Ελλαδα

Δημήτρης Ήμελλος: Πότε και πού θα γίνει η κηδεία του αγαπημένου ηθοποιού

Όλοι μιλούν για έναν αφοσιωμένο στην τέχνη του άνθρωπο - μα πάνω από όλα καλό άνθρωπο

Newsroom
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
UPD

Δημήτρης Ήμελλος: Πότε και πού θα γίνει η κηδεία του αγαπημένου ηθοποιού 

Συγγενείς, συνάδελφοι και φίλοι θα πουν το τελευταίο «αντίο» στον Δημήτρη Ήμελλο την ερχόμενη Πέμπτη (19.12) στις 11:00 το πρωί, στο Α’ Νεκροταφείο, όπως έκανε γνωστό μέσα από ανάρτησή του ο γιος του αγαπημένου ηθοποιού, Φοίβος Ήμελλος.

Συγκεκριμένα, ο γιος του Δημήτρη Ήμελλου στην ανάρτησή του για την ημέρα της κηδείας έγραψε: «Τον αγαπημένο μου μπαμπά θα αποχαιρετήσουμε συγγενείς, φίλοι και τα θεατρικά του παιδιά, Πέμπτη 19/12 στις 11:00 στο Ά Νεκροταφείο Αθηνών. Επιθυμία του ίδιου και της οικογένειάς μας είναι αντί στεφάνων να κατατεθούν χρήματα στον λογαριασμό του Ταμείου Αλληλοβοηθείας Ελλήνων Ηθοποιών (ΤΑΣΕΗ)».

Σημειώνεται πως ο γιος του Δημήτρη Ήμελλου είχε κάνει ένα πέρασμα από τη σειρά “Σασμός“, αν και κυρίως εργαζόταν πίσω από τις κάμερες, ως μέλος της σκηνοθετικής ομάδας. Μάλιστα, σε μία από τις τελευταίες του τηλεοπτικές συνεντεύξεις τον Σεπτέμβριο του 2023, ο ηθοποιός είχε μιλήσει και για τον γιο του που σπουδάζει σκηνοθεσία κι είχε ευχηθεί κάποια στιγμή στο μέλλον να συνεργαστούν.

Δημήτρης Ήμελλος: To συγκινητικό αντίο της αδερφής του 

Η ειδήση του θανάτου του σκόρπισε τη θλίψη στον καλλιτεχνικό και μη κόσμο, με την αδερφή του Αγγελική να αποχαιρετά τον αδερφό της με μια συγκινητική ανάρτηση στο διαδίκτυο.

«Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ αδελφέ μου. Ήσουν το καμάρι της οικογένειάς μας! Τώρα είσαι στην αγκαλιά του Θεού μαζί με τον μπαμπά μας! Θα μου λείψεις καρδιά μου!».

Δημήτρης Ήμελλος: Η σπουδαία πορεία ενός αφοσιωμένου ανθρώπου της Τέχνης

Γεννημένος στις 12 Ιουνίου του 1967 στην Κυψέλη της Αθήνας, ο Δημήτρης Ήμελλος καταγόταν από τη Νάξο, από τα χωριά Φιλώτι και Απείρανθο. Μεγάλωσε σε μια πολυμελή οικογένεια με τέσσερα παιδιά και είχε έναν γιο, τον οποίο πάντα περιέγραφε ως το μεγαλύτερο δώρο της ζωής του.

Αν και ξεκίνησε σπουδές στη Νομική Σχολή Αθηνών, σύντομα ακολούθησε το πάθος του για την υποκριτική. Φοίτησε στο Θεατρικό Εργαστήρι του Βασίλη Διαμαντόπουλου και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Διομήδη Φωτιάδη. Η καλλιτεχνική του αναζήτηση τον οδήγησε στη Μόσχα, όπου σπούδασε σκηνοθεσία στην Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης.

 Η καριέρα του στο θέατρο περιλάμβανε συνεργασίες με κορυφαίους σκηνοθέτες και συμμετοχές σε παραστάσεις όπως: «Οιδίπους επί Κολωνώ», «Μήδεια», «Πέρσες», «Ερωτόκριτος», και «Ταρτούφος». Από το 2001 έως το 2007, υπήρξε μέλος της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου, υπό τη διεύθυνση του Στάθη Λιβαθινού, ενώ υπήρξε κομμάτι της σημαντικής ιστορίας του Θεάτρου της Οδού Κυκλάδων, στο πλευρό του Λευτέρη Βογιατζή.

Ήταν ο πρώτος ηθοποιός που τιμήθηκε με το Βραβείο Χορν το 2001 για την ερμηνεία του στην «Φρεναπάτη» του Τόνι Κούσνερ σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού». Εμφανίστηκε στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου 12 φορές με πιο πρόσφατη εκείνη του καλοκαιριού του 2022, στον «Αίαντα» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία του Αργύρη Ξάφη για λογαριασμό του Εθνικού Θεάτρου.

Η τελευταία του θεατρική εμφάνιση σημειώθηκε πέρυσι στο Θέατρο Πορεία, στο ρόλο του επιθεωρητή Πορφύρη Πετρόβιτς στο έργο του Ντοστογιέφσκι «Έγκλημα και τιμωρία» σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Τάρλοου. Η τρέχουσα σεζόν θα τον έβρισκε στην συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και του Εθνικού Θεάτρου, «Ματαρόα στον ορίζοντα», σε σκηνοθεσία του Θοδωρή Αμπαζή, από την οποία και αποχώρησε λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε.

 Ο Δημήτρης Ήμελλος άφησε το στίγμα του και στην τηλεόραση, με σημαντικές εμφανίσεις στις σειρές «Το 10», «Καρυωτάκης», «'Αγιος Παΐσιος» και πολλές άλλες. Η συμμετοχή του στην μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία «Σασμός» στον Alpha τον έκανε, έστω και καθυστερημένα, δημοφιλή στο ευρύ κοινό.

 Στον κινηματογράφο, ξεχώρισε για τις ερμηνείες του σε ταινίες όπως: "Αλιόσα" του Θανάση Σκρούμπελου (1999), "Beautiful people" του Νίκου Παναγιωτόπουλου (2001), 'Παρά λίγο, παρά πόντο, παρά τρίχα" της Στέλλας Θεοδωράκη (2002), "Delivery' του Ν.Παναγιωτόπουλου (2004), 'Γλυκιά μνήμη" του Κυριάκου Κατζουράκη (2005), "Bank Bang" του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου (2008), "Απ' τα κόκκαλα βγαλμένα" του Σωτήρη Γκορίτσα (2011), "Χρόνια Πολλά" του Χρήστου Γεωργίου (2017), "Η δουλειά της" του Νίκου Labot (2018), "Ράφτης" της Σόνια Λίζα Κέντετμαν (2020).