«Ξυπνήστε, σύντροφοι»

Αίσθηση προκάλεσε άρθρο του Μάκη Ανδρονόπουλου που δημοσιεύτηκε χθες 19 Αυγούστου στο «αντιμνημονιακό» σάιτ «Το Κουτί της Πανδώρας» με τίτλο «Ξυπνήστε, σύντροφοι», στο οποίο υποστηρίζεται ότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι εφικτό μόνο μέσα από την πιστή εφαρμογή του 3ου Μνημόνιου.

Ο αρθρογράφος χαρακτηρίζει τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ως τον τελευταίο οδηγό σε τρένο με τα λυμένα φρένα και καλεί τους συντρόφους στον ΣΥΡΙΖΑ να αφήσουν τους συναισθηματισμούς και τους στρουθοκαμηλισμούς και να ψηφίσουν για την επιβίωση της χώρας, ενώ υποστηρίζει ότι η όποια χαλάρωση των μέτρων δεν θα προκύψει από νομοθετικό αντάρτικο και από υπονομευτικές εγκυκλίους, αλλά από την εκτέλεση των συμφωνηθέντων με θρησκευτική ευλάβεια. Από εκεί θα προκύψουν, όπως εκτιμάει ο αρθρογράφος, οι δυνατότητες αλλαγής και ανάπτυξης που τόσο έχει ανάγκη η χώρα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, όπως δημοσιεύτηκε στο Κουτί της Πανδώρας:

Το 42,5% που θα πάρει ο Τσίπρας στις εκλογές όποτε γίνουν, μην σας παίρνει το μυαλό. Το ποσοστό αυτό που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις είναι για να τον ενθαρρύνει να εφαρμόσει τα συμπεφωνημένα, ώστε να ανακτηθεί η Εμπιστοσύνη των δανειστών και να πάρουμε τα λεφτά για τις τράπεζες, την ανάπτυξη και να γίνει η αναδιάρθρωση του χρέους. Για τίποτε άλλο. Και το τονίζουμε αυτό, επειδή, τόσο από τις πρόσφατες ομιλίες και δηλώσεις του πρωθυπουργού, αλλά και υπουργών της κυβέρνησης, ότι η συμφωνία συνθηκολόγησης «δεν μας αρέσει», «η αριστερά είναι με τις κινητοποιήσεις, θέλει τον κόσμο στους δρόμους», μέχρι το αυτοκτονικό του Βαρουφάκη… «Όχι όμως και για να τους εφαρμόσουμε (τους όρους)» αναδύεται μια διάθεση να κοροϊδέψουμε και πάλι τους κουτόφραγκους.

Μια τέτοια λογική θα ήταν θανατηφόρα. Η ρητορική εντός πρέπει να αλλάξει, γιατί δεν χτίζει ούτε έξω, αλλά ούτε και μέσα εμπιστοσύνη. Ούτε ο ανασχηματισμός ενέπνευσε εμπιστοσύνη (ΣΣ: εκτός κι αν ο πρωθυπουργός ξεσκαρτάρει υποχρεώσεις), ούτε η νέα ΠΝΠ για τις τράπεζες, ούτε τίποτε… Απλώς, υπάρχει ακόμη πίστη στο πρόσωπο του Τσίπρα, γιατί οι πάντες ξέρουν, όπως άλλωστε και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ότι ο Τσίπρας είναι ο τελευταίος οδηγός στο τρένο με τα λυμένα φρένα. Τον επόμενο δεν θέλει να τον φανταστεί κανείς, ούτε τι θα φοράει… Συνεπώς:

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι εφικτό μόνο μέσα από το 3ο Μνημόνιο (δάνεια 86 δισ. ευρώ, συν 35 δισ. ευρώ της ανάπτυξης), όλα τα άλλα είναι αστεία.

Την Τετάρτη, αφήστε τους συναισθηματισμούς και τους στρουθοκαμηλισμούς και ψηφίστε την επιβίωση της χώρας. Σύντροφοι, σοβαρευτείτε, ψηφίστε χωρίς πολλά πολλά (τα γιουχαΐσματα είναι η αρχή) ότι έχουμε υπογράψει και εφαρμόστε τα, πρώτον, γιατί οι άλλοι δεν μπόρεσαν, δεύτερον, γιατί είναι ΤΙΝΑ (there is no alternative) και τρίτον, γιατί θα φύγουμε όλοι και θα σας αφήσουμε μόνους.

Στις 30/6 χάσαμε τα πάντα και συνθηκολογήσαμε για να σωθούμε. Το πήρε πάνω του -προς τιμή του- μόνος του ο Τσίπρας, αν και έπρεπε να είχε αλλάξει τον Γιάνη και να έχει κλείσει το θέμα όπως όπως τον Απρίλιο.

Να υλοποιήσουμε τα συμφωνηθέντα επαγγελματικά και περήφανα και με το Brussels Group στα φανερά, χωρίς ντροπή. Άλλωστε, αν εξαιρέσουμε τα φορολογικά και τα συνταξιοδοτικά, όλα τα άλλα είναι πολιτικές που εμπόδιζε η διαπλοκή και θα έπρεπε να είναι σημαία της αριστεράς.

Η όποια χαλάρωση των μέτρων δεν θα προκύψει από νομοθετικό αντάρτικο και από υπονομευτικές εγκυκλίους, αλλά από την εκτέλεση των συμφωνηθέντων με θρησκευτική ευλάβεια. Από εκεί θα προκύψουν οι δυνατότητες αλλαγής.

Συνεπώς, μην μπερδεύετε την Εκτέλεση με την όποια και για οτιδήποτε Διαπραγμάτευση. Ίσως, να χρειάζονται και δύο διαφορετικές ομάδες, μία να εκτελεί και μία να διαπραγματεύεται.

Τα αντισταθμιστικά μέτρα στο κοινωνικό πεδίο πρέπει να σχεδιαστούν στο πλαίσιο ενός Ολοκληρωμένου Προγράμματος Ανάπτυξης της Κοινωνικής Οικονομίας, με στόχο μέχρι το 2020 να παράγει το 5% του ΑΕΠ.

Το μόνο πραγματικό αντίβαρο στη συμφωνία συνθηκολόγησης, ψυχικά και οικονομικά, είναι ο Μονόδρομος της Ανάπτυξης. Και αυτή δεν γίνεται ούτε με την ΑΔΕΔΥ, τον Ανταρσύα και το ΠΑΜΕ στους δρόμους. Ο ξένος επενδυτής, πέρα από όλα τα άλλα, θέλει να ξέρει ότι υπάρχει κράτος που συλλαμβάνει τους κουκουλοφόρους, που μαζεύει τους νεαρούς με τα σφυριά και τις μολότοφ στο σακ βουαγιάζ.

Σύντροφοι, μην ακούτε τον Βαρουφάκη και τους άλλους που λένε ότι το πρόγραμμα απέτυχε ήδη. Τουλάχιστον, ο Γιάνης θα έπρεπε να σιωπά, καθώς φόρτωσε τη χώρα με ένα κόστος της τάξεως των 50 δισ. ευρώ και με αστάθμητες μελλοντικές συνέπειες (νέο κύμα φυγής επιχειρήσεων).

Θα ήταν χρήσιμη μια πολυήμερη παραμονή του σε κάποια σκήτη του Αγίου Όρους. Αν είμαστε στην Ιαπωνία, ξέρει τι έπρεπε να κάνει. Εδώ όμως ζούμε στη χώρα της συγγνώμης… Δυστυχώς, το λαμπρό αυτό μυαλό, ήταν και παραμένει χωρίς μάνατζμεντ και ίχνος πολιτικότητας, καθώς του διαφεύγει η κοινωνική διάσταση των πραγμάτων, όπως άλλωστε και ότι «το ευρώ είναι έδαφος» για τους Έλληνες.

Επί της ουσίας τώρα, με τρεις βδομάδες κλειστές τράπεζες (έναντι μόνο 9 ημερών στο κραχ του 1929) και τις επιχειρήσεις έτοιμες να μεταναστεύσουν και με το να χάνεται καθημερινά το 50% του ημερήσιου ΑΕΠ, κανείς δεν παραμένει πιστός και σε κανένα. Η ΠΝΠ για τις τράπεζες μοιάζει η κυβέρνηση να αγνοεί τις επιχειρήσεις, τις εξαγωγές, τον ιδιωτικό τομέα. Ο δε απλός κόσμος, σκέφτεται όλους αυτούς που έχουν τα 30-40 δισ. ευρώ στις θυρίδες, αυτούς που έχουν τα αφορολόγητα τούβλα έξω και τρελαίνεται στις ουρές των 60 ευρώ. Πρέπει να κλείσουν όλα τάχιστα και να αρθούν πλήρως τα κάπιταλ κοντρόλ, γιατί κανείς δεν πρόκειται να πληρώσει ούτε ΔΕΗ, ούτε φόρους, ούτε τίποτε…

Σύντροφοι, η αριστερά του 21ου είναι πραγματιστική, όχι μεταφυσική, ούτε ηθικοπλαστική (δείτε τι κάνει στην Κίνα). Η αριστερά πρέπει να αρθρώσει ένα ΝΕΟ ΛΟΓΟ, μια νέα αφήγηση που να κινητοποιήσει τις δυνάμεις του τόπου. Πρέπει να συνειδητοποιηθεί ότι ο «κομματικός ΣΥΡΙΖΑ» πρέπει να τεθεί στην υπηρεσία του «κοινωνικού ΣΥΡΙΖΑ» (πετυχημένοι όροι που εισήγαγε ο Κώστας Βαξεβάνης στο άρθρο του στο τρέχον HOT DOC) και της πατρίδας. Αντί να σκέφτεστε τη δραχμή, δεν κατεβάζετε καμιά έξυπνη ιδέα για το πώς θα εφαρμόσουμε την ρητή επιταγή της συμφωνίας που ζητάει «αποφασιστική δράση για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια»;

Όσο για τις εκλογές, καλό θα ήταν να μην γίνουν. Αλλά και ο πρωθυπουργός της χώρας δεν μπορεί να είναι όμηρος κανενός. Οι εκλογές αν γίνουν, θα γίνουν για το ποιος μπορεί και πώς να κάνει γρήγορη ανάπτυξη. Ξυπνήστε σύντροφοι, αφήστε να συνειδησιακά, τη συνέπεια κλπ, αυτά είναι ιδεαλιστικές πολυτέλειες. Προέχει η σταθεροποίηση της χώρας. Η ψυχολογική κατάσταση του κόσμου δεν είναι καλή. Και ξέρετε ότι στην ιστορία πάντα αναζητούνται εξιλαστήρια θύματα…