Μήνυμα του Γιάννη Μιχαηλίδη από το Τζάνειο

Κείμενο του καταδικασθέντος για τη ληστεία στο Βελβεντό Γιάννη Μιχαηλίδη, ο οποίος νοσηλεύεται στο Τζάνειο νοσοκομείο, δόθηκε στη δημοσιότητα στο οποίο ο απεργός πείνας εκφράζει την αλληλεγγύη του προς τον φίλο του Νίκο Ρωμανό, τη συμπαράστασή του στους διαδηλωτές «εκτός των τειχών» ενώ παράλληλα κλείνει εξαπολύοντας απειλές προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου για το τι θα συμβεί αν πεθάνει ο φίλος του.

Αναλυτικά η επιστολή του:

«Γράφω αυτές τις γραμμές, για να εκφράσω τη συγκίνηση που μου προκάλεσε η ευρεία και πολύμορφη δραστηριότητα αλληλεγγύης των συντρόφων εκτός των τειχών.

Όχι μόνο γιατί ξεπέρασε ως τώρα κάθε προσδοκία μου σε έκταση, ευρηματικότητα, οργάνωση-συντονισμό, επιμονή και επιθετικότητα, με καταλήψεις κομβικών κρατικών και καπιταλιστικών κτιρίων, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, με οργανωμένες συγκεντρώσεις και πορείες σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της επικράτειας, με τις επιθέσεις στις δυνάμεις καταστολής και τις αντάρτικες επιθέσεις όλων των ειδών. Γιατί είναι αυτό που σπάει τη μοναξιά του κελιού μου και με κάνει να χαμογελάω, γιατί το βράδυ της Τρίτης δεν ήμουν φυλακισμένος, ήμουν ανάμεσά σας και ένιωθα τη ζέστη των φλεγόμενων οδοφραγμάτων.

Γιατί ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, η ίδια η ύπαρξη αυτού του μετώπου αγώνα είναι μια νίκη από μόνη της, τόσο για την άμεση προοπτική που έχει όσο και για την παρακαταθήκη που αφήνει.

Γνωρίζω πολύ καλά, ότι οι χιλιάδες σύντροφοι που εμπλέκονται σε αυτή τη μάχη που ξεκίνησε ο Νίκος με πολλούς προβληματισμούς αλλά μπόλικη αποφασιστικότητα, έχουν τεράστιες διαφορές στις αντιλήψεις και πρακτικές αγώνα τόσο μεταξύ τους, όσο και με εμάς τους ίδιους. Όμως μέσα από την ποικιλότητα, ανθεί η εξέλιξη. Αυτό ακριβώς είναι το νόημα της αναρχικής αλληλεγγύης, συνδέει χωρίς να ταυτίζει, ενώνει χωρίς να ομογενοποιεί. Και όταν είναι προσανατολισμένη στη δράση πετυχαίνει.

Όταν τα μέσα μαζικής εξαπάτησης αναφωνούν ότι τίθεται πλέον θέμα εθνικής ασφάλειας όσο παρατείνεται η απεργία πείνας, συνειδητοποιώ ότι κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, και τα κενά που αφήνουν οι διαλυμένες σκέψεις απελπισίας που προκαλεί η παρατεταμένη αδράνεια στην ασφυκτική συνθήκη του εγκλεισμού, χρωματίζονται με νόημα ξανά, η εξέγερση είναι πάντα επίκαιρη.

Τα όνειρά μας θα γίνουν εφιάλτες τους.

Η μαχητική αναρχία ξύπνησε και βρυχάται.

Τίποτα δεν τελείωσε όλα τώρα αρχίζουν.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ

Προς το Νίκο:

Αδερφέ κράτα γερά, τους ανακάτεψες τη γιορτή αρκετά καλά ως τώρα. Εσύ δεν κάμπτεσαι, άρα θα λυγίσουν αυτοί. Μένω δίπλα σου ως την τελική νίκη.

Προς τον Αθανασίου:

Είμαι πολύ πεινασμένος. Αν δολοφονήσεις το Νίκο, το μόνο πράγμα που θα μπορέσει να με χορτάσει

ξανά, είναι το λαρύγγι σου.

Γιάννης Μιχαηλίδης»