Εναερίτισσα οικοδόμος: Συνέντευξη με την Αγγελική Αγγελάκη για την απόφασή της να ασχοληθεί με αυτό το επάγγελμα
Δεν της είχε περάσει ποτέ από το μυαλό να γίνει εναερίτισσα οικοδόμος. Η 29χρονη Αγγελική Αγγελάκη από τον Βόλο είναι σίγουρη πως αν ήξερε νωρίτερα για την ύπαρξη αυτού του επαγγέλματος, θα ήταν η πρώτη της επιλογή. Μεγάλωσε κοντά στη φύση, έχει μεγάλη αγάπη για τα βουνά και θυμάται από μικρή να απολαμβάνει τα παιχνίδια που έπαιζε με τον μπαμπά της –που είναι μηχανικός αεροσκαφών– τα οποία ήταν πάντα αρκετά εφευρετικά.
Αγγελική Αγγελάκη, η πρώτη εναερίτισσα οικοδόμος στην Ελλάδα
Αποφοίτησε από το επαγγελματικό λύκειο με την ειδικότητα της μηχανικού οχημάτων. Στη συνέχεια μπήκε σε μια ανώτερη δραματική σχολή, γρήγορα όμως άλλαξε πορεία ώστε να βρει αυτό που θα την έκανε πραγματικά χαρούμενη. Όλα ξεκίνησαν από έναν πολύ καλό φίλο και ικανό μάστορα, ο οποίος της πρότεινε να την προσλάβει στην επιχείρησή του, στην Αθήνα, ως βοηθό και μαθητευόμενή του. Για ενάμιση χρόνο παρατηρούσε προσεκτικά τις επισκευές, τα κονιάματα, τις συνθέσεις υλικών, μάθαινε για όλα εκείνα τα τεχνικά ζητήματα που προκύπτουν στον αέρα και απαιτούν ταχύτητα και προσοχή. Αυτό που την κέρδισε περισσότερο ήταν το οικοδομικό κομμάτι.
«Η απόφασή μου να ασχοληθώ με αυτό το επάγγελμα πάρθηκε όταν σπούδαζα στο θέατρο. Είμαι ένας άνθρωπος με πολλά χόμπι και με προσδοκίες. Θέλω να γεμίζω εικόνες, μυρωδιές, ήχους. Αυτό συνεπάγεται ταξίδια, περιπέτειες, δοκιμές και νέες δεξιότητες. Όλα αυτά χρειάζονται βέβαια χρόνο και χρήματα. Τίποτα από τα δύο δεν υπήρχε στο θέατρο και η ιδέα του να επιβιώνω και να είμαι εγκλωβισμένη στην Αθήνα με τρέλανε. Είπα, λοιπόν, ότι θα μάθω μια τέχνη που θα μου δώσει χρήματα, αλλά και χρόνο. Το οικοδομικό κομμάτι δεν σπουδάζετε σε σχολή, η εμπειρία στη δουλειά και η ενασχόληση με τα υλικά θεωρείται σπουδή. Το να ενημερώνεσαι για τα υλικά, τη σωστή εφαρμογή τους και τις δυνατότητές τους είναι σημαντικό κομμάτι» μου αναφέρει.
Ξεκίνησε να δουλεύει συστηματικά στον αέρα, κάνοντας ό,τι εργασία χρειαζόταν – από τοποθέτηση υδρορροής, καμινάδας, καθαρισμούς τζαμιών μέχρι σοβατίσματα και υδραυλικά. Παράλληλα βρήκε μια ομάδα εθελοντών που ασχολούνταν με ορεινές διασώσεις και έκανε εκπαιδεύσεις για πρώτες βοήθειες και κινηματική τραύματος. Στη συνέχεια γράφτηκε σε ειδική σχολή, προκειμένου να λάβει την παγκόσμια αναγνωρισμένη πιστοποίηση. Εκτός της πιστοποίησης IRATA στο level 2, λοιπόν, διαθέτει και πιστοποιήσεις ελληνικών φορέων ως διασώστρια στην ομάδα Δέλτα της πολιτικής προστασίας – κάτι που τη βοηθάει στην ταχύτατη ανταπόκρισης σε ό,τι έκτακτο προκύπτει. Η Αγγελική εργάζεται πάντα τηρώντας τα πρότυπα ασφαλείας.
«Νιώθω πως μόνο προκλήσεις έχω αντιμετωπίσει από τότε που ασχολήθηκα με αυτό το επάγγελμα. Ίσως είναι αυτό που το κάνει τόσο ενδιαφέρον. Κάθε μου απόφαση και δουλειά που έχω αναλάβει είναι μια πρόκληση.
»Υπήρξε στιγμή που ήμουν σίγουρη ότι ζω τα τελευταία μου λεπτά, γεγονός που με άλλαξε πολύ ως άτομο.Το σοκ ήταν μεγάλο. Αναθεώρησα την αντιμετώπισή μου ως προς τα μέτρα ασφαλείας και ως προς τους συναδέλφους. Δεν επιτρέπω να μου φτιάχνει άλλος τις αγκυρώσεις, χωρίς να ελέγχω. Θέλω πάντα να ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει και να μην αφήνω τίποτα στην τύχη.
»Σε αυτό το επάγγελμα πρέπει να τα προβλέπεις όλα, ώστε να εξασφαλίσεις ότι μπορείς να αποτρέψεις κάθε λάθος. Ο άνθρωπός που μου έμαθε τη δουλειά έλεγε κάτι πολύ σημαντικό "Δεν υπάρχει κακή στιγμή, υπάρχει κακή πρόβλεψη". Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια στη δουλειά μας. Η ζωή σου, όπως επίσης και η ζωή των περαστικών,κρέμεται από δύο σχοινιά και ένα δικό σου λάθος είναι αρκετό.Η απάντηση για τους κινδύνους είναι σωστός σχεδιασμός, μέτρα ασφαλείας και καθαρός νους πάντα».
Η 29χρονη, που απασχολείται ως εναερίτισσα τεχνικός τα τελευταία τέσσερα χρόνια, συμμετείχε στην τοποθέτηση πλαγιοκάλυψης στον Πύργο του Πειραιά, όπως και σε άλλες μεγάλες δουλειές σε Ελλάδα και Κύπρο. Η βλέψη της όμως ήταν πάντα να επιστρέψει στη Θεσσαλία, να ανοίξει τη δική της επιχείρηση και να μείνει σε μια καλύβα στο βουνό.
Έχοντας πλέον τις απαραίτητες γνώσεις, επέστρεψε στον τόπο καταγωγής της, ώστε να στήσει την επιχείρησή της και να φέρει στον Βόλο ένα διαφορετικό στιλ εργασίας, με δυνατότητες επίλυσης προβλημάτων που παραμένουν εκκρεμή λόγω μη προσβασιμότητας.
«Ο Βόλος, όπως και όλες οι πόλεις που διαθέτουν ψηλά κτίρια, έχουν ανάγκη από το επάγγελμά μου.Δεν υπάρχει πάντα πρόσβαση με καλάθι ή σκαλωσιά. Οι φωταγωγοί, για παράδειγμα, δεν είναι εύκολα προσβάσιμοι για συντήρηση. Πολλές είναι οι περιπτώσεις που απαιτείται να γίνουν μερεμέτια στον ψηλότερο όροφο διαφόρων κτιρίων, και εκεί πρέπει απαραιτήτως να στηθεί σκαλωσιά. Η ευελιξία που έχουμε με τα σχοινιά βοηθάεισε κάθε περίπτωση».
Όταν η Αγγελική επέστρεψε στον Βόλο, οι συμπολίτες της παραξενεύτηκαν, δεν μπορούσαν να καταλάβουν για ποιον ακριβώς λόγο να την προσλάβουν. «Όταν ήρθα δεν είχα δουλειά και ο κόσμος δεν με προτιμούσε, επειδή είμαι γυναίκα. Υπάρχει μια αντίληψη ότι αν πάρω τα ίδια χρήματα με τους άντρες μάστορες, αυτοί θα προσβληθούν και θα φύγουν. Ένα δημοσίευμα σε τοπική εφημερίδα, ωστόσο, ήταν το πρώτο βήμα για να περιοριστεί ο σεξισμός. Στον χώρο σήμερα υπάρχει θαυμασμός, οι συνάδελφοι μας σέβονται. Οι πελάτες μπορεί να σε κοιτάξουν με μισό μάτι στην αρχή, αλλά όταν σε δουν στη δουλειά ο τρόπος αντιμετώπισης αλλάζει».
Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν και άλλες γυναίκες στην Ελλάδα που κάνουν κάτι αντίστοιχο την Αγγελική. «Εναερίτισσες υπάρχουν, ασχολούνται κυρίως με άλλα πράγματα –ανεμογεννήτριες,στήσιμο stage σε συναυλίες. Είναι μια δουλειά που,ακόμη και για τους άντρες, δεν είναι εύκολο να εξασφαλίσεις μόνιμη εργασία, οπότε κατά κάποιον τρόπο δουλεύουν για ένα έξτρα εισόδημα.
»Φυσικά, δεν λέω πως ανακάλυψα τον τροχό. Υπάρχουν γυναίκες που έχουν πιάσει το μυστρί πριν από εμένα. Είμαι η πρώτη που ασχολήθηκα και αφοσιώθηκα στον οικοδομικό τομέα στα σχοινιά και η πρώτη που άνοιξα δική μου επιχείρηση με εργασίες σε ύψος, επιλέγοντας αυτή την ειδικότητα. Αν κάτι το θέλεις δεν μένει παρά να το κάνεις. Όλα απαιτούν χρόνο και κόπο. Πρέπει να είσαι προσηλωμένος στον στόχο σου και το όνειρό σου θα γίνει πραγματικότητα.
»Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα με αποτρέψεις από κάτι αν το θέλω.Δεν αφήνω περιθώριο. Έχω ακούσει πολλά σχόλια του τύπου "δεν βλέπεις ότι δεν μπορείς να το κάνεις αυτό" ή "από πού και ως πού". Μου φαίνονται τόσο αστεία, δεν μπόρεσα να τα πάρω ποτέ στα σοβαρά».
Η Αγγελική δημιούργησε την επιχείρησή της, της Rope N Roll, και τον επόμενο μήνα θα ανοίξει γραφείο στη Νέα Ιωνία. Ταυτόχρονα με τις επαγγελματικές της οικοδομικές δραστηριότητες, διδάσκει και aerial hoop (εναέρια ακροβατικά με στεφάνι),ενώ μοιράζεται τον ελεύθερο χρόνο της με τη σκυλίτσα της, τη Φλάντζα, που την συνοδεύει παντού.
«Όταν έχεις δική σου επιχείρηση πρέπει όλα να περνάνε από τα χέρια σου, για την κάθε δουλειά. Το επάγγελμά μου απαιτεί επιπλέον μελέτη για τις αγκυρώσεις όπου θα τοποθετηθούν τα σχοινιά, όπως και σχέδιο διάσωσης.
Η καθημερινότητα συνδυάζει πολλά πράγματα. Έχοντας επιχείρηση, εκτός από το να στήσεις τα σχοινιά και τον εξοπλισμό σου,πρέπει να κάνεις προβλέψεις των υλικά και του χρόνου που θα χρειαστείς για μια εργασία. Πρέπει να μιλάς με πελάτες, να συντάσσεις προσφορές και παράλληλα να ασχολείσαι με την προώθηση της εργασίας σου μέσω των social media. Η γυμναστική είναι, επίσης, πολύ σημαντικό κομμάτι, ώστε το σώμα να παραμένει υγιές και αποφεύγονται οι τραυματισμοί».
