24 αφορισμοί από τη ζώνη του λυκόφωτος

1. Μια από τις πιο χονδροειδείς φράσεις που ξεστομίζουμε είναι «Σ’ τα ’λεγα εγώ...» Αλλά όποιος δεν ακούει «πριν», δεν ακούει ούτε «μετά». Πάντοτε θα βρίσκουμε δικαιολογίες για να ρίχνουμε το άδικο στους άλλους.

2. Αν είχαμε δεξιά κυβέρνηση, αυτές τις ημέρες θα φτάναμε σε αιματοχυσία. Διατηρούμε την ψυχραιμία μας επειδή έχουμε αριστερή κυβέρνηση. Τα αριστερά ψέματα είναι ευγενή – λέγονται για το καλό μας. Oι αριστερές κυβερνήσεις είναι βορά αδίστακτων καπιταλιστών: κάνουν ό,τι μπορούν σε εχθρικό κλοιό. Όπως ο Στάλιν που έχτισε τον σοσιαλισμό σε μια και μοναδική χώρα.

3. Η παταγώδης αποτυχία των δήθεν διαπραγματεύσεων οφείλονται στα εξής: 1) οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν θέλουν κομμουνιστές στην παρέα τους 2) οι κομμουνιστές ηγέτες δεν θέλουν Ευρωπαίους ηγέτες στην παρέα τους 3) οι κομμουνιστές ηγέτες εξέλαβαν τους Ευρωπαίους ηγέτες ως κουτόφραγκους 4) οι Ευρωπαίοι ηγέτες εξέλαβαν τον ΣΥΡΙΖΑ ως «ευρωπαϊκή αριστερά».

4. Μια ακόμη αιτία της ψυχραιμίας μας είναι ότι πιστεύουμε πως δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε. Πράγματι, ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων τα έχει χάσει όλα. Αναρωτιούνται: Τι χειρότερο μπορεί να συμβεί;

5. Ένα από τα θεμελιώδη προβλήματα της χώρας μας είναι η υπογεννητικότητα. Υπέργηρος πληθυσμός, κακογερασμένος από τον ήλιο, τον άνεμο, την ατημελησία, τη φτώχεια, την απαιδευσιά. Κι από την περιθωριοποίηση που προκαλούν οι συνταξιοδοτήσεις. Έτσι κι αλλιώς, το δημογραφικό πρόβλημα είναι το μείζον σε ολόκληρο τον πλανήτη – από διαφορετική άποψη. Το γηραλέο πνεύμα εμποτίζει όλη την κοινωνία: εμφυλιοπολεμικές αναμνήσεις, ιδεοληψίες, η μαγκούρα που κραδαίνει ο άνθρωπος που μισεί το μέλλον επειδή θα λείπει από αυτό.

6. Πολλοί λένε: Υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι στον ΣΥΡΙΖΑ. Ποιοι είναι; Πού βρίσκονται; Γιατί συμφωνούν όλοι σε όλα; Πώς μπορεί να είναι «σοβαρό» το μέλος ενός κοπαδιού;

7. Αν αντιπαραβάλλουμε τα κείμενα της προτεινόμενης συμφωνίας – εκείνο των δανειστών και εκείνο της κυβέρνησης – θα διαπιστώσουμε είτε ότι οι διαφορές είναι μικρές, είτε ότι το κείμενο των δανειστών περιέχει καλύτερα στοιχεία: π.χ. το περί μείωσης των στρατιωτικών εξοπλισμών.

8. Ο κ. Στρατούλης κορόιδεψε συνταξιούχο προσπαθώντας να τον πείσει ότι η ΕΕ θέλει να μειώσει τη σύνταξή του στα 240 ευρώ. Μερικοί Συριζέοι είναι ψεύτες· άλλοι είναι παραχαράκτες, διαστροφείς, τερατολόγοι, στρεψόδικοι και πολιτικοί απατεώνες που απευθύνονται στο συναίσθημα, στην «ψυχή» του Έλληνα. Εξάλλου, όπως σωστά είπε ο κ. Σταύρος Θοδωράκης στη Βουλή, δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους – ήταν κομματοκουτάβια και κομματόσκυλα. Ζωή εν τάφω.

9. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι για όλα φταίει ο Ντομινίκ Στρος-Καν με τις βλακείες του. Αν είχε παραμείνει στην ηγεσία του ΔΝΤ, θα μπορούσε να συνεννοηθεί στη γλώσσα των Συριζέων – πράγμα που δεν μπορεί να κάνει η ανεπαρκής κ. Λαγκάρντ.

10. Όλα έχουν ειπωθεί. Θα επαναλάβω κάτι που ίσως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει: η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έψαχνε ευκαιρία να μας απομακρύνει από την Ευρώπη. Ο «λαός» που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ το ήξερε: δεν πρόκειται για αθώο θύμα. Οι περισσότεροι Έλληνες πιστεύουμε πως είμαστε καταπληκτικοί, «διαφορετικοί», «ιδιαίτεροι». Στα αγγλικά και στα γαλλικά different/différent και special/spécial είναι politically correct λέξεις που χρησιμοποιούνται για ανάπηρους, φρενοβλαβείς και τα τοιαύτα.

11. Το δημοψήφισμα διενεργείται για να διευρυνθεί σε εθνικό ζήτημα το πρόβλημα μεταξύ των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Στην πραγματικότητα, αν μπορούσαμε να πετύχουμε μεγάλη, συντριπτική αποχή, ορθή στάση θα ήταν η αποχή. Αλλά δεν μπορούμε.

12. Είμαστε η τελευταία χώρα της Ευρώπης σε όλα σχεδόν τα καλά και η πρώτη σε όλα σχεδόν τα κακά. Οπωσδήποτε, υπάρχουν διαφωνίες ως προς τι είναι «καλό» και τι είναι «κακό». Η κομμουνιστική ορθοδοξία είναι κάτι «καλό»; Ο φιλελευθερισμός είναι κάτι «κακό»; Πρόκειται για ερωτήματα που έχουν απαντηθεί από το 1930 περίπου – όχι στην Ελλάδα.

13. Το κοινωνικό πρότυπο του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν, όταν ακόμα είχε μυαλό στο κεφάλι του, η Σουηδία. (Του Γεωργίου Παπανδρέου υιού ήταν η Δανία – κατά κάποιον τρόπο μικρύναμε). Ύστερα, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός, βάλθηκε να μας αδελφοποιεί με τα αραβοσοσιαλφασιστικά κινήματα του Τρίτου Κόσμου. Ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί αυτή την παπανδρεϊκή γραμμή. Όποιος υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει πρότυπο τριτοκοσμικού σοσιαλφασισμού – όμως, λιγοστοί Έλληνες έχουν επισκεφτεί τον Τρίτο Κόσμο για να δουν ιδίοις όμμασι τι ωραία που είναι.

14. «Δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού» στην Ευρώπη αλλά δεν πιστεύουμε ότι είμαστε ευρωπαϊκή χώρα. Έχουμε πρόβλημα ταυτοτικής σύγχυσης.

15. Μέχρι τώρα προσπαθούσαμε να συνεννοηθούμε οι μεν με τους δε: ανεκτικότητα, χιούμορ, ποιούμαι την νήσσαν και ου γαρ οίδασιν τι ποιούσιν. Πάνω απ’ όλα η φιλία και να μη χαλάμε τις καρδιές μας! Αυτή η χαλαρή στάση έφερε τους ηλιθίους στην εξουσία.

16. Αν επιτύχουμε, από τεχνική άποψη, να κάνουμε το δημοψήφισμα, μας αξίζει βραβείο οργανωτικότητας. Πράγμα που θα διαψεύσει το στερεότυπο του επιπόλαιου και τσαπατσούλη Έλληνα.

17. Γίνεται ξανά και ξανά λόγος για πληρωμή μισθών και συντάξεων, αλλά δεν ακούω τίποτα για επιχειρηματικότητα και επενδύσεις. Ίσως φταίνε οι Ευρωπαίοι.

18. Δείξαμε κακό χαρακτήρα στις επαφές μας στο εξωτερικό. Ήμασταν προκλητικοί, αγενείς, ναρκισσιστικοί, επιτηδευμένοι, δύστροποι: έχουμε το σύμπλεγμα του αποικιοκρατούμενου μολονότι ποτέ δεν υπήρξαμε αποικία. Ίσως οφείλεται στο μικρό μας μέγεθος. Size matters.

19. Η έμμονη ιδέα της εθνικής κυριαρχίας και «αξιοπρέπειας» είναι το λυκόφως μιας ιδεολογίας που έχει χρεοκοπήσει.

20. Από τη Χρυσή Αυγή μέχρι την ΑΝΤΑΡΣΥΑ αναδύεται η καινούργια αντίδραση με την πολιτική έννοια του όρου. Αντίδραση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, στην παγκοσμιοποίηση, στον απάτριδα κοσμοπολιτισμό, στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη. Η στενοκεφαλιά του απομονωμένου χοιροβοσκού.

21. Ο αντιαμερικανισμός και ο αντιευρωπαϊσμός οδηγούν τις ηγεσίες και τους λαούς στον ρωσικό εθνικισμό. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν εκπροσωπεί τον εθνικισμό σε κατάσταση άνοιας.

22. Η κυρίαρχη αριστερή ιδεολογία είναι απομονωτική: κανείς δεν μας ταιριάζει από τότε που κατέρρευσε ο κομμουνισμός. Tο ΚΚΕ αποτελεί την ακραία έκφανσή της. Είμαι μόνος, εγώ είμαι ο δολοφόνος.

23. Αντίθετα απ’ ό,τι πιστεύει η πλειοψηφία, το μίσος για τον Άλλον δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο της άκρας δεξιάς – είναι κυρίως χαρακτηριστικό της άκρας αριστεράς. Ο Ροβεσπιέρος, τον οποίο η αριστερά θαυμάζει, κήρυττε το μίσος τόσο εναντίον των «ξένων» όσο και εκείνων που διαφωνούσαν μαζί του.

24. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι μπορούμε να επινοήσουμε από την αρχή τον εαυτό μας: αρχίζοντας από σήμερα.