Σε βλέπω να φρικάρεις

Είχα βγει, που λέτε, να ψωνίσω στο σούπερ μάρκετ γιατί το ψυγείο μου ήταν πιο άδειο κι από το πορτοφόλι του μέσου Έλληνα. Μόλις βγήκα, όμως, με περίμενε μια έκπληξη: δεκάδες άτομα είχαν κατακλύσει το προαύλιο του Αγίου Δημητρίου και τα γύρω πεζοδρόμια. Άραζαν εκεί, μιλούσαν μεταξύ τους, έπιναν νερό από τα πλαστικά μπουκάλια τους, κουβέντιαζαν. Το μάτι τους όμως δεν ήταν ήρεμο, είχαν ολοφάνερα φάει μια φρίκη.

Μα τι διάολο έγινε και μαζεύτηκαν αυτοί στην εκκλησία; Είναι καμιά αίρεση και περιμένουν τη δευτέρα παρουσία του Κυρίου; Έκανε κανένα θαύμα ο Αϊ-Δημήτρης, μεγάλη η χάρη του; Γιατί αγωνιούν;

Αποφάσισα να ρωτήσω έναν κύριο με μαύρο φανελάκι και ακραία μούσκουλα. 

-Τι συμβαίνει εδώ, κύριε; Γιατί μαζευτήκατε στον Άγιο Δημήτριο;

-Δεν μαζευτήκαμε στον Άγιο Δημήτριο. Έξω από το σχολείο μαζευτήκαμε.

Αχα! Σωστά! Απέναντι ακριβώς έχουμε ένα σχολείο. Χαμός γινόταν στα σκαλιά του. Από κει είχε ξεκινήσει η ανθρωποθάλασσα και πέρασε και απέναντι.

Σχετικό Άρθρο

Ελλαδα Σώστε την εκπαίδευση από τους γονείς

Μάνος Βουλαρίνος 20.09.2024, 13:09

-Και τι γίνεται στο σχολείο; Έχει καμιά γιορτή; ρώτησα ανοήτως.

-Τι γιορτή καλέ, εξετάσεις έχουΜΕ, είπε ο κύριος με τα ακραία μούσκουλα.

- Εσείς; συνέχισα ακόμα ανοητότερα

- Τα παιδιά! Τα παιδιά! Και αργούν, δεν ξέρω γιατί αργούν…

Σχετικό Άρθρο

Ελλαδα Επιστροφή στο σχολείο με σχολικά ή άνευ

Μανίνα Ζουμπουλάκη 11.09.2024, 17:28

- Ούτε εγώ, αλλά είμαι σίγουρη πως ο Άγιος Δημήτριος θα βοηθήσει.

- Λέτε; Τσίμπησε ο γυμναστηριακός. Μία την έχω, καταλαβαίνετε…

Κούνησα το κεφάλι με ψεύτικη κατανόηση και όδευσα προς το σούπερ μάρκετ. Όχι, δεν καταλαβαίνουμε, αγαπημένοι γονείς, γιατί έχετε γίνει ελικόπτερα και κάνετε ολημερίς χαμηλές πτήσεις πάνω από τα καμάρια σας. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί χρησιμοποιείτε πληθυντικό. Δεν διαβάσατε μαζί, ούτε δίνετε μαζί εξετάσεις. Το καμάρι σας δίνει, αυτό θα κοπεί, αυτό θα λουστεί και τις επιπτώσεις. Γιατί μπαστακώνεστε έξω από το σχολείο; Έχετε τηλεπαθητικές δυνάμεις να τους υπαγορεύσετε τις λύσεις; Όχι, απλώς τους προσθέτετε το δικό σας άγχος πάνω στο δικό τους. Φύγετε, σας παρακαλώ, αφήστε τα παιδιά σας να γίνουν ενήλικα άτομα, ανεξάρτητα, υπεύθυνα για τον εαυτό τους, όχι παρακλάδια του οικογενειακού σας δέντρου.

Αυτά ήθελα να του πω. Δεν τα είπα όμως. Αυτοί οι γυμναστηριακοί εκνευρίζονται όταν έχουν εξετάσεις...