Η συμφωνία με τους εταίρους που προετοίμασαν ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας και ορισμένοι συνεργάτες του είναι ένα σημαντικό βήμα στη σωστή κατεύθυνση. Δεν λύνει όμως τα προβλήματα, τα οποία είναι όλα μπροστά μας και έχουν επιδεινωθεί σε σχέση με τον Ιούνιο του 2014.
Τα οφέλη
Το βασικό όφελος από τη διαφαινόμενη συμφωνία είναι η αποτροπή της άμεσης κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας. Χωρίς τη συμφωνία θα είχαμε τη στάση πληρωμών του ελληνικού Δημοσίου και την πλήρη αποσταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος. Οι οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες θα ήταν φοβερές και αυτοί που επιμένουν στη στρατηγική της ρήξης ουσιαστικά προτείνουν την επιστροφή στο βαλκανικό χάος.
Σημαντική εξέλιξη στην οποία στηρίζεται η συμφωνία είναι η παραδοχή εκ μέρους της κυβέρνησης Τσίπρα ότι κάτι πρέπει να γίνει για να περιοριστεί το ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό έλλειμμα. Μέχρι σήμερα το θέμα ήταν ταμπού για τον ΣΥΡΙΖΑ και εμπόδιζε τη συνεννόηση με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους πιστωτές. Με την ετήσια επιχορήγηση του συστήματος από τον κρατικό προϋπολογισμό να κινείται στα 14 δισ. ευρώ είναι φανερό ότι δεν μπορεί να υπάρξει σταθερό πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα ούτε μπορεί να ξεκινήσει η συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους εάν δεν προηγηθεί η μερική έστω εξυγίανση. Η τρίτη ευνοϊκή εξέλιξη που σχετίζεται με τη διαφαινόμενη συμφωνία είναι η ενίσχυση της αξιοπιστίας της ελληνικής πλευράς και η βελτίωση των σχέσεών της με τους Ευρωπαίους εταίρους.
Υπάρχουν πολλά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν για να βελτιωθεί η ποιότητα του μείγματος οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται και να αναπτυχθούν ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες για τη δυναμική ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Όλα αυτά όμως προϋποθέτουν ένα καλό επίπεδο σχέσεων και δυνατότητα συνεννόησης μεταξύ των δύο πλευρών.
Χαμηλή βαθμολογία
Η βαθμολογία του περιεχομένου της διαφαινόμενης συμφωνίας είναι αναγκαστικά χαμηλή.
Πρώτον, η συμφωνία είναι πολύ πιο δύσκολη για τον ελληνικό λαό και την οικονομία από αυτήν που είχε προταθεί από την τρόικα στην κυβέρνηση Σαμαρά πριν ένα χρόνο. Να θυμίσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσε τα πρόσθετα μέτρα 2-2,5 δισ. ευρώ που ζητούσε η τρόικα και θα μας έβγαζαν οριστικά από το μνημόνιο πολιτικά και κοινωνικά αδιανόητα.
Η συμφωνία που προωθεί ο κ. Τσίπρας στηρίζεται σε πρόσθετα μέτρα που θα φτάσουν τα 5 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση και δεν μας βγάζει από το μνημόνιο, απλά προετοιμάζει το έδαφος για τη συνέχιση μιας δύσκολης διαπραγμάτευσης.
Δεύτερον, η συμφωνία δεν έχει καμία σχέση με τις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ, το λεγόμενο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόταν ετήσιες παροχές και φοροαπαλλαγές 12 δισ. ευρώ και τώρα επιβάλλει μέτρα που είναι σε ετήσια βάση της τάξης των 5 δισ. ευρώ. Πρόκειται για μία τεράστια διαφορά, ύψους 17 δισ. ευρώ, η οποία σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις θα μεγαλώσει και θα διαμορφώσει μια ιδιαίτερα αρνητική καθημερινότητα για τους περισσότερους πολίτες.
Τρίτον, το μείγμα οικονομικής πολιτικής στο οποίο στηρίζεται η συμφωνία αναμένεται να ενισχύσει, για ένα διάστημα, την ύφεση και να αυξήσει την ανεργία. Επιβάλλονται νέοι φόροι στις επιχειρήσεις με έναν τρόπο που περιορίζει δραστικά τη ρευστότητά τους και αυξάνονται οι ασφαλιστικές εισφορές των εργοδοτών παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι από αυτούς αδυνατούν να ανταποκριθούν και στα σημερινά επίπεδα των εισφορών. Δεν είναι δύσκολο να προβλέψουμε ότι υπό την πίεση των νέων μέτρων πολλές οριακές επιχειρήσεις θα περιορίσουν και άλλο τον αριθμό των εργαζόμενων σε αυτές.
Παρά τη χαμηλή ποιότητα της συμφωνίας η στρατηγική σημασία της παραμένει τεράστια γιατί αποτρέπει την άμεση κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, αυξάνει τις πιθανότητες να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη και σηματοδοτεί το ξεκίνημα της στροφής του κ. Τσίπρα και βασικών συνεργατών του προς τον οικονομικό ρεαλισμό.
11°
