«Χαίρομαι πάρα πολύ που δεν τον ευκαιρία να πάω σε σας με καλημέρα αλλά να πω μια καλημέρα σε όλους τους αγαπημένους φίλους, που τόσο νοιάστηκαν για μένα όλο αυτό το διάστημα. Ήταν πραγματικά ένα κύμα μεγάλης αγάπης και στήριξης. Σχεδόν ιαματικό ήταν αυτό το κύμα για μένα. Σας ευχαριστώ πολύ. Τα κινητά μου έχουν γεμίσει από μηνύματα και δεν μπορώ να απαντήσω σε όλα, δεν μιλάω ακόμα στο τηλέφωνο και η Δανάη το ξέρει και εσείς το ξέρετε, είμαι σε περίοδο ανάρρωσης ας πούμε σε μια μικρή καραντίνα και μια προφύλαξη που δεν πρέπει να κουράζομαι δεν πρέπει να μιλάω. Ωστόσο, είναι μια καλή ευκαιρία να στείλω όλη μου την αγάπη στους ανθρώπους που ενδιαφέρονται και νοιάζονται για μένα να τους πω ότι είμαι καλά, ότι τα δύσκολα πέρασαν μάλλον και ότι σε όλη αυτή την περιπέτεια είχα έναν άγγελο μαζί μου γι' αυτό και μιλάμε τώρα, είχα τον Ταξιάρχη μαζί μου», δήλωσε ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης και αποκάλυψε ότι πλέον βλέπει τη ζωή με άλλα μάτια.
«Μετά από ένα τόσο σοκαριστικό περιστατικό όλα είναι καινούργια. Το πιο σημαντικό είναι ότι βλέπεις τη ζωή με άλλα μάτια. Έχεις ένα πλάνο καινούργιο, έχεις καινούργια ματιά για τα πράγματα. Χαίρομαι που σε ακούω πολύ σας ευχαριστώ πολύ», σχολίασε ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης.
Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης για την περιπέτεια με την υγεία του
Σε ερώτηση για το αν είχε νωρίτερα κάποια συμπτώματα, ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης σχολίασε: «Υπήρχαν κάποια δείγματα τα οποία δεν μπορώ να πω ότι δεν έδωσα σημασία αλλά δεν έδωσα ενδεχομένως τόσο μεγάλη σημασία όσο θα άξιζε. Ωστόσο, υπήρχε και μια κληρονομικότητα. Ο παππούς μου, ο πατέρας του πατέρα μου πέθανε στην ίδια ηλικία με εμένα στον ύπνο του από ένα τέτοιο περιστατικό. Τέλος πάντων, τέλος καλό όλα καλά». Ο ηθοποιός αναφέρθηκε στη σημασία που είχε η άμεση ανταπόκριση από το ΕΚΑΒ. «Σημασία έχει ότι λειτούργησαν τα πράγματα πολύ γρήγορα στην περίπτωση μου δηλαδή με το πρώτο περιστατικό του πόνου ήταν εδώ η Βίκυ (Σταυροπούλου) και μιλάγαμε σε κοινή γραμμή με την φίλη μας την Ελένη. Η Ελένη είπε αμέσως "πάρε το 166" ούτε 1 λεπτό δεν καθυστερήσαμε. Ήταν εντέλει πάρα πολύ βασικό για την εξέλιξη της κατάστασης. Ήταν πολύ διαφορετικό από αυτό που νιώθουμε συνήθως, όταν είμαστε κακοδιάθετοι. Ήταν ένας πόνος πολύ δυνατός, ένα σφίξιμο σα χταπόδι ας πούμε. Καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά σίγουρα ήταν διαφορετικό ναι. Ήταν ένας πόνος στο στήθος και ένα σφίξιμο»
Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης ρωτήθηκε για αν θα καλούσε βοήθεια μόνος του, χωρίς την επιμονή των φίλων του. «Δεν ξέρω φοβάμαι πως μπορεί και να μην καλούσα αμέσως το ΕΚΑΒ και να έλεγα "κάτσε να δούμε μήπως περάσει" ενώ κανονικά πρέπει αμέσως όπως έγινε. Αμέσως πήρε η Βίκυ τηλέφωνο, το ασθενοφόρο ήρθε πολύ γρήγορα άμεσα γιατί ήτανε και αργά τη νύχτα. Πήγαμε στο νοσοκομείο πολύ γρήγορα. Αν είχαμε καθυστερήσει πέντε λεπτά τα πράγματα θα είχαν διαφορετική εξέλιξη. Δεν χρειάζεται να αναρωτιέται κανείς "α να δω αν περάσει" όχι. Από τη στιγμή που νιώθεις κάτι τέτοιο, αμέσως πρέπει να καλέσεις βοήθεια. Τα πέντε λεπτά μπορεί να είναι πολύ βασικά».
18°
