Στο χύμα κύμα των social media και στις τηλεοπτικές εκπομπές πολιτικής κατήχησης ο φόβος της κυβερνητικής προπαγάνδας φωνάζει δυνατά, για να καλύψει και να μην ακουστεί η δική σου φωνή. Τα πληρωμένα κομματικά trolls μαζί με τους ναζί της χ.α. αλαλάζουν: μας πολεμούν, μας επιτίθενται, θέλουν να μας ταπεινώσουν, θα πολεμήσουμε όπως το 40, και άλλες ηρωικές μπαρούφες φοβισμένων και δειλών υπαλλήλων προσφάτως διορισμένων στα μετόπισθεν του κράτους πατερούλη. Μα οι μπράβοι της χ.α. τότε πολεμούσαν στο πλευρό του κατακτητή, τι εννοούν άραγε;
Παίζουν το παιχνίδι της επιβίωσής τους μέσω του φόβου σου. Σου φωνάζουν να φοβηθείς, να γυρίσεις στο παρελθόν στη γνωστή δική σου δραχμούλα που μπορούμε να την «ελέγχουμε». Σου φωνάζουν δώσε μας τον έλεγχο, δώσε μας τη δυνατότητα και πάλι να σε ελέγχουμε εμείς. Να απολογείσαι εσύ σε εμάς, όχι εμείς στους 18 της Ευρωζώνης. Να ελέγχουμε εμείς τη ζωή σου, διορίζοντας τους αφισοκολλητές, δίνοντας διαβατήρια στους αρεστούς, κόβοντας νόμισμα όποτε θέλουμε εμείς για τους δικούς μας. Να μοιράσουμε τα οφίτσια εμείς, τις θέσεις του προέδρου του αεροδρομίου 10 χιλιάρικα στον άνθρωπό μας Ρουμελιώτη, του Δ.Σ. στην ΕΥΔΑΠ τον κο της κ. Δούρου, το δικό μας 4-2-1 των φωτησαμαροβενιζέλων σε γκομενάκια και συγγενείς και υπερήλικες tv-αστέρες των πρωινάδικων στις 5 χιλιάδες επιτελικές κρατικές θέσεις, και όταν όπως π.χ. το ποτάμι και ο ΣΘ στη Βουλή τούς αποκαλύπτει, τότε τον ρίχνουν στη λάσπη «υπάλληλο του μπόμπολα», γιατί στη δική τους κρίση δεν είναι επαγγελματίες-κομματικά στελέχη, είναι εθελοντές αγωνισταράδες που «η εταιρεία του οφείλει να του παρέχει στέγη, τροφή και αυτοκίνητο», όπως ζητούσε ο πρώτος (παγκόσμια πρωτοτυπία) «αναρχικός» βουλευτής «εταιρείας» κος διαμαντόπουλος. Κατεβαίνουν μαζί με τους χρυσαυτίτες ναζί όπως όταν ήταν αγανακτισμένοι (μαζί και με τον σαμαρά τότε) και σου πουλάνε τσαμπουκά γιατί είσαι προδότης μερκελιστής γερμανοτσολιάς, σου ανακοινώνουν όπως στον Πύρρο Δήμα «ντροπιάζετε το Λαό μας με την πολιτική σας στάση, παρακαλούμε σωπάστε μήπως και προλάβετε να περισώσετε μέρος της υστεροφημίας σας», γιατί αυτοί γεννήθηκαν στην Ελλάδα και όχι στην Αλβανία του Χότζα. Μα ό,τι λες και ό,τι αγωνίζεσαι από τότε, ισχύει, δεν έχεις διαψευστεί εσύ, αυτοί σου έλεγαν για Ρώσους, Κινέζους, κούρεμα χρέους, λήξη ένφια, θα τα πάρουμε από τις λίστες και από τα λαμόγια, από τους εφοπλιστές, και θα ’ναι «μέρα μεσημέρι». Και 5 μήνες μετά δεν πήραν ούτε ένα ευρώ από κανέναν. Ούτε 1 ευρώ, ρε γαμώτο. Ούτε μια νέα θέση εργασίας δεν δημιουργήθηκε σε 5 μήνες. Εσύ τόσα χρόνια λες τα ίδια, να δουλέψουμε όλοι, να δουλέψουμε μαζί, να μοιραστούμε τον πλούτο μας όλοι μας. Δεν γίνεται σε μια χώρα 10 εκ. πολιτών που παράγει πλούτο 188 δις ΑΕΠ να υπάρχουν 1,5 εκ. άνεργοι. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν μοιράζουμε δίκαια τον πλούτο. Πέρσι το 2014 δημιουργήθηκαν μόλις 100 χιλιάδες θέσεις εργασίας και η στατιστική έγραψε ανεργία 26,6%. Για να καλυφθούν σταδιακά σε θέσεις εργασίας οι 1,5 εκ. άνεργοι θα χρειαστούν 15 χρόνια!!!
Η «καινούρια ζάλη» η επιστροφή στο παλαιό γνωστό παρελθόν της κοπής νομίσματος από τα πολιτικά θα, από τους αποτυχημένους διαπραγματευτές τσαμπουκάδες του κούγκι και των offshore, από τους γλείφτες των Ρώσων και των Κινέζων, που ακόμη περιμένουν τις προκαταβολές. Και αντί να βγάζουν την οργή τους στον Πούτιν και όσους έγλειψαν και εξαπατήθηκαν, κατηγορούν τους μοναδικούς στον πλανήτη που μας δανείζουν ακόμη. Γιατί αυτοί έχουν πάντα δίκαιο, μόνο αυτοί.
Το δίλημμα στο δημοψήφισμα είναι ψεύτικο αλλά καταλήγει να είναι απλό, Ναι στην ΕΕ και στο ευρώ, όχι στη δραχμή και το lobby της. Δεν απαντάμε στους αποτυχημένους Σαμαρά και Γεννηματά, απαντάμε στον Τσίπρα και τα νταούλια της υποσχεσιολογίας της ξεσαλονίκης, στη λιτότητα της δική του διαπραγματευτικής αποτυχίας. Και τα συγκρίνουμε με το δικό του υπογεγραμμένο μνημόνιο 47σελίδων με 8 δις φόρους μέτρα στους Έλληνες πολίτες, όπως το ανέβασε η «Αυγή». Και δίπλα βάζουμε την διαφορά των 500 εκ. στις αντιπροτάσεις της ΕΕ στην αποτυχημένη διαπραγμάτευσή του. Δεν ψηφίζουμε για κυβέρνηση και πρωθυπουργό την Κυριακή, αλλά στις κάλπες των εκλογών μετά το ΝΑΙ θα απαντήσουμε για το ποιον προτιμούμε να μας κυβερνήσει. Δεν μπερδεύουμε τις κάλπες, όπως θέλουν.
Και αναρωτιέμαι με βάση τις δικές του αφηγήσεις στις 12/6, πολύ πριν την ανακοίνωση για δημοψήφισμα, όταν το Μαξίμου διέρρεε ότι «δεν θα μπορούσε άλλωστε να φανταστεί κανείς ότι η ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία θα οδηγούσε την Ευρώπη σε διχασμό για μία τόσο μικρή διαφορά», γιατί τότε αυτός επιλέγει να καταστρέψει τη χώρα για μια «τόσο μικρή διαφορά» σε σχέση με το δικό του υπογεγραμμένο μνημόνιο; Διαφωνώ απολύτως με τα 8 ή 8,5 δις φόρους, επιλέγω μείωση κρατικών δαπανών στα ρετιρέ των μισθών και συντάξεων, που έτσι και αλλιώς με μαθηματική ακρίβεια θα ακολουθήσουν τους φόρους, γιατί οι αριθμοί είτε με ευρώ είτε με δραχμή δεν βγαίνουν. Και ίσως είναι η πρώτη φορά που οι γυμνοί αριθμοί είναι πιο δίκαιοι από τις επιλογές των 2 τελευταίων κυβερνήσεων, που έχουν σπρώξει 1,5 εκ. συμπολίτες μας στην ανεργία και στην ανέχεια.
Στο κλειστό απομονωμένο καθεστώς κάθε εθνικοσοσιαλισμού ο εχθρός είναι εκεί έξω, και εντός είναι ο δυναμικός αγωνιστής λαός, αλλά και μερικά μαύρα πρόβατα που είναι ενάντια στον παραλογισμό του φόβου, «οι προδότες, οι προσκυνημένοι». Νομίζετε ότι οι κάτοικοι της Β. Κορέας τρέφονται από διαφορετικές αυταπάτες; Στοχοποιείς τη λογική, αγκαλιάζεις μόνο στα λόγια τους αδύναμους, όσους άνεργους και εργάτες με την πολιτική σου επιλογή 5 χρόνια σπρώχνεις στον γκρεμό πίσω από την πλάτη τους, και κυβερνάς διχάζοντας και ψευδόμενος. Όμως με αυτή την πολιτική και στη δραχμή, οι άνεργοι του ευρώ πάλι άνεργοι θα είναι, και απλά θα κάνουν παρέα στους νέους άνεργους της δραχμής. Γιατί η πολιτική των 4 τελευταίων ετών μόνο στόχο έχει τη διαφύλαξη των προνομίων των διορισμένων και των απόμαχων αφισοκολλητών-ψηφοφόρων. Όχι την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας πρέπει να μοιράσουμε δίκαια αυτά που έχουμε, και δυστυχώς κάθε κόκκινη γραμμή για τις συντάξεις και τους μισθούς των ρετιρέ είναι διατήρηση της ανεργίας και της ανέχειας.
Ο φόβος τους είναι το γέλιο σου, τα επιχειρήματά σου, η λογική, η αναζήτηση της αιτίας και η επιλογή των λύσεων. Άκου τις φωνές τους να σπάνε τα τύμπανα του πολέμου, γέλασε μαζί τους. Γιατί κόντρα στην προπαγάνδα των troll στους 5 μήνες δεν άλλαξε τίποτα, χιλιάδες συμπολίτες μας πονούσαν και έκλαιγαν, άλλοι αυτοκτόνησαν, και άλλοι λιποθυμούσαν από την πείνα, 60 μαγαζιά και επιχειρήσεις έκλειναν καθημερινά, 613 νέοι άνεργοι γράφονταν ως ξεχασμένες στατιστικές στη λίστα του ΟΑΕΔ καθημερινά. Στην ίδια συχνότητα με πριν τις ανάσες αξιοπρέπειας. Και όλοι μας παλεύαμε να τα καταφέρουμε για εμάς και τους οικείους μας. Όχι για τους άλλους, για εμάς, μόνο. Τουλάχιστον όχι αυτοί που διαλαλούν ότι αγωνίζονται για τους άλλους. Αλήθεια, ποιος θυμάται πια τον κο Παναγιώτη Ζάγκα;
Άνθρωποι χωρίς δική τους άποψη ζουν με τσιτάτα ο Λένιν είπε αυτό, ο Μαρξ είπε το άλλο, παπαγαλίζουν παραμύθια για αγώνες με ανύπαρκτους εχθρούς βολεμένοι στο καφενείο και στα πρωινάδικα, κατηγορώντας όλους τους άλλους, απομονωμένοι και απελπισμένοι. Δραχμή έχει η Βουλγαρία και η Ρουμανία και δεν το φυσάνε, τους λες. Τους λείπει το ελληνικό δαιμόνιο σου απαντούν, με τη δραχμή θα σκίσουμε. Εύλογα αναρωτιέσαι και γιατί, ρε φίλε, το ελληνικό δαιμόνιο απέτυχε στο ευρώ; Είναι η τελευταία τους ευκαιρία, πριν το ευρώ γίνει το de facto νόμισμα όσων δεν γνώρισαν δραχμή και προτιμούν να ζουν ως ευρωπολίτες σε μια ανοιχτή και ελεύθερη ένωση χωρών της Ευρώπης χωρίς σημαίες, σύνορα, εθνικισμούς και πατριδοκάπηλους διαχωρισμούς.
Ο Αγγελάκας στην «καινούρια ζάλη» το λέει καλύτερα: «Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δε θέλουν να βγουν... Ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη... Ποια θλίψη σε κλωτσάει πιο μακριά από παντού... Πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι». Μη φοβάσαι, το μόνο που έχεις να χάσεις είναι τα κελιά σου, τα λευκά κελιά του παραλογισμού, της περήφανης απομόνωσης της δραχμούλας και του κλειστού κράτους, της πατριδοκαπηλείας, των δικών μας παιδιών από τη μία και αυτών που «ντροπιάζουν το λαό και καλό είναι να σωπάσουν» απέναντι στον τοίχο, του διχασμού και της ξεφτίλας. Αντίο, παλαιέ κόσμε.
Με δικά τους λόγια; Αποφάσισαν χωρίς εμάς, προχωράμε χωρίς αυτούς τους διαχωρισμούς, προχωράμε μαζί στο κοινό μέλλον, ΝΑΙ στο ευρώ, με πολιτικούς «παντός καιρού» και στα δύσκολα και στα εύκολα μπροστάρηδες, που οφείλουν να μοιράσουν δίκαια τον ελληνικό πλούτο ώστε να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας για τους 1,5 εκ. άνεργους και συνθήκες ίσων ευκαιριών για όλους.
9°
