Το νέο, ενισχυμένο, αριστερό μνημόνιο που δεν είναι μνημόνιο αλλά μοιάζει με μνημόνιο αλλά είναι κάτι άλλο που όμως δεν είναι ακριβώς αυτό που υποσχέθηκε ο Αντρέας ο Τσίπρας αλλά δεν πειράζει και πάλι, φίλοι, αλλάζει πολύ περισσότερα από το πολιτικό σκηνικό. Αλλάζει λέξεις και έννοιες και τους δίνει καινούργιο περιεχόμενο έτσι ώστε να είναι βέβαιο πως σε λίγους μήνες απο τώρα θα βριζόμαστε στα σόσιαλ τα μίντια εντελώς διαφορετικά από ό,τι το κάνουμε σήμερα. Επιτρέψτε μου να αναφέρω μερικά παραδείγματα.
Η λέξη «γερμανοτσολιάδες» η οποία μέχρι πρότινος απευθύνονταν στους υποστηρικτές του ευρώ (συνήθως γραμμένη με κεφαλαία και ανορθόγραφη) αλλάζει εντελώς αποδέκτες. Πλέον θα χρησιμοποιείται για τους οπαδούς της δραχμής των οποίων τα σχέδια ταυτίζονται με αυτά του Βόλφγκανγκ του Σόιμπλε. Οι υποστηρικτές του ευρώ θα ονομάζονται «γαλλοτσολιάδες» ή «γαλλοκομάντα» χάρη στις προσπάθειες του μεγάλου εραστή του Φρανσουά του Ολάντ να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ. Π.χ. Ο Λαφαζάνης και ο Βαρουφάκης είναι γερμανοτσολιάδες, ο Τσίπρας γαλλοκομάντο κ.ο.κ. Εναλλακτικά οι οπαδοί της δραχμής μπορεί να λέγονται και «σανδαλόκαλτσοι» ενώ οι οπαδοί του ευρώ «κρουασανάδες». Από την παραπάνω αλλαγή εξαιρείται ο σ. Δελαστίκ ο οποίος μπορεί να λέει ό,τι θέλει και να αυτοαποκαλείται όπως θέλει, τουλάχιστον μέχρι να ενημερωθεί για την πτώση του τείχους του Βερολίνου η οποία αναμένεται να του προκαλέσει ισχυρότατο σοκ.
Η «κωλοτούμπα» παύει να είναι δόκιμος χαρακτηρισμός για τη στροφή μιας κυβέρνησης που αναγκάζεται να ομολογήσει στην απογοητευμένη πελατεία της πως ο ουρανός μαζί με τ’ άστρα είναι αδύνατον να δοθούν σε οποιονδήποτε. Από δω και στο εξής θα χρησιμοποιείται η πιο κομψή φράση «ένα βήμα πίσω» η οποία υπονοεί πως θα ακολουθήσουν δύο βήματα μπροστά. Ποτέ βεβαίως δεν διευκρινίζεται ποια ακριβώς είναι η κατεύθυνση και ποιο είναι το πίσω και το μπρος, αλλά γι’ αυτό λέμε πως πολιτική είναι η τέχνη του ευκαιριακού.
Η λέξη «δημοκρατία» χρησιμοποιείται και έχει νόημα μόνο όταν αναφέρεται σε ψηφοφορίες που γίνονται και αποφάσεις που λαμβάνονται εντός του ελλαδικού χώρου. Οι αποφάσεις ξένων κυβερνήσεων, κοινοβουλίων ή ακόμα και οι προθέσεις και επιθυμίες άλλων λαών δεν έχουν καμία σχέση με τη δημοκρατία και δεν αποτελούν δημοκρατική έκφραση καθώς όλοι αυτοί δεν είναι Έλληνες, οπότε η επιθυμία τους δεν πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν.
Η λέξη «ευθύνη» δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για όλα τα μέλη της κυβέρνησης με τον ίδιο τρόπο. Π.χ. ένας ανίκανος υπουργός Οικονομικών έχει την απόλυτη ευθύνη για την οικονομική καταστροφή την οποία μπορεί να προκαλέσει. Αντιθέτως, καμία ευθύνη δεν έχει ο πρωθυπουργός που τον επέλεξε καθώς η επιλογή, όπως όλοι γνωρίζουμε, έγινε με τη διαδικασία της κλήρωσης. Εξού και ο πρωθυπουργός στην περίπτωση αποτυχημένων συνεργατών ονομάζεται απλώς «άτυχος».
Η λέξη «αντιπολίτευση» γίνεται πλέον συνώνυμη της λέξης «κάθαρση». Όταν ένα κυβερνητικό κόμμα γίνεται αντιπολίτευση όλα όσα έχει κάνει παραγράφονται. Η παραγραφή δικαιολογείται με την πολύ ωραία φράση «μας έκρινε ο λαός» γεγονός που καθιστά το λαό ένα δικαστή με εξαιρετικά περιορισμένη γκάμα ποινών. Μετά την «κρίση του λαού» τα στελέχη της πρώην κυβέρνησης και νυν αντιπολίτευσης δικαιούνται να μιλούν και να φέρονται σαν να απευθύνονται στους κατοίκους μιας χώρας στην οποία έχει ξεσπάσει επιδημία αλτσχάιμερ. Για να το κάνω πιο απλό να πω πως το αντίστοιχο της συμπεριφοράς μιας κυβέρνησης που γίνεται αντιπολίτευση είναι το να σε χωρίσει το ταίρι σου επειδή το είχες μεταμορφώσει σε τάρανδο κι εσύ –αφού πλέον έχεις τιμωρηθεί με τον χωρισμό– να παρουσιάζεσαι ως ένας φανατικός υπέρμαχος της μονογαμίας και να κατακεραυνώνεις τους αμαρτωλούς μοιχούς.
Η «Αριστερή Πλατφόρμα» δεν είναι απλώς μια τάση μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ένα σύμβολο, μια αγκαλιά αν θέλετε, για όλα τα παιδιά που αρνούνται να πιστέψουν πως δεν υπάρχει Aϊ-Βασίλης. Η λεπτομέρεια πως τα παιδιά αυτά έχουν συχνά άσπρα μαλλιά ή μούσι δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζει, καθώς πολύ συχνά η φυσική ηλικία δεν συμβαδίζει με την πνευματική. Φανταστείτε τους ανθρώπους τους οποίους θα αποκαλούμε «αριστεροπατφορμίτες» σαν ενσαρκώσεις του Πίτερ Παν (χωρίς φυσικά την ικανότητα να πετούν κάπου αλλού πέρα από τα σύννεφα της φαντασίας, το οποίο, αν σκεφτείτε την ηλικία τους, δεν είναι και λίγο).
Τέλος θα εμφανιστεί και μια νέα μορφή ζωής. Ένα παράξενο ζώο που από μακριά μοιάζει με παγώνι αλλά όσο κοιτάζεις καλύτερα μεταμορφώνεται σε κότα. Τα προτεινόμενα ονόματα είναι Κοτώνι και Παγώτα, αλλά στην καθομιλουμένη θα το λέμε Γιάνη και μπράβο του.
12°
