεόνασμα, τώρα έχουμε ελλείμματα και επιβάλλονται νέοι φόροι ώστε να βρεθούν τα χρήματα που λείπουν.

Ο πρωθυπουργός δεν έχει να πει τίποτε για την καταστροφή που συντελέστηκε και εστιάζει τη ρητορική του στη μείωση του χρέους. Η προηγούμενη κυβέρνηση Τσίπρα εκλέχτηκε με σημαία τη γενναία μείωση του χρέους, μιλώντας για διεθνή διάσκεψη διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του. Όμως, αυτό που κατάφερε ήταν η σημαντική αύξησή του. Από τα 86 δισ. νέου δανεισμού που συμφωνήθηκαν τον Ιούλιο, περισσότερα από τα μισά είναι νέο, ολοκαίνουργιο χρέος. Σε αυτά περιλαμβάνονται και τα δισεκατομμύρια που θα χρειαστούν οι τράπεζες, τα οποία δεν απαιτούνταν πριν το κλείσιμό τους.

Ο Αλέξης Τσίπρας εκμεταλλεύεται τις πιέσεις του ΔΝΤ προς τους Ευρωπαίους δανειστές για ελάφρυνση του χρέους και τις παρουσιάζει σαν δικαίωση της πολιτικής του. Αποκρύπτει έντεχνα ότι το ταμείο θεωρεί το χρέος μη βιώσιμο ακριβώς λόγω των αποτελεσμάτων της πολιτικής που εφάρμοσε και προβλέπει εκτίναξη του χρέους στο 206% του ΑΕΠ για το 2016. Tο ΔΝΤ στην έκθεση βιωσιμότητας του χρέους στις 26/7/2015 αναφέρει:

«Μέχρι το καλοκαίρι του 2014, με τα επιτόκια να μειώνονται και την ανάκαμψη να διαφαίνεται, περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους βάσει της δέσμευσης του Eurogroup τον Νοέμβριο του 2012 δεν έμοιαζε απαραίτητη. Όμως σημαντικές αλλαγές στην οικονομική πολιτική, κυρίως χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα και η έλλειψη ιδιωτικοποιήσεων οδηγούν σε πολύ μεγαλύτερες δανειακές ανάγκες που έρχονται να προστεθούν σε ένα ήδη υψηλό χρέος. Αυτές οι πρόσθετες δανειακές ανάγκες καθιστούν το χρέος μη βιώσιμο».

Μέσα στη γενική παραποίηση των πραγμάτων το τρίτο μνημόνιο στην αρχή παρουσιάστηκε σαν αποτέλεσμα εκβιασμού στην κακόμοιρη Ελλάδα και τον πρωθυπουργό της. Στη συνέχεια επιχειρήθηκε να εμφανιστεί σαν καλύτερο από τα προηγούμενα. Αυτό που αποκρύπτεται είναι ότι το τρίτο μνημόνιο περιλαμβάνει και τα δύο προηγούμενα. Η νέα αύξηση των φόρων δεν ακυρώνει τις προηγούμενες, απλά προστίθεται σε αυτές. Το ίδιο και η μείωση των συντάξεων. Αν παλιότερα είχαμε μείωση 20% και τώρα 10% δεν είναι καλύτερα, γιατί απλούστατα τώρα έχουμε συνολικά μείωση κοντά στο 30%.

Όσο αφελή και αντιφατικά κι αν είναι είναι τα επιχειρήματα της κυβερνητικής προπαγάνδας, πετυχαίνουν το σκοπό τους. Εμφανίζουν –σε εκείνους που είναι έτοιμοι να το πιστέψουν– την παράταση της κρίσης και τα νέα μέτρα σαν κάτι αναπόφευκτο (σαν να βρήκε τη χώρα μια φυσική καταστροφή) και όχι ως προϊόν της κυβερνητικής αποτυχίας. Η παραπλάνηση των πολιτών είναι ένα δεδομένο συστατικό του ελληνικού δημόσιου βίου. Από τη μία πλευρά υπάρχουν πολίτες έτοιμοι να παραπλανηθούν και από την άλλη κόμματα πρόθυμα να τους παραπλανήσουν. Ανάμεσά τους βρίσκονται ΜΜΕ, τηλεδιασκεδαστές και άλλοι διαμορφωτές της γνώμης των πολιτών, που δεν διστάζουν να κατασκευάσουν μύθους για να πετύχουν το σκοπό τους.

Έτσι, αφού καταναλώσαμε απίστευτες δοξασίες (περί μερκελιστών, τοκογλύφων, πειραματόζωων, Ρώσων, Κινέζων κ.λπ.), κάναμε έναν κύκλο γύρω από τον εαυτό μας –που ως γνωστόν αποτελεί το κέντρο του κόσμου– και βρεθήκαμε πάλι με ύφεση, λιτότητα και νέους φόρους. Καταναλώνοντας καινούριους μύθους.