Ελλαδα

Ιάσων Τριανταφυλλίδης: Καρδιά σαν τριαντάφυλλο

Η φιλία μας, η παρέα μας, τα αστεία χορευτικά του, οι απίστευτες πληροφορίες που ήξερε... Θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας σαν ένα παιδί γενναιόδωρο, αεικίνητο, έξυπνο, επίμονο, που αγαπούσε αληθινά τους φίλους του

4831-35211.jpg
Γιώργος Παυριανός
ΤΕΥΧΟΣ 944
5’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Ιάσων Τριανταφυλλίδης: Καρδιά σαν τριαντάφυλλο
Ο Ιάσων Τριανταφυλλίδης με τον Γιώργο Παυριανό σε επεισόδιο της σειράς «Τρεις xάριτες»

Ιάσονας Τριανταφυλλίδης - Ένας αποχαιρετισμός: Ο Γιώργος Παυριανός θυμάται στιγμές από τη φιλία τους

Πίνω καφέδες συνέχεια από το πρωί και σκέφτομαι τον Ιάσονα. Σκέφτομαι τη φιλία μας, την παρέα μας, τα αστεία χορευτικά του, τις απίστευτες πληροφορίες που ήξερε. Θυμάμαι ξανά τα απίθανα ντυσίματα, τα πάρτι, τα γέλια, τις φάρσες που κάναμε. Και με πιάνει μια μελαγχολία, γιατί βλέπω να φεύγουν από τη ζωή οι άνθρωποι που θα έπρεπε κανονικά να ζήσουν και να πουν και δυο κουβέντες για μας τους μεγαλύτερους όταν θα φύγουμε...

Ήταν το 1979, όταν ξεκίνησε να μεταδίδεται το «Τρίτο στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή από το Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι σαν ραδιοφωνικό σίριαλ. Καθημερινά επεισόδια 15 λεπτών, με πρωταγωνίστριες τη Ρένα Βλαχοπούλου και τη Σμάρω Στεφανίδου. Αν θυμάμαι καλά, μεταδιδόταν από τις 9:45 μέχρι τις 10. Είχα κάνει τη διασκευή και τη σκηνοθεσία. Συνήθως ηχογραφούσαμε σε μία μέρα τα επεισόδια όλης της εβδομάδας. Ένα απόγευμα, βγαίνοντας από το στούντιο, βλέπω να έρχεται προς το μέρος μου ένα παιδί 15-16 χρονών. Μουτράκι πανέξυπνο, μάτια που τα γούρλωνε όταν ήθελε να τραβήξει το ενδιαφέρον και στόμα που μιλούσε ακατάπαυστα με ένα χαρακτηριστικό ρω. «Γεια σας», μου λέει, «ονομάζομαι Ιάσων Τριανταφυλλίδης και είμαι μαθητής. Συγχαρητήρια για την εκπομπή, την ακούω κάθε μέρα!» «Μα αφού είσαι μαθητής, πώς την ακούς στις 10 το πρωί; Δεν έχετε μάθημα;» «Παίρνω μαζί μου στο σχολείο ένα τρανζιστοράκι και, όταν φτάσει η ώρα 9:40, ζητάω άδεια, πάω στην τουαλέτα και το ακούω εκεί! Δυστυχώς όμως, ένας καθηγητής με έπιασε στα πράσα και μου έδωσε πενταήμερη αποβολή». «Πω πω! Αισθάνομαι άσχημα που το “Τρίτο στεφάνι” έγινε η αιτία να πάρεις αποβολή. Ο Ταχτσής, βέβαια, θα ένιωθε υπερήφανος». «Τον γνώρισα και μου υπέγραψε ένα βιβλίο του. Θέλω τώρα να με βοηθήσετε να συναντήσω τον Χατζιδάκι, να μου υπογράψει τους δίσκους του. Είναι στο γραφείο του;» «Όχι, αλλά μπορούμε να πάμε ένα βράδυ στον Μαγεμένο Αυλό να σου τους υπογράψει». Πράγματι, πήγαμε ένα βράδυ και ο Χατζιδάκις, που τον άκουσε να μιλάει με το ρω, του έγραψε στην αφιέρωση: «Στον Ιάσονα, που μιλάμε την ίδια γλώσσα»!

Γίναμε φίλοι κολλητοί και, μαζί με τον αγαπημένο μας φίλο Γιώργο Σκληρό, τηλεφωνιόμασταν κάθε μέρα και βγαίναμε κάθε βράδυ σε παραστάσεις, σε μπαρ, σε σπίτια φίλων. Ήταν αξιαγάπητος, είχε φοβερό χιούμορ, ήταν φοβερά ενημερωμένος για όλα. «Πόσα εισιτήρια έκοψε η Αλίκη στη “Μανταλένα”;» τον ρωτούσαμε για να τον τεστάρουμε. Κι αυτός, από μνήμης, χωρίς Google και Internet, απαντούσε αμέσως: «192.378 στην Αθήνα και στον Πειγαιά»! Σιγά σιγά έγινε φίλος με όλους. Του βγάλαμε και παρατσούκλι, ο Ιάσων έγινε «Γιαζού»! Δεν του πολυάρεσε – ενώ τον έβλεπες να κάνει τρέλες και μιμήσεις, μπορεί κατά βάθος να μην ήταν συντηρητικός, σίγουρα όμως δεν του άρεσε να αυτοσαρκάζεται. Ένας από τους λόγους ίσως να ήταν ο χωρισμός των γονιών του. Στην κουτσή πια οικογένεια, με τη μητέρα του, Αγγελική, που όλοι τη λέγαμε Μπέμπα, ο Ιάσων έπρεπε να είναι και πατέρας και παιδί. Και μπορεί να μεγάλωνε, αλλά, πιο πολύ για χάρη της Μπέμπας, παρέμενε ένα άτακτο παιδί.

Ο Ιάσων Τριανταφυλλίδης με τη μητέρα του, Αγγελική
Ο Ιάσων Τριανταφυλλίδης με τη μητέρα του, Αγγελική

«Θέλω να μου γνωρίσεις τον Γιώργο Μαρίνο», μου λέει μια μέρα. «Θέλω να του πάρω συνέντευξη». Ρωτάω τον Μαρίνο: «Αγάπη μου, ας έρθει, αλλά συνέντευξη δεν δίνω. Τι σόι άνθρωπος είναι;» «Ο δαίμονας της Τασμανίας!» «Κατάλαβα, καμιά τρελή θα είναι!» «Όχι, θα δεις, είναι φοβερό άτομο!»

Έτσι, ένα βράδυ, καταφθάνει ο Ιάσων με ένα τεράστιο κασετόφωνο και αρχίζει να μαγνητοφωνεί την παράσταση. Πάμε στο καμαρίνι του Μαρίνου. Μόλις ο Γιώργος τον βλέπει από κοντά, «Μωρή τι είν’ τούτος; Εξωγήινος;» μου λέει με έκπληξη αλλά και θαυμασμό. Να μην τα πολυλογώ, και συνέντευξη του έδωσε και την «Κραυγή του τρόμου» τραγούδησε ειδικά για να τον ηχογραφήσει και την άδεια του έδωσε να έρχεται όποτε θέλει και να μαγνητοφωνεί τις παραστάσεις. «Πού είναι αυτές οι κασέτες, Ιάσονα;» τον ρώτησα πολλά χρόνια αργότερα. «Τις είχα βάλει δίπλα στη σόμπα και λιώσανε, Παυγούλη!» Αυτό ήταν και το μειονέκτημά του. Είχε θησαυρούς στα χέρια του και δεν φρόντιζε να τους προστατεύει και να τους διαχειρίζεται. Χύμα στο κύμα!

Όλους τους είχε γνωρίσει, όλους τους είχε κάνει φίλους του, έμενε μόνο μία: Η Αλίκη Βουγιουκλάκη! Ο Ιάσων τη λάτρευε, έκανε πάρτι στο σπίτι του Γιώργου Σκληρού με θέμα «Αλίκη» κι έπρεπε να πάμε ντυμένοι Αλίκες! Στους τοίχους είχε κολλήσει αφίσες της, από το κασετόφωνο ακούγονταν μόνο τραγούδια της. Χόρευε με τις ώρες, κι αν σε διάλεγε για παρτενέρ, σε ξεβίδωνε, γιατί είχε τρομερή μυϊκή δύναμη, και δεν σε άφηνε μέχρι να ξελυσσάξει!

Η ευκαιρία δόθηκε όταν έγραφα τους στίχους για το «Βίκτορ-Βικτόρια». Οι πρόβες είχαν αρχίσει και μια μέρα μου λέει η Αλίκη: «Θέλουμε να βάλουμε σε μια σκηνή γερμανικά εμβατήρια. Μήπως ξέρεις κανέναν που να έχει τέτοιους δίσκους;» «Βεβαίως και ξέρω!» της λέω, και το μυαλό μου πήγε αμέσως στον Ιάσονα. Ακόμα και να μην είχε τους δίσκους, θα τους έβρισκε. Τους είχε. Τρεις δίσκους με εμβατήρια της ναζιστικής Γερμανίας. Δεν τόλμησα να του πω να μου τους δώσει για να τους πάω στην Αλίκη. «Θα τους πάω εγώ με τα χεγάκια μου!» μου δήλωσε αποφασιστικά. Κι έτσι, ένα βράδυ, στην οδό Στησιχόρου, συνάντησε το ίνδαλμα της ζωής του. Της έδωσε τους δίσκους, καθίσαμε στο σαλόνι, η Αλίκη έκανε τα μαγιολίκια της, άρχισαν να συζητούν σαν παλιοί φίλοι. Αυτό ήταν κάτι που με εντυπωσίαζε στον Ιάσονα. Δεν πά’ να ήταν ο Χατζιδάκις, δεν πά’ να ήταν η Αλίκη, ποτέ δεν τον είδα να έχει τρακ όταν τους συναντούσε για πρώτη φορά. Είχε μια περίεργη, δική του γοητεία και μια άνεση, που μάλλον προερχόταν από το γεγονός ότι ήξερε τα πάντα για αυτόν με τον οποίο μιλούσε.

Η ιστορία όμως με την Αλίκη έχει και συνέχεια. Όταν τέλειωσαν οι παραστάσεις του «Βίκτορ-Βικτόρια», ο Ιάσων ήθελε πίσω τους δίσκους. Με έπαιρνε συνέχεια τηλέφωνο να πάμε μαζί στην Αλίκη να τους πάρουμε. Του εξήγησα πως ό,τι μπαίνει στο σπίτι της Αλίκης δεν βγαίνει ποτέ! Επέμενε, πήρα τηλέφωνο την Αλίκη. «Μα εγώ νόμιζα πως μου τους έκανε δώρο! Και πού να τους βρω τώρα; Κάπου θα είναι στη δισκοθήκη», μου λέει ανόρεχτα. Όμως ο Ιάσων ήταν επίμονος, άλλο ένα στοιχείο του χαρακτήρα του. Και πες, πες, μια μέρα πήγε στη Στησιχόρου με τον Βλάσση Μπονάτσο (εννοείται πως ήταν και αυτός φίλος του!), έψαξε όλη την τεράστια δισκοθήκη, βρήκε τους δίσκους, τους πήρε πίσω κι έκανε δώρο στην Αλίκη έναν σπάνιο δίσκο από μια παράστασή της, το «Καίσαρ και Κλεοπάτρα» με μουσική του Μάνου Χατζιδάκι. «Αυτό είναι δώγο για σένα, όχι τα γεγμανικά εμβατήγια!» της είπε.

Σκόρπιες εικόνες έρχονται στο μυαλό μου. Ο Ιάσων να έχει σηκώσει στα χέρια του τη Ζωζώ Σαπουντζάκη και να τη στριφογυρίζει στον αέρα. Ο Ιάσων στα «Πρόσωπα» με τον Άρη Δαβαράκη και τον Γιώργο Σκληρό. Ο Ιάσων ντυμένος ναυτάκι σε πάρτι στο Εργοστάσιο. Τη Φρόσω Ράλλη να μας τηλεφωνεί για να παίξουμε σ’ ένα επεισόδιο στις «Τρεις χάριτες». Βιβλία, εκπομπές στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, δημοσιογραφία, κριτική θεάτρου και κινηματογράφου, όλα πρόλαβε να τα κάνει ο αγαπημένος μας Γιαζού! Και θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας σαν ένα παιδί γενναιόδωρο, αεικίνητο, έξυπνο, επίμονο, που αγαπούσε αληθινά τους φίλους του κι είχε καρδιά σαν τριαντάφυλλο...

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.