«Στιλ μπολσεβίκ» και ψευδοεπαναστατική μέθη

Χρόνια τώρα αναφέρομαι στην ψευδοεπαναστική μέθη που χαρακτηρίζει στελέχη της Αριστεράς, τα οποία διεκδικούν να μας μιλήσουν με δυνατή φωνή για την αλήθεια τους. Η ψευδοεπαναστατική μέθη είναι μια κατάσταση παραζάλης, όπου το πολιτικό υποκείμενο χάνει τη σχέση του με την πραγματικότητα και αφήνει την ψευδή συνείδησή του, τον ιδεολογικά κατασκευασμένο κόσμο εντός του, να γίνει ο μόνος του οδηγός.

Συχνά ομάδες της Αριστεράς καταφεύγουν στο παρελθόν και τα σύμβολά του για να βρουν ένα νόημα, να προσθέσουν ένα κάποιο νόημα στη δράση τους. Έτσι νομίζω ότι έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον ο χαρακτηρισμός «στιλ μπολσεβίκ». Δύο λέξεις, πολλά νοήματα. Παραθέτω δύο κείμενα, το ένα από την εφημερίδα «Εποχή» της Τζίνας Πολίτη και ένα άλλο, απάντηση στο προηγούμενο, από την ιστοσελίδα της αριστερής πλατφόρμας του κ. Λαφαζάνη, Iskra. Μια συζήτηση που έρχεται από το παρελθόν και μας λέει πολλά για το παρόν.

Δύο πληροφορίες

Iskra Έντυπο, ιδεολογικό όργανο του Εργατικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Ρωσίας. Κυκλοφόρησε προς το τέλος του 1900 έως και το 1903. Εμπνευστής ο Λένιν και ο Πλεχάνοφ. Από το 1902 συνεργάζεται και ο Τρότσκι.

«Τι να κάνουμε;» το γνωστό έργο του Λένιν που κυκλοφόρησε το 1902. Οι θέσεις του για την τακτική και στρατηγική δράσης του κόμματος. Το «Τι να κάνουμε;» είναι ένα ερώτημα, που με τις ίδιες ακριβώς λέξεις απασχολεί τους Ρώσους επαναστάτες κάθε ιδεολογικής απόχρωσης. Το «Τι να κάνουμε;» είναι ήδη εμβληματικός τίτλος από το ομότιτλο μυθιστόρημα του Νικολάι Τσερνισέφσκι, 1862 (εκδόσεις Τόπος).

Το στυλ «Μπολσεβίκ»

Της Τζίνας Πολίτη

Το στυλ «μπολσεβίκ» δεν έπαψε ποτέ να εξασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία σε στελέχη και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, παρά το γεγονός ότι ο προσωπικός βίος αυτών των στελεχών και μελών δεν διαφέρει σε τίποτα από εκείνον ενός μικροαστού γραφειοκράτη. Έτσι, αν όχι οργή, προκαλεί τουλάχιστον θυμηδία το γεγονός ότι η Αριστερή Πλατφόρμα είχε το θράσος να ονομάσει το μέσο επικοινωνίας της Ίσκρα, θεωρώντας πως έτσι επικυρώνει την επαναστατική της ταυτότητα! Σίγουρα, τα κόκαλα του Λένιν θα τρίζουν από το σύνδρομο «επαναστατικής» μεγαλομανίας που έχει καταλάβει τα κομματικά εκείνα στελέχη, τα οποία πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος του βίου τους στρογγυλοκαθισμένα στα γραφεία της Κουμουνδούρου, στα βουλευτικά έδρανα και τώρα σε υπουργικούς θώκους!

Ίσως να πρέπει να ξαναδιαβάσουν το «Τι να κάνουμε;» για να καταλάβουν ότι αυτό που ο Λένιν αποκαλεί «αποκαλυπτική φιλολογία», η οποία αποτελεί τη βασική προϋπόθεση κάθε επαναστατικού έντυπου λόγου που στοχεύει στην ανάπτυξη της πολιτικής συνείδησης και δράσης, αφορά στην ολόπλευρη ανάλυση και μετάδοση γνώσης των σημαντικών εκείνων πολιτικών, θεσμικών, κοινωνικών, πολιτισμικών και ιδεολογικών πρακτικών, που καθορίζουν τη συνείδηση και όχι τη ζωή μόνο των εργαζομένων, αλλά όλων των τάξεων. Με άλλα λόγια, αυτό που θεωρεί καθήκον κάθε επαναστατικού έντυπου λόγου ο Λένιν είναι να μάθει στους αναγνώστες πώς να διαβάζουν την πραγματικότητα μέσα στην οποία καλούνται να ζήσουν και να την κατανοήσουν, προκειμένου να την υπερβούν.

Δυστυχώς, τίποτα από όλα αυτά δεν εξυπηρετεί το ψευδεπίγραφο έντυπο που διακινείται. Η όλη προσπάθεια επικεντρώνεται αφενός σε ένα άγονο, εσωστρεφή, εσωκομματικό ανταγωνισμό, και αφετέρου στην «καθοδήγηση» εκείνων των συντρόφων και συντροφισσών, που έχουν αναλάβει την ανέξοδη αναπαραγωγή στο φαντασιακό των Οργανώσεων Μελών του στυλ «μπολσεβικ». Πέρα από το «Τι να κάνουμε;» δεν θα έβλαπτε και μια ανάγνωση της σημαντικής μελέτης του Τρότσκι «Η πάλη ενάντια στον φασισμό στη Γερμανία».

Οι καιροί ζητούν από την κυβέρνηση και την κομματική ελίτ του ΣΥΡΙΖΑ αταλάντευτη πολιτική περίσκεψη και όχι «επαναστατικούς» φαμφαρονισμούς στα τηλεπαράθυρα. Στην Ελλάδα, και όχι μόνο, το πολιτικό σύστημα καταρρέει. Μια αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει δεν θα σημάνει μόνο το τέλος της Αριστεράς και της δημοκρατίας στην Ευρώπη. Θα σημάνει και το τέλος του κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα. Η ευθύνη είναι βαριά.

*Πηγή: «Εποχή'» (20/6)

Ένα λιβελογράφημα κατά της Iskra στην «Εποχή» (20/6)

Η Τζίνα Πολίτη και το μεταμοντέρνο Στυλ μπολσεβίκ» 

Με πραγματική έκπληξη διαβάσαμε στην εφημερίδα «Εποχή» (!!!) της 20ής Ιουνίου ένα λιβελογράφημα, στην κυριολεξία, κατά της Iskra και της «Αριστερής Πλατφόρμας», το οποίο φέρει την υπογραφή της Τζίνας Πολίτη. Θεμιτή η κριτική, ακόμα και η πιο σκληρή επίθεση ανάμεσα σε αριστερά έντυπα και ιστοσελίδες. Το κείμενο, όμως, αυτό υπό το «μεταμοντέρνο» τίτλο «Το στυλ μπολσεβίκ» στην «Εποχή» δεν ασκεί ούτε κριτική ούτε επίθεση, όσο σκληρή και αν είναι. Το αφοριστικό αυτό κείμενο βρίθει αποκλειστικά από εμπαθείς χαρακτηρισμούς, ανοίκειες προσωπικές επιθέσεις και μειωτικές αναφορές στην κομματική διαδρομή συλλήβδην και συλλογικά (πλην των δεκαετιών στο ΚΚΕ!), αρκετές εκ των οποίων λέγονται και γράφονται κατά στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ συνήθως από δεξιά και ακροδεξιά χείλη και έντυπα. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τους λόγους και τις αφορμές που υποκίνησαν ένα τέτοιο λιβελογράφημα, που έχει οσμή από άλλες σκοτεινές περιόδους μέσα στην Αριστερά όπου το επιχείρημα το αντικαθιστούσαν οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί και οι μειωτικές προσωπικές αναφορές.

Ας μη δίνουμε όμως προεκτάσεις σε ασήμαντα περιστατικά. Παραδίδουμε απλώς αυτούσιο το κείμενο στην κρίση των αναγνωστών μας.

Πηγή: «Ιskra»