Ελλαδα

Σε βλέπω να ουρλιάζεις «ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ»

«Αυτή είναι η Ελλάδα: αφού καταρρακώσει κάθε θεσμό, μετά απειλεί να πάρει τον νόμο στα χέρια της…»

Λένα Διβάνη
ΤΕΥΧΟΣ 920
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η συγγραφέας Λένα Διβάνη γράφει για την ελληνική δικαιοσύνη με αφορμή τη δολοφονία της 11χρονης στην Ηλεία από τον θείο της.

Σε βλέπω με τα μάτια να βγάζουν φωτιές, γυμνό –γιατί γυμνός και απροστάτευτος νιώθεις–, να ουρλιάζεις στην κάμερα «ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ!»

Σε νιώθω. Ο άνθρωπος αυτός, ο θείος που σκότωσε με κατσαβίδι την ανιψιά του γιατί δεν κάθισε να τη βιάσει, είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε 9 χρόνια φυλακή. Είχε χτυπήσει με μια κοτρώνα ένα άλλο ανήλικο κοριτσάκι και προσπάθησε να το βιάσει ημιαναίσθητο. Βρήκε όμως λεφτά για καλή δικηγόρο και κατάφερε αναστολή της ποινής του μέχρι να δικαστεί η έφεσή του. Αυτή είναι η Ελλάδα: με τον σωστό δικηγόρο όλα τακτοποιούνται.

Γύρισε μετά στο χωριό ο θείος και σας έλεγε τη δική του εκδοχή – αφού ήταν ελεύθερος γιατί να μην τον πιστέψεις; Αυτή άλλωστε είναι η Ελλάδα, πιστεύει εύκολα ό,τι τη βολεύει. Η οικογένεια είναι ιερή, έσφαλε δεν λέω, αλλά μετά έστρωσε, είπε ο παππούς. Αυτή είναι η Ελλάδα, πιστεύει στα θαύματα: το μνημόνιο θα σκιστεί, ο Αντρέας θα αναστηθεί, ο παιδοβιαστής θα «στρώσει».

Το δικαστήριο άλλωστε έκρινε ότι μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερος ένας παιδοβιαστής, αρκεί να εμφανίζεται μια φορά τον μήνα στο τμήμα. Κανείς δεν φρόντισε να ενημερώσει την οικογένειά του (είχε ο ίδιος τρία κορίτσια και πολλές ανιψιές) να προσέχουν τα παιδιά, να μη μένουν μόνα μαζί του, να έχουν τον νου τους. Μα έτσι είναι η Ελλάδα, δεν έχει κοινωνικές υπηρεσίες, δεν κάνει περιττά έξοδα. 

Οπότε χαλαρά ο θείος λύκος κυκλοφορούσε ανάμεσα στα αρνάκια ψάχνοντας για το επόμενο θύμα του. Μέχρι να το βρει, το σωφρονιστικό σύστημα ένιωθε καθ’ όλα εντάξει γιατί αυτός εμφανιζόταν πράγματι μια φορά τον μήνα στη Ζάκυνθο – έκανε και τα μπάνια του ίσως; Γιατί αυτή είναι η Ελλάδα: η γραφειοκρατία μας ενδιαφέρει, η ουσία είναι πολύπλοκη, πού να ψάχνεις τώρα…

Έτσι, λοιπόν, με τούτα και με κείνα ο θείος λύκος το διάλεξε το νέο σφαχτάρι, το αθώο. Το παρέσυρε στη φωλιά του εύκολα γιατί κανείς δεν το είχε προειδοποιήσει. Γιατί αυτή είναι η Ελλάδα: κανένας δεν φροντίζει να προλάβει το κακό. Ελπίζει απλώς ότι δεν θα γίνει.

Έγινε όμως. Πάει το κοριτσάκι. Πάλεψε όσο μπορούσε, αλλά ο θείος λύκος ήταν λυσσασμένος που δεν ικανοποίησε τις ορέξεις του, 19 φορές ακούω πως έσκισε το σωματάκι της το παιδικό με το κατσαβίδι.

Μόλις το ’μαθες έπεσες απ’ τα σύννεφα γιατί αυτή είναι η Ελλάδα, πέφτει καθημερινά απ’ τα σύννεφα, αλλά δεν παθαίνει τίποτα, εμείς παθαίνουμε.

Μετά οργίστηκες και άρχισες να καταριέσαι τους υπεύθυνους – εκτός του εαυτού σου, εσύ δεν φαντάστηκες, δεν άκουσες, δεν είδες, δεν φταις.

«Θα πάρω καραμπίνα να τον σκοτώσω τον π…» ούρλιαξες. Ε, ναι, αυτή είναι η Ελλάδα: αφού καταρρακώσει κάθε θεσμό, μετά απειλεί να πάρει τον νόμο στα χέρια της…