- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Ιός Κοξάκι: Έξαρση περιστατικών στη Λάρισα - Τι είναι, πώς μεταδίδεται και ποια είναι τα συμπτώματα
Ο ιός Κοξάκι βρίσκεται σε έξαρση στη Λάρισα, καθώς τις τελευταίες εβδομάδες καταγράφεται αύξηση των περιστατικών στα παιδιά βρεφικής και νηπιακής ηλικίας.
Σύμφωνα με την ΕΡΤ, μέσα σε μία εβδομάδα έχουν καταγραφεί συμπτώματα σε παιδιά κάθε βρεφονηπιακού σταθμού και νηπιαγωγείου της πόλης. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε κάθε δομή υπάρχουν τουλάχιστον τρία παιδιά κάτω των πέντε ετών με σχετικά συμπτώματα. Ειδικοί επισημαίνουν ότι η έξαρση είναι αναμενόμενη τη συγκεκριμένη περίοδο, εφιστώντας, ωστόσο, την προσοχή στους γονείς, καθώς ο ιός μεταδίδεται σχετικά εύκολα.
Ιός Κοξάκι - Τι είναι
Η νόσος χεριών, ποδιών και στόματος (ΝΧΠΣ) είναι κοινή λοίμωξη που προκαλείται από μια ομάδα εντεροϊών. Συνήθως ξεκινά με πυρετό και γενικά αίσθημα αδιαθεσίας. Αυτό ακολουθείται μια ή δύο μέρες αργότερα από επίπεδες αποχρωματισμένες κηλίδες ή εξογκώματα που μπορεί να σχηματίσουν φουσκάλες, στα χέρια, τα πόδια και το στόμα και περιστασιακά στους γλουτούς και στη βουβωνική χώρα. Τα σημεία και τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως 3-6 ημέρες μετά την έκθεση στον ιό. Το εξάνθημα γενικά υποχωρεί από μόνο του σε περίπου μία εβδομάδα. Η απώλεια των νυχιών των χεριών και των νυχιών των ποδιών μπορεί να συμβεί μερικές εβδομάδες αργότερα, αλλά θα αναπτυχθούν ξανά με τον καιρό.
Οι ιοί που προκαλούν ΝΧΠΣ μεταδίδονται μέσω στενής προσωπικής επαφής, μέσω του αέρα από τον βήχα και των κοπράνων ενός μολυσμένου ατόμου.[9] Μολυσμένα αντικείμενα μπορούν επίσης να μεταδώσουν την ασθένεια. Ο ιός Κοξάκι A16 είναι η πιο κοινή αιτία και ο εντεροϊός 71 είναι η δεύτερη πιο κοινή αιτία. Άλλα στελέχη του ιού κοξάκι και του εντεροϊού μπορεί επίσης να προκαλούν τη νόσο. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να φέρουν και να μεταδώσουν τον ιό παρόλο που δεν έχουν συμπτώματα ασθένειας. Δεν εμπλέκονται άλλα ζώα. Η διάγνωση μπορεί συχνά να γίνει με βάση τα συμπτώματα. Περιστασιακά, ένα δείγμα λαιμού ή κοπράνων μπορεί να ελεγχθεί για τον ιό.
Το πλύσιμο των χεριών μπορεί να αποτρέψει την εξάπλωση και όσοι έχουν μολυνθεί δεν πρέπει να πηγαίνουν στη δουλειά, στον παιδικό σταθμό ή στο σχολείο. Δεν υπάρχει διαθέσιμο αντιιικό φάρμακο ή εμβόλιο, αλλά οι προσπάθειες ανάπτυξης βρίσκονται σε εξέλιξη.Οι περισσότερες περιπτώσεις δεν απαιτούν ειδική θεραπεία.Μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάποια παυσίπονο, όπως η ιβουπροφαίνη ή γέλη που μουδιάζει στο στόμα. Περιστασιακά, χορηγούνται ενδοφλέβια υγρά σε παιδιά που δεν μπορούν να πιουν αρκετά. Σπάνια, η ιογενής μηνιγγίτιδα ή εγκεφαλίτιδα μπορεί να περιπλέξει τη νόσο.
Η ΝΧΠΣ εμφανίζεται σε όλες τις περιοχές του κόσμου. Συχνά εμφανίζεται σε μικρές εστίες σε νηπιαγωγεία ή νηπιαγωγεία. Μεγάλες επιδημίες έχουν καταγραφεί στην Ασία από το 1997. Εμφανίζεται συνήθως τους μήνες της άνοιξης, του καλοκαιριού και του φθινοπώρου. Συνήθως εμφανίζεται σε παιδιά κάτω των πέντε ετών, αλλά μπορεί περιστασιακά να εμφανιστεί και σε ενήλικες. Η ΝΧΠΣ δεν πρέπει να συγχέεται με τον αφθώδη πυρετό (επίσης γνωστή ως νόσος των οπλών και στόματος), ο οποίος επηρεάζει κυρίως τα ζώα.
Ιός Κοξάκι - Συμπτώματα
Τα κοινά σημεία και συμπτώματα της ΝΧΠΣ περιλαμβάνουν πυρετό, ναυτία, έμετο, αίσθημα κόπωσης, γενικευμένη δυσφορία, απώλεια όρεξης και ευερεθιστότητα σε βρέφη και νήπια. Οι δερματικές βλάβες (εξανθήματα) συχνά αναπτύσσονται με τη μορφή επίπεδων αποχρωματισμένων κηλίδων και εξογκωμάτων που μπορεί να ακολουθούνται από φυσαλιδώδεις πληγές με φουσκάλες στις παλάμες των χεριών, στα πέλματα των ποδιών, στους γλουτούς και μερικές φορές στα χείλη. Το εξάνθημα σπάνια προκαλεί φαγούρα στα παιδιά, αλλά μπορεί να είναι εξαιρετικά κνισμώδες στους ενήλικες. Επώδυνα έλκη προσώπου, φουσκάλες ή βλάβες μπορεί επίσης να αναπτυχθούν μέσα ή γύρω από τη μύτη ή το στόμα. Η ΝΧΠΣ συνήθως υποχωρεί από μόνης της μετά από 7–10 ημέρες. Οι περισσότερες περιπτώσεις της νόσου είναι σχετικά αβλαβείς, αλλά μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές όπως εγκεφαλίτιδα, μηνιγγίτιδα και παράλυση που μιμείται τα νευρολογικά συμπτώματα της πολιομυελίτιδας.
Ιός Κοξάκι - Αίτια
Οι ιοί που προκαλούν τη νόσο είναι της οικογένειας Picornaviridae. Ο ιός Coxsackie A16 είναι η πιο κοινή αιτία της ΝΧΠΣ. Ο εντεροϊός 71 (EV-71) είναι η δεύτερη πιο κοινή αιτία. Πολλά άλλα στελέχη του ιού κοξάκι και του εντεροϊού μπορεί επίσης να προκαλέσουν τη νόσο.
Ιός Κοξάκι - Μετάδοση
Η ΝΧΠΣ είναι εξαιρετικά μεταδοτική και μεταδίδεται με ρινοφαρυγγικές εκκρίσεις όπως το σάλιο ή η ρινική βλέννα, με άμεση επαφή ή μέσω της κοπρανοστοματικής οδού. Είναι πιθανό να είναι μολυσματική για ημέρες έως εβδομάδες μετά την υποχώρηση των συμπτωμάτων.
Οι χώροι παιδικής φροντίδας είναι οι πιο συνηθισμένοι τόποι εξάπλωσης της ΝΧΠΣ λόγω εκπαίδευσης στη χρήση της τουαλέτας, της αλλαγής πάνας και του γεγονότος ότι τα παιδιά βάζουν συχνά τα χέρια τους στο στόμα τους. Η ΝΧΠΣ μεταδίδεται μέσω των εκκρίσεων της μύτης και του λαιμού, όπως το σάλιο, τα πτύελα, της ρινικής βλέννας, του υγρού στις φουσκάλες και των κοπράνων.
Η διάγνωση συνήθως μπορεί να γίνει μόνο με βάση τα υπάρχοντα σημεία και συμπτώματα. Εάν η διάγνωση είναι ασαφής, μπορεί να ληφθεί ένα επίχρισμα από το λαιμό ή ένα δείγμα κοπράνων για την αναγνώριση του ιού με καλλιέργεια. Η κοινή περίοδος επώασης (ο χρόνος μεταξύ της μόλυνσης και της εμφάνισης των συμπτωμάτων) κυμαίνεται από τρεις έως έξι ημέρες. Η έγκαιρη ανίχνευση της ΝΧΠΣ είναι σημαντική για την πρόληψη μιας έξαρσης στον παιδιατρικό πληθυσμό.
Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν την αποφυγή άμεσης επαφής με μολυσμένα άτομα (συμπεριλαμβανομένης της απομάκρυνσης των μολυσμένων παιδιών από το σχολείο), τον σωστό καθαρισμό των κοινόχρηστων σκευών, την απολύμανση των μολυσμένων επιφανειών και τη σωστή υγιεινή των χεριών. Αυτά τα μέτρα έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά στη μείωση της μετάδοσης των ιών που ευθύνονται για τη ΝΧΠΣ. Προστατευτικές συνήθειες περιλαμβάνουν το πλύσιμο των χεριών και την απολύμανση των επιφανειών στους χώρους παιχνιδιού.Ο θηλασμός έχει επίσης αποδειχθεί ότι μειώνει τα ποσοστά σοβαρής ΝΧΠΣ, αν και δεν μειώνει τον κίνδυνο μόλυνσης.