«Η Βαγγελιώ δεν μένει πια εδώ…»: Τελευταίο αντίο στη συνεργάτιδα της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση

Φίλοι, συγγενείς και συνεργάτες απηύθυναν το τελευταίο αντίο στη Βαγγελιώ Αγγελίδου, F&B μάνατζερ της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. Η κηδεία της πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου στον Ιερό Ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στο Χαλάνδρι και πλήθος κόσμου βρέθηκαν εκεί για να την τιμήσουν.

H Βαγγελιώ Αγγελίδου έχασε μετά από έναν δύσκολο και επίπονο αγώνα τη μάχη για τη ζωή το βράδυ της Κυριακής (4/2), όπως έκανε γνωστό η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Όπως αναφέρουν όσοι τη γνώριζαν, η Βαγγελιώ Αγγελίδου υπήρξε ένα από τα πιο αγαπητά πρόσωπα της αθηναϊκής ζωής, πάντα ζεστή και με αγάπη για όλους.

Ήταν παροιμιώδης η ευγένεια και η κομψότητα που διέκριναν τη δουλειά της, ενώ συνήθιζε να κερνάει τις παρέες με τη χαρακτηριστική φράση «φιλοξενία» και ένα χαμόγελο. Ήταν για χρόνια η ψυχή του lt στη Σκουφά και αργότερα στη Στέγη.   

Στην κηδεία που πραγματοποιήθηκε χθες παραβρέθηκαν πολλοί φίλοι της, όλοι βαθύτατα συγκινημένοι. Μεταξύ αυτών οι Σταύρος Θεοδωράκης, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Χαρούλα Αλεξίου, Χριστόφορος Παπακαλιάτης , Ντόρα και Αλεξία Μπακογιάννη, Γιώργος Μουχταρίδης.

Θα τη θυμόμαστε πάντα για τις νύχτες που περάσαμε μαζί της, για τα τρανταχτά της γέλια, το απίστευτο χιούμορ, το αυθάδικο μουτράκι.

Στέγη: Ο συγκινητικός αποχαιρετισμός στη Βαγγελιώ Αγγελίδου

Με ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα, οι άνθρωποι της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση αποχαιρετούν την πολύτιμη συνεργάτιδά τους ως εξής:

 «Η Βαγγελιώ έφυγε.

Η Βαγγελιώ μας ξεκίνησε τον δρόμο προς την ξεκούραση το βράδυ της Κυριακής. Τα νέα κυκλοφόρησαν λίγο μετά τα μεσάνυχτα και η ώρα δεν μπορεί να είναι τυχαία· τίποτα δεν ήταν τυχαίο με τη Βαγγελιώ. Η μάχη, η αψηφησιά και το μίσος της προς την ασθένειά της ήταν υπερθετικά· όλα ήταν υπερθετικά για την Βαγγελιώ, το ανθρώπινο θαυμαστικό.

Η Ευαγγελία Αγγελίδου, ο άνθρωπος που προικίστηκε με το μεγάλο ταλέντο της ζωής, ο άνθρωπος που ένωνε, έλυνε, εξομολογούσε, μεθούσε τους ανθρώπους χειρουργικά, που έφτιαχνε τραπέζια, ένωνε παρέες, γλένταγε με την φλόγα να καίει απειλητικά, η Βαγγελιώ που φλέρταρε με τα όρια ως χόμπι, η Βαγγελιώ που έκανε πάρτι ακόμα και σε δωμάτια νοσοκομείων, όπως μόνο οι αυθεντικά μποέμ μπορούν, που ανέβαζε την ένταση και ξεσήκωνε το σύμπαν, που το βραχνό γέλιο της αντηχεί σε πολλούς τοίχους, έφυγε για να ξεκουραστεί. 

Εμείς, οι φίλοι της, η οικογένεια της θα μείνουμε σιωπηλοί να την βλέπουμε να πλησιάζει με το μηχανάκι της “τον πύραυλο”, να ξεπεζεύει, να λέει “γαμώ την τρέλα μου”, να χαμογελάει πονηρά και να ξεκινάει το γλέντι. 

Βαγγελιώ μας θα μας λείψεις. Θα πίνουμε και θα σε θυμόμαστε».