Μαρία Καρυστιανού: Η ομιλία της προέδρου του Συλλόγου θυμάτων των Τεμπών στην συγκέντρωση για τα δύο χρόνια από την τραγωδία
Ολοκληρώθηκε η ομιλία της προέδρου του Συλλόγου θυμάτων των Τεμπών, Μαρίας Καρυστιανού.
Kρατώντας ένα πλακάτ με μήνυμα «δεν έχω οξυγόνο», η Μαρία Καρυστιανού σημείωσε μεταξύ άλλων πως «ανακαλύψαμε δυνάμεις που αγνοούσαμε ότι υπάρχουν» και πως «φοβούνται μη τυφλωθούν από το φως που εκπέμπουμε».
Όλη η ομιλία της Μαρίας Καρυστιανού
«Αγαπημένο μου παιδί, δυο χρόνια πέρασαν από εκείνη τη μαύρη νύχτα. Καρδούλα μου, όλοι σήμερα μαζευτήκαμε εδώ για σένα. Για σένα κορίτσι μου και για όσους δεν φτάσατε ποτέ.
Σαν σήμερα νιώσαμε ότι πεθάναμε μαζί σας. Στις 28 Φλεβάρη του ’23 ξημέρωσε για 57 οικογένειες αλλά και για τις οικογένειες σε όλη την Ελλάδα η μέρα που συγκλόνισε και πάγωσε την ύπαρξή μας. Για όσους από εμάς είχαμε τα παιδιά μας και τους αγαπημένους μας στο τρένο ένα μέρος της ψυχής μας παραμένει μαζί τους και δεν θα επιστρέψει ποτέ. Μέσα στον αλόγιστο πόνο και την ασύλληπτη πραγματικότητα κΚανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι αρχίζει από την πρώτη στιγμή.
Δίπλα μας, σε αυτόν τον Γολγοθά στέκονται μόνιμοι φύλακες βοηθοί οι 57 ψυχές. Αυτές μας καθοδηγούν. Με ό, τι μας έχει απομείνει προχωράμε μπροστά με ευλαβική προσήλωση μόνο στην αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Φαίνεται, πως περνώντας ο καιρός, η οργή μας αρχίζει να παίρνει το μέγεθος που αρμόζει στην κατάσταση» δήλωσε και συνέχισε:
«Ο πόνος φούντωσε και έγινε ορμή. Αντιλαμβανόμαστε καθημερινά όλο και περισσότερο το βάθος της σήψης και της προδοσίας. Καθημερινά εμφανίζεται μπροστά μας το τέρας της διεφθαρμένης εξουσίας. Σε συνεχή εγρήγορση αποφεύγουμε τις πονηρές παγίδες τους και το δόλο που ντύνεται κουστούμια, προσποιητά χαμόγελα και ξεδιάντροπες παραπλανητικές δηλώσεις.
Σήμερα ένας ολόκληρος λαός κινητοποιείται υπέρ της δικαιοσύνης. Σκοπός μας είναι η κάθαρση ενός ολόκληρου λαού. Μπορούμε και θα φέρουμε το θαύμα της δικαιοσύνης στη ζωή και πάλι. Έχουμε βιώσει το σκληρό πρόσωπο της διαφθοράς. Αλλά ανακαλύψαμε δυνάμεις που πριν αγνοούσαμε. Τις μητέρες μας προίκισε η φύση ώστε να φροντίζουμε τα παιδιά μας. Όποιος τα βάζει με τη φύση γίνεται δέκτης συμφορών.
Η αγάπη δημιούργησε μια πελώρια ένωση και αγκαλιά.Οφείλουμε να διαφυλάξουμε ό,τι απέμεινε από τα παιδιά μας και να διαφυλάξουμε τα παιδιά που είναι στη ζωή. Απευθύνομαι στους φονιάδες των παιδιών μας. Προσβάλατε και απαξιώσατε τους νεκρούς μας. Μέλη και οστά των παιδιών μας είναι άταφα σε μέρη κρυφά. Διαπράξατε τη μέγιστη ύβρη και θα λάβετε τα δέοντα μέσα από τα νεκρά της Νέμεσις».
