Η ελπίδα πέρασε και δεν ακούμπησε

Η πρόσκρουση του κ. Τσίπρα με την πραγματικότητα ήταν οδυνηρή. Δεν υπήρξε άλλος Πρωθυπουργός από τη μεταπολιτευτική ιστορία και μετά που να έκανε πως δεν βλέπει, πως δεν ακούει, πως δεν αντιλαμβάνεται. Μου έρχεται κάποιος στο νου, αλλά σε άλλες εποχές.

Ο κ. Τσίπρας και η παρέα του αποτελούν τοτέμ λαϊκισμού (προεκλογικά) και τοτέμ αναξιοπιστίας (μετά την ανάληψη της εξουσίας). Το δημοψήφισμα από μόνο του αποτελεί την επιτομή του τυχοδιωκτισμού. Όχι του πολιτικού μόνο. Στην χρεοκοπημένη Ελλάδα του 2015, που υπέφερε τόσο πολύ από τον παλαιοκομματισμό και τις διεφθαρμένες νοοτροπίες, ποιος περίμενε από έναν 40άρη Πρωθυπουργό να αποδειχθεί τόσο αδύναμος;

Για τους πολίτες που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ και όσους με συμπάθεια είδαν ότι πρέπει και η Αριστερά επιτέλους να έχει την ευκαιρία να κυβερνήσει στον τόπο, η απογοήτευση είναι τεράστια.

Δεν μιλώ για όσους τυφλά αλλάζουν κόμματα σαν τα πουκάμισα, αυτοί πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ και επόμενος σταθμός τους θα είναι εκείνος που θα τους τάξει να είναι όμορφοι, πλούσιοι και υγιείς.

Μιλώ για όσους πίστεψαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κυβερνητικό σχεδιασμό και στελεχιακό δυναμικό για να εφαρμόσει τολμηρές πολιτικές ριζικών αλλαγών, αναδιανομής εισοδημάτων και σύγκρουσης με τα συμφέροντα και τις παθογένειες που τόσα χρόνια λεηλατούν την χώρα, κάνοντας πλιάτσικο στο κράτος.

Όλοι αυτοί στήριξαν ΣΥΡΙΖΑ, γιατί υποφέρουν τόσα χρόνια από τα λάθη της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Όλοι αυτοί είναι σταθερά προσηλωμένοι στην κοινωνική δικαιοσύνη, στην ανάδειξη της ελληνικής Παιδείας και στην ανάσχεση της ανεργίας που προκάλεσαν οι λάθος συνταγές των Μνημονίων που το παλαιό σύστημα αυτιστικά αναμάσησε και «έφτυσε» στην ελληνική κοινωνία.

7 μήνες μετά, η υψωμένη γροθιά των διαδηλώσεων έγινε γροθιά στο στομάχι όλων όσων είχαν δημιουργήσει προσδοκίες για κάτι νέο, δυναμικό, ανατρεπτικό και φρέσκο.

Είναι στην ανθρώπινη φύση να μην παραδέχεσαι τα λάθη σου, πόσο μάλλον μια επιπόλαιη ψήφο, αλλά πώς να αντέξεις το βάρος της πολιτικής ευθύνης, όταν στην Ελλάδα, που είναι πιο αδύναμη από ποτέ οικονομικά και γεωπολιτικά, ο Πρωθυπουργός της ελπίδας:

• Την πρώτη φορά αριστερά, την ψέκασε με αναχρονιστική, εθνολαϊκίστικη δεξιά.

• Έκανε Υπουργούς, σταλινικούς ιδεοληπτικούς ανθρώπους, που θέλουν να γίνουν ολιγάρχες της δραχμής σε μια βαλκανική Ελλάδα, γι' αυτό έκαναν και κόμμα άλλωστε.

• Διαχειρίστηκε τον κρατικό μηχανισμό σαν λάφυρο, για να διορίσει τους κομματικούς πατριώτες ανεξαρτήτως ικανότητας και επάρκειας, απλά επειδή έτσι είναι το σύστημα εδώ και 30 χρόνια.

• Πρότεινε για Πρόεδρο της Βουλής έναν άνθρωπο, ο οποίος θα μείνει στην ιστορία ως παράδειγμα προς αποφυγή που τραυμάτισε τον θεσμό.

• Πρότεινε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας έναν Υπουργό μιας κυβέρνησης, που συνέβαλε στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας

• Επέβαλε «Μπαλτά» στην Παιδεία, χαρακτηρίζοντας την ηλεκτρονική ψηφοφορία τεχνοφασισμό. 

• Έκανε σημαία του το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, που τελικά αποδείχθηκε ένα «κουλούρι Θεσσαλονίκης» (μόνο οι επαναπροσλήψεις και η ρύθμιση των 100 δόσεων προχώρησαν).

• Επέλεξε για Υπουργό Οικονομικών τον Γιάνη, που έβλεπε τον εαυτό του μεγαλύτερο από τη χώρα, μάλλον και από την Ευρωπαϊκή ήπειρο.

• Πείστηκε μόνο μετά από μελέτη που ζήτησε κατά δήλωσή του, ότι οι επιπτώσεις από την μετάβασή μας στη δραχμή θα ήταν καταστροφικές.

• Δίχασε την ελληνική κοινωνία με ένα ανούσιο δημοψήφισμα, αφού υπέγραψε μια συμφωνία χειρότερη από αυτήν που έθεσε στην κρίση του λαού.

• Συνέβαλε με τις πράξεις και τις παραλείψεις του στην αποσύνθεση της ελληνικής οικονομίας, έκλεισε τις τράπεζες.

• Ταλαιπώρησε γέροντες και ευπαθείς ομάδες μέσα στο καλοκαίρι.

• Τιμώρησε την ιδιωτική οικονομία γιατί υπάρχει, αφού μπλοκάρισε τις εισαγωγές, επιβάλλοντας κρατικό έλεγχο στην επιχειρηματική δραστηριότητα.

• Έχασε 40 δισ. ευρώ της ανακεφαλαιοποίησης του ΤΧΣ.

Ένας νέος σε ηλικία Πρωθυπουργός εκτίναξε την ανεργία και πάγωσε ακόμα και τις εποχιακές προσλήψεις λόγω τουρισμού. Αδιαφόρησε για την προοπτική των νέων, τους τσουβάλιασε μόνο με συνθήματα στη δεξαμενή του «ΌΧΙ».

Αντιθέτως, έδωσε το πράσινο φως σε περίπου 7.000 επαναπροσλήψεις και νέες προσλήψεις. Ακόμα κι όσοι άδικα έχασαν την δουλειά τους, μπορούν επώνυμα να πουν ότι επαναπροσλήφθηκαν άνθρωποι που ήταν απόντες για χρόνια από τη θέση τους ή είναι απλά ακατάλληλοι.

Αδιαφόρησε για την απορρόφηση των κοινοτικών πόρων (ΕΣΠΑ) και προκάλεσε την κατάρρευση του ελληνικού χρηματιστηρίου (υπολογίζεται ότι οι μετοχές επέστρεψαν στην αξία πριν περίπου 25 χρόνια, έχασαν το ¼ ενός αιώνα, δηλαδή).

Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, νομοθέτησε με πρωτοφανή αγριότητα, καταστρατηγώντας την ουσία του Συντάγματος:

• 9 από τα 15 νομοσχέδια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ήταν κατεπείγοντα, ενώ κατέρριψε το ρεκόρ κατάχρησης Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου (τα μικρά πραξικοπήματα, όπως τα ονόμαζε ως αρχηγός στην αξιωματική αντιπολίτευση) με 7 σε σχεδόν 7 μήνες!

• Πρακτικά, έχασε τη δεδηλωμένη και η χώρα κρατήθηκε στην Ευρώπη και στο ευρώ χάρη στην στήριξη/ανοχή των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

• Προώθησε την πολιτική των ανοιχτών συνόρων, που μετάτρεψε το σύνθετο πρόβλημα του μεταναστευτικού σε ανθρώπινη τραγωδία από όποια πλευρά και να το δεις. Είναι συνυπεύθυνος για την αύξηση της ξενοφοβίας και του μισανθρωπισμού στη χώρα.

• Τέλος στήριξε την αποσυμφόρηση των φυλακών, που απελευθερώνει βαρυποινίτες και καταχραστές δημοσίου χρήματος.

«Κάνε κάτι αριστερό, μια ριζική τομή, άλλαξε τα όλα!», του φώναζαν όταν περπατούσε πεζός από του Μαξίμου στην πλατεία Συντάγματος την παραμονή του δημοψηφίσματος.

Τελικά γκρέμισε τα πάντα, χωρίς να αλλάξει τίποτα. Τώρα ζητά εντολή για να συνεχίσει τα έργο.

Σ’ αυτές τις εκλογές αν ψηφίσεις Τσίπρα, ξαναβγαίνει Τσίπρας.