Υπό φυσιολογικές συνθήκες η ορκωμοσία του Γιάννη Μπουτάρη πρέπει να μαζέψει περισσότερο κόσμο από όσους είχαν συγκεντρωθεί στο λόφο του Καπιτώλιου για να δουν τον Ομπάμα με το χέρι στη Βίβλο.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες η ορκωμοσία του Γιάννη Μπουτάρη πρέπει να μαζέψει περισσότερο κόσμο από όσους είχαν συγκεντρωθεί στο λόφο του Καπιτώλιου για να δουν τον Ομπάμα με το χέρι στη Βίβλο. Το ίδιο ισχύει και για τη φωταγώγηση του χριστουγεννιάτικου δένδρου της Αθήνας από τον Νικήτα Κακλαμάνη. Μία σουρεαλιστική πρόταση θα ήθελε το δήμαρχο Νικήτα να πατάει το μαγικό κουμπί που φωταγωγεί όλα τα αξεσουάρ του Άνθιμου. Η μητροπολιτική μήτρα θα αρχίσει να περιστρέφεται σαν ντισκόμπαλα, για να διασκεδάσει το πρώτο gay ζευγάρι που θα παντρευτεί στο δημαρχείο της Θεσσαλονίκης: ένας Σκοπιανός μαζί με τον αγαπημένο του Νιγηριανό, που απέκτησε προσφάτως την ελληνική υπηκοότητα. Και εννοείται ότι το ίδιο βράδυ ο νέος δήμαρχος Θεσσαλονίκης υλοποιεί την προεκλογική του δέσμευση για την προβολή πορνό στη Δημοτική Τηλεόραση. Ξέρω ότι ρίχνω το επίπεδο πιο κάτω και από τη διάθεση του Άνθιμου, αλλά «Το παλαμάρι του Μπουτάρη» θα είναι το blockbuster της χρονιάς για τη Θεσσαλονίκη. Αντίστοιχα, στην Αθήνα τα χαριτωμένα μπορούν να συμβούν στο δημοτικό ραδιόφωνο. Υποθέτω ότι εκεί θα παίρνεις εκπομπή φτιάχνοντας μια ΜΚΟ και βάζοντας μπροστά έναν τυπάκο από την Αφρική, ενώ εσύ θα εισπράττεις μισθό και τρελή επιχορήγηση από το ΥΠΕΞ. Υπερβολές; Σίγουρα. Αλλά ποιος θα μπορούσε να το φανταστεί πριν από μία εβδομάδα; Ποιος θα τολμούσε να το δείξει ως σενάριο, όταν ο Γιώργος αποφάσιζε τις υποψηφιότητες; Κανένας. Ούτε καν ο Άνθιμος, που τώρα βεβαιώθηκε ότι υπάρχει Θεός και είναι σκανδαλιάρης ο μπαγάσας.
Ασφαλώς Καμίνης και Μπουτάρης δεν κέρδισαν για τους ίδιους λόγους. Θα ήταν ωραίο η εκλογή τους να εκπορεύτηκε αποκλειστικά και μόνο από τη διάθεση αλλαγής και τη συσπείρωση της κοινωνίας των πολιτών. Δεν έγινε έτσι ή, τέλος πάντων, αυτό δεν ήταν αρκετό. Ο Καμίνης είχε απέναντί του έναν κακό δήμαρχο και ο Μπουτάρης έναν προκλητικό ιεράρχη – δεν υπάρχει καλύτερη προίκα για να ξεκινήσεις προεκλογικό αγώνα. Επίσης η καλύτερη στιγμή του Καμίνη συμπίπτει με τη χειρότερη της Αθήνας – πρόκειται για μοναδικές ευκαιρίες, αν ξέρεις να τις αξιοποιήσεις σωστά. Ομοίως η άνοδος του Μπουτάρη ταυτίζεται με τη δυσφορία της Θεσσαλονίκης για τη μούχλα με άρωμα Κούβελα, που απλώθηκε εδώ και δύο δεκαετίες στην πόλη. Τι θέλω να πω; Τίποτα. Θέλω να ρωτήσω κάτι. Τι ήταν αυτό που τελικά έκρινε το αποτέλεσμα στους δύο μεγάλους δήμους; Η δυσφορία των πολιτών ή η προσωπικότητα των νικητών; Φοβούμαι πως η δυσφορία έπαιξε μεγαλύτερο ρόλο από τον πολιτικό λόγο των νέων δημάρχων. Λογικό. Για να σε συνεπάρει ο Καμίνης θα πρέπει πρώτα να σε βουτήξουν σε αμφεταμίνες, ενώ ο Μπουτάρης δύσκολα στέκεται ανταγωνιστικά απέναντι στον κατά μία γενιά νεότερό του Γκιουλέκα. Πού μας οδηγεί αυτό; Σε χαμηλότερους τόνους πανηγυρισμών. Η ανατροπή στους μεγάλους δήμους δεν σημαίνει πως η κοινωνία των πολιτών συγκροτήθηκε και προτάσσει επιλογές με ποιοτικά χαρακτηριστικά και εναλλακτικές προσεγγίσεις. Όμως ένα κομμάτι της μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένο. Μέχρι ενός σημείου. Διότι αν στη θέση του Νικήτα ήταν κάποιος σαν τον Άρη Σπηλιωτόπουλο, τώρα ο Ψινάκης θα έραβε τήβεννο για αντιδημαρχία.
Το να ασχολείσαι με τα δημοτικά λίγες μέρες πριν τον προϋπολογισμό και την άφιξη της χειρότερης χρονιάς μετά την Κατοχή, είναι σαν να σε κατεβάζουν ζωντανό σε μνήμα και εσύ να διαπραγματεύεσαι αν από πάνω θα φυτέψουν ζουμπούλια ή πανσέδες. Ασφαλώς, αλλιώς διαχειρίζεσαι την καθημερινότητά σου με ένα νέο δήμαρχο και αλλιώς με τον Κακλαμάνη. Όμως, μπροστά σε αυτά που έρχονται η κουβέντα μοιάζει με τη δυσκολία να επιλέξεις κανάλι την ώρα του ζάπινγκ – ελάχιστη σημασία έχει, ειδικά αν κινδυνεύεις να μείνεις χωρίς ρεύμα. Είναι πιθανό αυτές τις μέρες κάποιοι να επιχειρούν την ανάπλαση αθηναϊκών τετραγώνων διά της ισοπέδωσής τους. Πώς θα είναι το πρώτο Πολυτεχνείο στην εποχή του μνημονίου; Ακολουθεί η μνήμη Γρηγορόπουλου και για το τέλος της χρονιάς ο προϋπολογισμός. Ακόμα και αν αισθάνεστε ευτυχείς για το αποτέλεσμα των εκλογών, θα το ξεχάσετε. Mόλις μάθετε τι ακριβώς θα γίνει την επόμενη χρονιά, θα πέσετε στα γόνατα. Ίσως και να προσευχηθείτε με τον Άνθιμο.
14°
