Οι κινδυνολόγοι τώρα δικαιώνονται

Τις τελευταίες μέρες πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου κυκλοφόρησαν δύο προεκλογικά σπότ. Το πρώτο ήταν της Νέας Δημοκρατίας και υποστήριζε ότι μετά από λίγους μήνες οι διαπραγματεύσεις θα κατέρρεαν, οι τράπεζες θα έκλειναν και η χώρα θα έμπαινε σε μεγάλες περιπέτειες.

Στο μήνυμα αυτό απάντησε ο ΣΥΡΙΖΑ με ένα σπότ που περιέγραφε το πρωινό της 26ης Ιανουαρίου , της επομένης των εκλογών και ισχυριζόταν ότι η ζωή θα συνεχιστεί κανονικά, όπως κανονικά θα άνοιγαν και οι τράπεζες. Το μήνυμα ολοκληρωνόταν με το σύνθημα «η ελπίδα έρχεται».

Το ποιο από τα δύο διαφημιστικά φιλμάκια έπεισε τους πολίτες φάνηκε από το αποτέλεσμα των εκλογών. Εκτός από το περιεχόμενο έχει σημασία και το ποιος στέλνει το κάθε μήνυμα. Τους ψηφοφόρους κέρδισε ένα κόμμα που δεν είχε κυβερνήσει, μπορούσε να υποστηρίξει ότι δεν ευθύνεται για την πορεία της χώρας και υποσχόταν το τέλος της λιτότητας και παροχές τουλάχιστον 12 δισ. ευρώ.

Τώρα, πέντε μήνες μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση έχει χάσει το πέπλο της αγνότητας. Όχι μόνο δεν έδωσε αυτά που υποσχόταν, αλλά πρότεινε η ίδια φορολογικά μέτρα 8 δισ. ευρώ. Τα μέτρα αυτά έγιναν αναγκαία από την τροπή που πήρε η οικονομία τους τελευταίους .Η ανάπτυξη 2,9% που προβλεπόταν για φέτος γύρισε σε ύφεση, η ανεργία που σημείωνε μικρή πτώση αυξάνεται και πάλι. Η κρίση που δειλά υποχωρούσε, επέστρεψε οξύτερη.

Ο Αλέξης Τσίπρας όταν έδινε τις υποσχέσεις του δεν τις συναρτούσε από τις διαθέσεις των δανειστών. Αντίθετα, ισχυριζόταν ότι η ισχυρή εντολή του ελληνικού λαού θα ανάγκαζε τους ευρωπαίους ηγέτες να υποκύψουν στις εξαγγελίες του. Εκείνους που κατηγορούσε σαν αδίστακτους τοκογλύφους , έπειτα τους παρουσίαζε σαν ανίσχυρους πολιτικούς που θα υποχωρούσαν μπροστά του και μπροστά στο μέτωπο του νότου, που υποτίθεται θα δημιουργούσε.

Οι ευρωπαίοι ηγέτες, δεν υπέκυψαν στην λαϊκή εντολή του Τσίπρα. Μόνο ένας αφελής θα περίμενε το αντίθετο. Το μέτωπο των χωρών του νότου συγκροτήθηκε εναντίον μας. Η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε μια πολύ κακή συμφωνία γεμάτη φόρους και δήλωνε έτοιμη να συμφωνήσει σε ένα μετονομασμένο μνημόνιο, αλλά όπως ομολόγησε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος μπροστά στον κίνδυνο να μη περάσει στη βουλή η συμφωνία και να πέσει η κυβέρνηση, αποφάσισαν να κάνουν δημοψήφισμα.

Η κυβέρνηση εγκλωβίστηκε ανάμεσα στις υποσχέσεις της και την πραγματικότητα που έγινε χειρότερη με την πολιτική της. Προσπάθησε, λοιπόν, να διαφύγει με το δημοψήφισμα. Η ισχυρή εντολή δεν έφερε αποτελέσματα και τώρα χρειάζεται ισχυρότερη. Αν και αυτή αποτύχει, τι θα κάνουμε; Ξανά εκλογές;

Οι ελληνικές κάλπες δεν μπορούν να ορίσουν την πολιτική των άλλων χωρών, ούτε να γεννήσουν χρήματα. Χρήματα έρχονται μόνο από τους εταίρους και την ΕΚΤ, κατόπιν συμφωνίας. Ο πρωθυπουργός ομολόγησε ότι οι τράπεζες δεν θα ξανανοίξουν χωρίς συμφωνία και την υποσχέθηκε εντός 48 ωρών. Υποσχέθηκε, για μία ακόμη φορά ότι μπορεί, να ορίσει τις αποφάσεις των άλλων. Ο αδύναμος -χωρίς καθόλου λεφτά για να ανοίξουν οι τράπεζες και να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις- ισχυρίζεται ότι θα ορίσει την βούληση των ισχυρών.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι και όσοι καλοπροαίρετοι άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν αυτά που λέει. Αντί να κοιτάξουν πίσω και να δουν την κοροϊδία, αρκετοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ θυμίζουν κάτι σαν το σύνδρομο της Στοκχόλμης που οι όμηροι ταυτίζονται και τρέφουν συμπάθεια προς αυτούς που τους αιχμαλώτισαν. Οι ψηφοφόροι δέχονται τα νέα ψέματα γιατί δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν μέσα τους τα παλιά. Έτσι τους αρέσει να αναφέρονται ξανά και ξανά στα δεινά της κρίσης, αλλά αποφεύγουν να δουν ότι τα πράγματα γίνονται χειρότερα.

Και τώρα το ψέμα της ημέρας: Στο τελευταίο του διάγγελμα, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στις δηλώσεις της Κριστίν Λαγκάρντ περί μη βιωσιμότητας του ελληνικού κράτους θεωρώντας τες σαν δικαίωση της τακτικής του. Η δήλωση της Λαγκάρντ έλεγε ότι το χρέος κατέστη και πάλι μη βιώσιμο εξαιτίας της επιδείνωσης της οικονομίας κατά την διακυβέρνηση Τσίπρα. Όπως και με τον περιορισμό της απαίτησης για πρωτογενές πλεόνασμα από 3% σε 1% του ΑΕΠ ο πρωθυπουργός παρουσιάζει σαν κατόρθωμα την προσαρμογή των δανειστών στην χειρότερη πραγματικότητα που έφερε.

Ο Αλ. Τσίπρας ξεκίνησε το διάγγελμά του λέγοντας «Καλό είναι τώρα να σιγήσουν οι σειρήνες της κινδυνολογίας και της καταστροφής». Για κινδυνολογία μιλούσαν οι συνεργάτες του που διέψευδαν το κλείσιμο των τραπεζών, λίγες ώρες πριν ο ίδιος το υπογράψει. Δεν βλέπει ότι οι «κινδυνολόγοι» επιβεβαιώνονται.