Ελλαδα

Σε βλέπω να μου κλέβεις την πόλη

Μετά εμφανίζεται μια καρέκλα- τι νόημα έχει ένα τραπεζάκι αν δεν έχει και μια καρεκλίτσα να ξεκουράσει το κορμάκι του κάποιος;

divani140_0.jpg
Λένα Διβάνη
ΤΕΥΧΟΣ 897
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Σε βλέπω
© Λένα Διβάνη

Η συγγραφέας Λένα Διβάνη γράφει γι' αυτούς που «κλέβoυν» την πόλη

Σε βλέπω να επεκτείνεσαι σιγά σιγά- συστηματικότατα όμως! Πρώτα βγάζεις ένα μικρούλι, σεμνό τραπεζάκι στο πεζοδρόμιο. Μετά εμφανίζεται μια καρέκλα- τι νόημα έχει ένα τραπεζάκι αν δεν έχει και μια καρεκλίτσα να ξεκουράσει το κορμάκι του κάποιος; Ελπίζω να προσέξατε τα υποκοριστικούλια, δεν μπήκαν τυχαία. Η έναρξη της ατασθαλίας είναι πάντα μικρή και ταπεινή για να περνάει απαρατήρητη. Μόλις τη συνηθίσει το μάτι μας εμφανίζεται δεύτερη καρέκλα (αν έρθει ζευγαράκι κρίμα να τους χωρίσουμε), δεύτερο τραπέζι μεγαλύτερο με τέσσερεις καρέκλες (πίνουν και οι παρέες καφέ), μετά καταλαμβάνει όλο το δεξί μέρος του πεζοδρομίου. Όλα άνετα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά, ουδείς διαμαρτύρεται που του κλέβεις το πεζοδρόμιο - τους έχουν κατακλέψει όλοι άλλωστε, δεν είσαι καμία εξαίρεση, οπότε παίρνεις θάρρος (θράσος εννοώ) και απλώνεσαι χαλαρά στην αριστερή πλευρά του πεζοδρομίου. Μετά πέφτει κρύο- τι να κάνεις κι εσύ, πρέπει να προσέξεις τον πελάτη, στήνεις μια τέντα προστατευτική. Χτες το τερμάτισες  όμως. Στη στενή λωρίδα που άφησες να περνάμε στριμωχτά καροτσάκι μωρού και αναπηρικό αμαξίδιο δεν χωράει. Θα μου πεις με τέτοιο ψοφόκρυο τι δουλειά έχουν τα μωρά και οι ανάπηροι στο δρόμο;

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.