Πώς νικάει αδιάκοπα ΤΟ Καθεστώς της Διαφθοράς

Αειθαλές και διαχρονικό, ΤΟ Καθεστώς της Διαφθοράς αενάως θριαμβεύει στον τόπο μας. Αλλάζοντας προσωπεία πνίγει τον Ελληνικό Λαό από τη σύσταση του Νεοελληνικού Κράτους. Την Κυριακή πάλι βγήκε αλώβητο και από την τελευταία εκλογική δοκιμασία του…

Τέταρτη χρονιά πλέον, συνεχίζουμε από αυτή τη στήλη να περιγράφουμε τα καμώματα ΤΟΥ Καθεστώτος του Πελατειακού Εθνολαϊκισμού. Το Πελατειακό Ιδιωτικό Παρακράτος (ΠΙΠΑ) και το Ποικιλόχρουν Ακροδεξιό Φαινόμενο (ΠΑΦ) είναι οι δύο βασικές συνιστώσες ΤΟΥ.

Ποιο είναι το νικηφόρο μυστικό ΤΟΥ; Είναι πολύ απλό. Η κάθε νέα εκδοχή ΤΟΥ Κυρίαρχου Καθεστώτος κοροϊδεύει πάντα τον οχλοπολτό λέγοντάς του ότι είναι το νέο που θα γκρεμίσει το παλιό. Και του κρύβει ότι δεν είναι παρά μια ακόμα νέα εκδοχή ΤΟΥ παμπάλαιου Καθεστώτος. Έτσι πάει σόι το Βασίλειο.

Η συνέργεια μεταξύ των δύο συνιστωσών ΤΟΥ Καθεστώτος διασφαλίζει το αειθαλές της βιωσιμότητάς του. Μόλις νοιώσει εσωτερική ή εξωτερική πίεση για τα αφόρητα κουσούρια του χρεωκόπου ΠΙΠΑ, ΤΟ Καθεστώς διεγείρει το ΠΑΦ. Και αυτό, με τη δεισιδαίμονα ξενοφοβική βλακεία του, επιτείνει τον Σκοταδισμό, ο οποίος είναι η προϋπόθεση της παντοδυναμίας ΤΟΥ. Τα ’χουμε χιλιοπεί. Λαός σκοταδισμένος, πάντα αποβλακωμένος, πάντα εθνολαϊκισμένος, πάντα άθυρμα ΤΟΥ Καθεστώτος.

Και δεν είναι η «δεξιότητα» ή η «αριστερότητα» (για τις οποίες τσακώνονται οι φατρίες ΤΟΥ Καθεστώτος) που δημιουργεί το πρόβλημα. Είναι η Διαφθορά. Είτε η «δεξιά» είτε η «αριστερά» κάνει κουμάντο, το ζήτημα είναι εάν υπάρχει διαφθορά ή όχι. Και υπάρχει πάντα. Άσπρο ή μαύρο, το σύκο είναι νόστιμο και θρεπτικό, φτάνει να μην είναι σκουληκιασμένο, όπως δυστυχώς είναι και ΤΟ Καθεστώς (με δεξιό ή «αριστερό» ρούχο) που ασταμάτητα πνίγει την κοινωνία μας…

Διαφθορά, όπως προφυλακτικά

Πάει κλασικά στο περίπτερο ο αξιοσέβαστος μεσήλιξ και –κλείνοντας το ματάκι– ζητάει «τις ασπιρίνες μου». Και ο περιπτεράς του δίνει ένα κουτάκι προφυλακτικά… Έτσι ακριβώς λέμε «Κάτω η Δεξιά», ή «Όξω τα κουμούνια» και συναινούμε δεόντως, εννοώντας «Κάτω τα χέρια από τη Διαφθορά»…

Γιατί η Διαφθορά ήταν και παραμένει μία, είτε η παλιά της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ και της συνδικαλιστικά επισπεύδουσας «Αριστεράς», είτε τώρα η νέα του ΣΥΡΙΖΑ. Και όταν το θηριώδες πρόβλημα του τόπου είναι η μικρομέγαλη Διαφθορά και ακούς ψευδοδιλήμματα τύπου «Δεξιά ή Αριστερά» και «Μνημόνιο ή Αντιμνημόνιο», είναι για ξεκάρφωμα. Γιατί σημαίνουν «Κάτω τα χέρια από τη Διαφθορά!».

Και δεν είναι όλοι οι Έλληνες διεφθαρμένοι, αλλά σαρώνει το μπέρδεμα της διαφθοράς με τα προφυλακτικά. Και μπερδεύει πολλούς αδιάφθορους. Έτσι, νέοι, ή άνεργοι, ή απλήρωτοι, ή μικρομεσαίοι σακατεμένοι από τη χρεωκοπία (όχι από τα μνημόνια, λέμε!), όλοι τους κυριευμένοι από τον γενικευμένο σκοταδισμό, κάνουν το εξής δραματικό λάθος.

Διαλυμένοι από της κρίσης τον πονοκέφαλο, αντί για ασπιρίνη παίρνουν ένα προφυλακτικό και το εφαρμόζουν στο κεφάλι τους. Εύλογα τότε, αντί να περάσει, ο πονοκέφαλος χειροτερεύει. Και η σύγχυση διευρύνεται, με συνέπεια τις παρδαλές σκοταδισμένες επιλογές και τα γνωστά εκλογικά αποτελέσματα.

Γι’ αυτό, επιμένουμε, δεν υπάρχει δεξιά διαφθορά που είναι κακιά και μνημονιακιά και αριστερή διαφθορά, που είναι καλή και αντιμνημονιακιά. Η διαφθορά είναι διαφθορά σκέτο. Και ήταν παχειές πιπεριές Φλωρίνης, εκείνα που έλεγαν κάποιοι κυριούληδες της «Αριστεράς» ότι «κι εμείς θέλουμε μεταρρυθμίσεις, αλλά προς την προοδευτική κατεύθυνση, με προοδευτικό πρόσημο». Ας ψάξουμε γιατί.

Το ενιαίο πρόβλημα Κατρούγκαλος - Δ. Καμμένος

Τυχαία, στο κείμενό μας «Ή ταν (εντός Ευρώ) ή επί τας (Γκρέξιτ)», από τον Ιούνιο είχαμε ενοποιήσει πάλι το πρόβλημα Πελατειακό Ιδιωτικό Παρακράτος (ΠΙΠΑ) και Ποικιλόχρουν Ακροδεξιό Φαινόμενο (ΠΑΦ), με δύο θέματα που και τώρα είναι κορυφαία στην επικαιρότητα. Τον Ψεκαζμένο ρατσιστή (arbeit macht frei) σχεδόν υπουργό που καθαιρέθηκε. Και τον άθλιο Νόμο Κατρούγκαλου, που τώρα υποκριτικά κανείς δεν ξέρει πώς επαναπροσέλαβε τους επίορκους ΔΥ…

Είχαμε τότε, όπως έχουμε και τώρα, το διττά σκουληκιασμένο σύκο. Τόσο την ίδια κατρουγκαλιά, που μας επέβαλε (στο πλαίσιο του ΠΙΠΑ) το κυβερνών Κόμμα της Μικροδιαφθοράς, ξεπλένοντας τους διεφθαρμένους επίορκους εγκληματίες πελάτες του. Αυτό άλλωστε καταγγείλαμε ματαίως («Ο αγώνας του επίορκου τώρα δικαιώνεται») και την περασμένη προεκλογική Παρασκευή...

Όσο και την ακροδεξιά έξαρση του χθες αποκαθηλωθέντος Ψεκαζμένου ρατσιστή. Αυτός, όμως, (στο πλαίσιο του ΠΑΦ) μπροστά σε άλλους συναδέλφους του δεν ήταν παρά ένα απλό πταίσμα, ένα ενεργούμενο της ακροδεξιάς αντιμνημονιακής απάτης. Και το βράδυ ο Τέρενς τον κάλυψε πλήρως, προφανώς κατ’ εντολήν Ψεκαζμένου Αρχηγού…

Αλλά και τι έγινε που καθαιρέθηκε αυτός; Ησύχασε τώρα η κυρία Κατριβάνου («Πρώτη αστραπή από 53…»); Μα, το Ψεκαζμένο Κόμμα (που μέχρι πέρσι στρατηγικά συνεργαζόταν με τους Ναζί) είναι τίγκα από παρόμοιους ακροδεξιούς βουλευτές, οι οποίοι τώρα συνεργάζονται στρατηγικά με το Κόμμα της Διαφθοράς (ΣΥΡΙΖΑ)… Αυτό κανέναν δεν ενοχλεί, κυρία Κατριβάνου;… Και μετά φταίει ο Σουλτζ και ο Πιτέλα, που λοιδορούν τα αυτονόητα…

Όποιος ανακατεύεται με ψεκάζματα, τον τρών’ οι μπόχες

Παντού υπάρχει ένας «μύθος» πραγματικός, λοιπόν, που συνδέει και ενοποιεί το ΠΙΠΑ και το ΠΑΦ, όταν η κοινωνία βουλιάζει. Κι ας λέει κυνικά ΤΟ Καθεστώς ότι τάχα η νέα εκδοχή του θα μας σώσει (από τον αδηφάγο εαυτό του;)… Και τις δύο αυτές αθλιότητες τις γνώριζε πολύ καλά ο κυνικός Αλεξάκης της καρδιάς μας, απλώς ήξερε και ότι δεν πολυσκοτίζεται ο χειραγωγούμενος οχλοπολτός…

Μήπως αιφνιδιάστηκε, που ξεσπάθωσαν οι 53 και τα σόσιαλ μήντια και τάχα τώρα τον επιτροπεύουν; Μπα! Αφού όλοι τους αυτοί πανηγυρικά υπερψήφισαν προχτές την παντοδυναμία της ξενοφοβικής (συχνά έχουμε εξηγήσει γιατί είναι ακροδεξιά) συγκυβέρνησής του…

Και πάντως, κανείς τους δεν διαμαρτυρήθηκε για τον δολοφόνο φακελάκια γιατρό, που, πίνοντας στην υγεία Κατρούγκαλου, επέστρεψε στο πόστο του για να συνεχίσει το δημοκρατικό έργο του. Τον στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ αφού! Το ξεδιάντροπο Κόμμα της Διαφθοράς, που (σαν κλείνοντας ματάκι στον περιπτερά) επανεξελέγη πανηγυρικά, με βασικό σύνθημα την «καταπολέμηση» της Διαφθοράς...

Τώρα βρίζουν την κυρία Ραχήλ οι Συριζαίοι στα σόσιαλ μήντια, γιατί τους αποκάλεσε «Πρώτη Φορά Αριστερή Χούντα». Μήπως πέρσι που την θαύμαζαν δεν ήταν το ίδιο ακροδεξιό πράμα, που επιτέμνει και συνοψίζει τη φαιδρή Ιστορία της Αντιμνημονιακής Απάτης; Αποσχίστηκε από τον Ζάππειο Αντιμνημονισμό μετά την Κωλοτούμπα Σαμαρά, ψεκάστηκε, συνεργάστηκε στη Βουλή με τους Ναζί. Κατόπιν έγινε «Αριστερή» και ύστερα αποσχίστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά την Αλέξεια Κωλοτούμπα. Τώρα, στα έμπειρα χέρια Λαφαζάνη, ερωτεύθηκε την Μαντάμ Ζντουπ. Και συνεχίζει να ανοίγει το στόμα της, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δεν παύει η εν λόγω να είναι έργο Σαμαρά-Τσίπρα, όπως και όλος ο Αντιμνημονιακός Ανεξυριζαυγιτισμός.

Υ.Γ. 1 Έλα βιομηχανία στον τόπο σου

Νόστιμο κορίτσι η Μαντάμ, αλλά με νοστιμιές δεν βάφονται αβγά και δεν φουλάρουν από φούμο τα φουγάρα. Εκτιμάμε την κομψότητα των αξιωματούχων, μόνο άμα συνοδεύεται με σμαρτ καταστάσεις. Αυτές, όμως, δυστυχώς είναι κλασικά είδος εν ανεπαρκεία ανάμεσα στις επιλογές των σχιτζήδων πρωθυπουργών (που ξέρουν μόνο να κάνουν το χοντρό ψιλό και τούμπαλιν).

Είπαμε, τα μεταξωτά υπουργεία θέλουν κι επιδέξιους κοθόρνους. Και στη Θεαματική Δημοκρατία μας ψηφίζουμε είτε πελατειοκράτες, είτε ακροδεξιές ξενοφοβικές καρακάξες, είτε κομψά κενά προσωπεία, είμαστε σοφός λαός αφού.

Υ.Γ. 2 Κυκλοφορεί στα σόσιαλ μίντια με την λεζάντα «Ευτυχώς ξεμπερδέψαμε με το παλιό»

Υ.Γ. 3 Όλοι μπορούμε να φανταστούμε τι γέλια έριξαν Αλεξάκης και επιτελείς, μόλις ο κυνισμός τους είχε αποφασίσει να ανεβάσει τη Λαϊκή Παράσταση «Ο Πελεγκρίνο Υπουργός»…