Πολιτικη & Οικονομια

10 συνέπειες μιας εξόδου από την Ε.Ε.

Να αντιληφθούμε εγκαίρως ποιο ακριβώς είναι το διακύβευμα

Αλέξανδρος Μαλλιάς
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Συνοψίζω, ενδεικτικά και μόνο, 10 άμεσες συνέπειες που θα έχει στη διεθνή θέση της Ελλάδος η τυχόν έξοδος μας από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε.

1. Η Ελλάδα, χώρα απομονωμένη στην πιο κρίσιμη μεταψυχροπολεμική εποχή στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο. Αμέτοχη εφεξής στη διαμόρφωση των σχέσεων μεταξύ Ε.Ε. και Ρωσίας. Η συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ δεν της εξασφαλίζει την ίδια αξιοπιστία και πειθώ. Άρα, περιορισμένης χρησιμότητας και για την Μόσχα. Η επισήμανση αφορά εκείνους που νομίζουν ότι ακόμη στην Ρωσία εξακολουθεί να κυβερνά το Κ.Κ.Σ.Ε.

2. Η Ελλάδα θα δέχεται και θα υφίσταται όλες τις υπολογίσιμες και ασύμμετρες συνέπειες των δραματικότερων μεταπολεμικών μεταβολών και ανατροπών στην Μέση Ανατολή και Βόρειο Αφρική. Θα διαχειρισθεί μόνη της, με το κύρος που δεν θα διαθέτει, τα μεταναστευτικά ρεύματα και τις απειλές. Θα είναι πιο ευάλωτη, αν όχι η πλέον ευάλωτη. Δεν ισχυρίζομαι ότι τώρα υπάρχει αλληλεγγύη στο μεταναστευτικό. Εκτός Ε.Ε., όμως, τα πράγματα θα έχουν καταλυτικές συνέπειες για την Ελλάδα.

3. Η Κύπρος θα προωθεί –με όσες δυνάμεις διαθέτει– τα θέματα που αφορούν και στην Ελλάδα. Τα δικά της, όμως, προβλήματα δεν θα της επιτρέψουν να κινηθεί πέραν ενός σημείου. Η αποπομπή της Ελλάδος θα υπονομεύσει δραματικά και τη θέση της Κύπρου στη διεθνή σκηνή.

4. Την ημέρα της αυτοεξόδου της Ελλάδος, η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας θα λάβει ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων, με όποιο όνομα συμφωνήσουν η Ε.Ε. και τα Σκόπια. Η Ελλάδα θα παρακολουθεί αλλά θα είναι ανήμπορη να μετέχει στη διαμόρφωση της κοινής Ευρωπαϊκής θέσης. Ίσως κάποιος υπουργός μας φορέσει στολή παραλλαγής και πετάξει με ελικόπτερο κοντά στα σύνορα.

5. Η Κύπρος θα κληθεί να αναλάβει μόνη της όλο το βάρος της διατήρησης του Πακέτου των όρων και προϋποθέσεων που έχει θέσει –μετά προτάσεις και μάχη της ελληνικής διπλωματίας– η Ευρωπαϊκοί Ένωση για την έναρξη των ενταξικών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, ήδη από τον Οκτώβριο του 2005.Η Ελλάδα δεν θα είναι παρούσα.

6. Συνάμα, ακυρώνεται στην πράξη η πολιτική της λεγόμενης Κοινοτικοποίησης των Ελληνο-Τουρκικών διαφορών, καθώς και του σεβασμού από την Τουρκία των κοκόνων καλής γειτονιάς κ.λπ. Άρα, την Επόμενη Ημέρα οι σχέσεις μας με την Τουρκία θα επανέλθουν στην διμερή ισορροπία/ ανισορροπία της ισχύος. Προφανώς, οι αξιότιμοι οπαδοί της πολιτικής αυτής έχουν κάνει τους υπολογισμούς τους, φορώντας μάλιστα στολή παραλλαγής.

7. Η Ελλάδα θα έχει χαρακτηριστική αδυναμία να μετέχει, προωθώντας τα εθνικά της συμφέροντα και στηρίζοντας την Κύπρο, λόγω της μη συμμετοχής της εφεξής στις διαβουλεύσεις για τη διαμόρφωση της κοινής Ευρωπαϊκής θέσης και πολιτικής σε όλο το φάσμα των θεμάτων που την απασχολούν στους Διεθνείς Οργανισμούς, του ΟΗΕ συμπεριλαμβανομένου. Άρα, η πολιτική της Ε.Ε. στους Οργανισμούς αυτούς θα διαμορφώνεται ερήμην της Ελλάδος. Ίσως και σε βάρος των συμφερόντων της.

8. Η Ελλάδα, εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ευτυχώς θα μπορεί να ελπίζει στην στήριξη που θα λαμβάνει από τους Βαλκανιους γείτονές της, μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης –Βουλγαρία, Ρουμανία– ελπίζοντας επίσης στη βοήθεια που θα λαμβάνει αύριο από την Αλβανία, την Σερβία και το Κόσοβο.

9. Η Ελλάδα θα επιστρέψει ολοταχώς στην κατηγορία των ανυπόληπτων και προβληματικών χωρών της Βαλκανικής περιφέρειας, τη στιγμή που όλοι οι γείτονές της έχουν σαν στόχο την ένταξή τους στην Ένωση. Από «πετυχημένη ιστορία» της Ε.Ε. θα γίνει πρότυπο προς αποφυγή. Ένα αποτυχημένο κράτος.

10. Μία χώρα που επιλέγει την εθνική της καταστροφή και ταπείνωση είναι μία χώρα που δεν μας αξίζει. Επίσης, θα κάνει και πάλι να νιώθουν ταπεινωμένοι πάνω από πέντε εκατομμύρια Έλληνες- Ομογενείς που τιμούν την Πατρίδα τους, την Ελλάδα, όπου και αν βρίσκονται.

Ο Δεκάλογος δεν είναι πλήρης. Δέχομαι, επίσης, την πιθανή κριτική ότι δεν αποτελεί συστηματική καταγραφή των συνεπειών με βάση την ανάλυση των Ευρωπαϊκών Συνθηκών. Ούτε θα μπορούσε να είναι. Γιατί κανείς, μα κανείς, δεν μπορεί να υπολογίσει τις συνέπειες. Αν θέλετε, είναι η κραυγή αγωνιάς ενός διπλωμάτη.

Εύχομαι και ελπίζω να αντιληφθούμε εγκαίρως ποιο ακριβώς είναι το διακύβευμα.