Τα χαρακτηριστικά και οι προκλήσεις του σύγχρονου δημοσιογράφου - Έρευνα της ΕΣΗΕΑ για τον κλάδο. Υψηλό εκπαιδευτικό επίπεδο με πλήρη απασχόληση για την πλειοψηφία
Υψηλό εκπαιδευτικό επίπεδο, σύγχρονες ψηφιακές δεξιότητες και ανάγκη για συνεχή κατάρτιση χαρακτηρίζουν το επάγγελμα του δημοσιογράφου στη χώρα μας όπως προκύπτει από την 1η κλαδική έρευνα των ΙΝΕ ΓΣΕΕ και της Ένωσης Συντακτών (ΕΣΗΕΑ) με τη συμμετοχή των εταιρειών Metron Analysis, Prorata και Αlco.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας που παρουσιάστηκε στην Ένωση Συντακτών το εκπαιδευτικό επίπεδο είναι υψηλό καθώς οι απόφοιτοι Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΑΕΙ) αποτελούν το 38,0% . Ακολουθούν οι κάτοχοι μεταπτυχιακού διπλώματος με 22,0%, όσοι έχουν πτυχίο ΙΕΚ με 15,5%. Με χαμηλότερο ποσοστό (7,5%) ακολουθούν τόσο οι κάτοχοι πτυχίου Κολεγίου όσο και οι απόφοιτοι Λυκείου.
Αναφορικά με την απασχόληση, το 90,5% των συμμετεχόντων δήλωσε ότι έχει πλήρη απασχόληση, το 6,5% μερική απασχόληση και μόλις το 2,0% εκ περιτροπής.
Η μέση εργασιακή εμπειρία σε μια επιχείρηση είναι 14,8 έτη
Σε σχέση με το μέγεθος της επιχείρησης η πλειονότητα των ερωτώμενων, η οποία αντιστοιχεί στο 34% του συνόλου, απάντησε ότι απασχολείται σε μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις με 50 έως 249 εργαζομένους (συμπεριλαμβάνοντας και τους εποχικούς απασχολουμένους) και ακολουθεί το 33% οι οποίοι απασχολούνται σε μεγάλες επιχειρήσεις άνω των 250 εργαζομένων. Το 21,0% του δείγματος απασχολείται σε μικρές επιχειρήσεις με 10 έως 49 απασχολουμένους, ενώ, τέλος, το 9,0% απασχολείται σε πολύ μικρές επιχειρήσεις, με 1 έως 9 εργαζομένους.
Στο θέμα της εκπαίδευσης - κατάρτισης μόλις το 8,6% έχει καταρτιστεί για όλες τις αλλαγές με ευθύνη του εργοδότη τους. Στην Ελλάδα, η συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση βρίσκεται αρκετά χαμηλά και ανέρχεται σε 32,6% έναντι 55% του μέσου όρου της ΕΕ.
Στην παρούσα έρευνα ιδιαίτερα έμφαση δίνεται και στις συνέπειες της πανδημίας COVID-19 και των περιοριστικών μέτρων που επιβλήθηκαν για την αντιμετώπισή της (Μάρτιος 2020), στο επάγγελμα του δημοσιογράφου σε ότι αφορά τις δεξιότητες. Το 49,5% (37,5% συμφωνεί, 12,0% συμφωνεί απόλυτα) συμφώνησε ότι στη μετά COVID-19 εποχή θα απαιτηθεί οι δημοσιογράφοι να αποκτήσουν νέες ψηφιακές δεξιότητες στο επάγγελμά τους, ενώ το 31,0% των ερωτώμενων εξέφρασε μια ουδέτερη στάση. Αντίθετα, το 16,0% υποστήριξε ότι δεν θα υπάρξει τέτοια απαίτηση.
Πάντως αναφορικά με την εξέλιξη των δεξιοτήτων στο μέλλον (δέκα χρόνια μετά), οι εργαζόμενοι διατύπωσαν ότι στο μέλλον θα αντιμετωπίζουν περισσότερο σύνθετα προβλήματα, όπως είναι ο πολλαπλασιασμός των πηγών πληροφόρησης, η αύξηση της σημαντικότητας της ταχύτητας διαχείρισης της πληροφορίας, η μείωση δυνατότητας ελέγχου ορθότητας της πληροφορίας, ζητήματα που κρίνονται ως εξαιρετικής σημασίας για το επάγγελμα του δημοσιογράφου. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, τα επόμενα χρόνια θα είναι εντονότερη η ανάγκη για εξοικείωση με τις νέες τεχνολογίες, η γνώση ξένων γλωσσών, η χρήση ψηφιακών και οπτικών μέσων, η ισχυρή μνήμη και η δυνατότητα συνδυαστικής σκέψης και η ταχύτητα. Αντιστοίχως και από την πλευρά των εργοδοτών, εντοπίζεται η ίδια ανάγκη για ακόμα μεγαλύτερη σημασία των δεξιοτήτων που σχετίζονται με τις νέες τεχνολογίες και τα ψηφιακά μέσα, αλλά και της ταχύτητας.
Την απουσία ενδιαφέροντος από την πλευρά των εργοδοτών για κατάρτιση των εργαζομένων επεσήμανε η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Μαρία Αντωνιάδου. «Οι δεξιότητες, για τις όποιες τόσο συχνά γίνεται λόγος στο σύγχρονο μεταβαλλόμενο εργασιακό περιβάλλον, δεν μπορεί να είναι μια αφηρημένη έννοια αλλά η καταγραφή της εμπειρίας και της γνώσης των εργαζομένων», ανέφερε στην τοποθέτηση του ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος προσθέτοντας ότι στη χώρα μόνο 1 στις 3 θέσεις εργασίας είναι υψηλής ειδίκευσης.
7°
