5 Αυγούστου 1973: επίθεση στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Ελληνικού

Πριν από 50 χρόνια, δύο Παλαιστίνιοι μαχητές εισέβαλαν στο σαλόνι επιβατών του τότε διεθνούς αεροδρομίου της Αθήνας με υποπολυβόλα και χειροβομβίδες. Οι δράστες συνέλαβαν ομήρους προτού παραδοθούν τελικά στην ελληνική αστυνομία. Πιστεύεται ότι οι ένοπλοι σχεδίαζαν αεροπειρατεία, αλλά αποφάσισαν να επιτεθούν όταν πήγε να τους κάνει σωματική έρευνα Έλληνας επιθεωρητής ασφαλείας πριν από την επιβίβαση.

50 χρόνια από την επίθεση της οργάνωσης Μαύρος Σεπτέμβρης στο αεροδρόμιο του Ελληνικού

Ήταν η εποχή των παλαιστινιακών τρομοκρατικών επιθέσεων: τον Δεκέμβριο του 1968, δύο Άραβες έκαναν επίθεση στην πτήση 253 της ισραηλινής αεροπορικής εταιρείας El Al, και όταν συνελήφθησαν από τις ελληνικές αρχές είπαν ότι αποστολή τους ήταν να καταστρέψουν το Boeing 707 και να σκοτώσουν όλους τους επιβάτες. Τον Αύγουστο του 1969, έγινε αεροπειρατεία στην πτήση 840 της TWA. Τον Νοέμβριο του 1969, δύο Άραβες έριξαν χειροβομβίδα στα γραφεία της El Al στην Αθήνα καταστρέφοντας μέρος των γραφείων, τραυματίζοντας 14 άτομα και σκοτώνοντας ένα δίχρονο μωρό. Συνελήφθησαν από τις ελληνικές αρχές. Τον Δεκέμβριο του 1969 τρεις Άραβες συνελήφθησαν από τις ελληνικές αρχές προτού κάνουν αεροπειρατεία σε πτήση της TWA και ομολόγησαν ότι ήταν μέλη της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης· είχαν έρθει στην Αθήνα από τη Βηρυτό προκειμένου να φέρουν εις πέρας αυτή την αποστολή. Το 1970, έξι Άραβες από το Παλαιστινιακό Μέτωπο Λαϊκού Αγώνα απήγαγε ένα Boeing 727 (Πτήση 255) της Ολυμπιακής Αεροπορίας καθ' οδόν από τη Βηρυτό προς την Αθήνα, απαιτώντας την απελευθέρωση των επτά Αράβων ανταρτών που κρατούνταν στις ελληνικές φυλακές. Μετά από έκκληση του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού για τη ζωή των ομήρων, οι ελληνικές αρχές υποσχέθηκαν να απελευθερώσουν τους επτά Άραβες σε ένα μήνα. Αφού ανεφοδιάστηκαν με καύσιμα, οι αεροπειρατές απελευθέρωσαν τους επιβάτες αλλά κράτησαν όμηρους το πλήρωμα και έναν εκπρόσωπο του Ερυθρού Σταυρού και πέταξαν στο Κάιρο. Το 1972 και το 1973, η ομάδα του Μαύρου Σεπτέμβρη έκανε τρομοκρατικές επιθέσεις σε διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της σφαγής του Μονάχου στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972, την κρίση των ομήρων στην πρεσβεία του Ισραήλ στην Μπανγκόκ, την αεροπειρατεία στην πτήση 571 της Sabena, την επίθεση στην πρεσβεία της Σαουδικής Αραβίας στο Χαρτούμ και το σχέδιο για τοποθέτηση βομβών στη Νέα Υόρκη τον Μάρτιο του 1973 (το οποίο απετράπη). Στη συνέχεια, τον Ιούλιο του 1973, ένας οπλισμένος Παλαιστίνιος με υποπολυβόλο, χειροβομβίδες και περίστροφα προσπάθησε ανεπιτυχώς να επιτεθεί στο γραφείο της El Al στην Αθήνα. Μετά την ανεπιτυχή επίθεσή του, κράτησε ομήρους 17 άτομα (συμπεριλαμβανομένων παιδιών) σε ένα κοντινό ξενοδοχείο, απειλώντας να τους σκοτώσει όλους, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου, και ζήτησε ασφαλές πέρασμα στη Μέση Ανατολή. Απελάθηκε στο Κουβέιτ.

Στις 5 Αυγούστου 1973, δύο Ιορδανοί, οι 22χρονοι Shafik el Arid και Tallal Khantouran έφτασαν στην Αθήνα από τη Βηρυτό προερχόμενοι από τη Βεγγάζη, για να επιτεθούν σε επιβάτες με προορισμό το Ισραήλ οποιασδήποτε εθνικότητας που ταξίδευαν με οποιαδήποτε αεροπορική εταιρεία.

Οι δράστες άνοιξαν πυρ και πέταξαν χειροβομβίδες στο πλήθος, σκοτώνοντας τρεις, τραυματίζοντας 55 (συμπεριλαμβανομένων πέντε αστυνομικών) και καταστρέφοντας τμήματα του κτιρίου. Στη συνέχεια συνέλαβαν 35 ομήρους και τους κράτησαν για δύο ώρες προτού παραδοθούν στην αστυνομία. Στόχος τους ήταν μια πτήση για το Τελ Αβίβ, αλλά εκ λάθους επιτέθηκαν στους επιβάτες πτήσης για Νέα Υόρκη. Αργότερα, τον Δεκέμβριο του 1973, οι τρομοκράτες έκαναν επίθεση στο αεροδρόμιο της Ρώμης ζητώντας από την ελληνική κυβέρνηση την απελευθέρωση των δύο Ιορδανο-παλαιστινίων του Αυγούστου. Αφού απέτυχαν να πείσουν τις ελληνικές αρχές περιόρισαν τις απαιτήσεις τους σε άδεια για ανεφοδιασμό και δικαίωμα αναχώρησης.

Τα επεισόδια δεν σταμάτησαν. Τον Φεβρουάριο του 1974, τρεις αντάρτες -μέλη των Μουσουλμανικών Διεθνών Ανταρτών, μιας ομάδας που δραστηριοποιούνταν στις Φιλιππίνες και την Ινδονησία- οπλισμένοι με πιστόλια, χειροβομβίδες και πλαστικές βόμβες κατέλαβαν ένα ελληνικό φορτηγό πλοίο, κρατώντας Έλληνες ομήρους στο Καράτσι ζητώντας την απελευθέρωση των συλληφθέντων. Απείλησαν να ανατινάξουν το πλοίο και να σκοτώσουν τους ομήρους, αλλά τελικά τους απελευθέρωσαν και σε αντάλλαγμα η ελληνική κυβέρνηση των συνταγματαρχών μετέτρεψε την ποινή των επιτιθέμενων της Αθήνας από θάνατο σε ισόβια κάθειρξη. Τον Μάιο του 1974 η χούντα η αποφάσισε να απελάσει τους δύο τρομοκράτες στη Λιβύη. Το Ισραήλ διαμαρτυρήθηκε λέγοντας ότι η απελευθέρωσή τους θα ενθάρρυνε την τρομοκρατία.

Η Οργάνωση Μαύρος Σεπτέμβρης δεν υπάρχει πια. Η οργάνωση είχε πάρει το όνομά της από τη σύγκρουση που ξεκίνησε στις 16 Σεπτεμβρίου 1970, όταν ο βασιλιάς Χουσεΐν της Ιορδανίας κήρυξε στρατιωτικό νόμο ως απάντηση στους φενταγίν που προσπάθησαν να καταλάβουν το βασίλειό του. Το αποτέλεσμα ήταν ο θάνατος και η απέλαση χιλιάδων Παλαιστινίων μαχητών από την Ιορδανία. Η Οργάνωση του Μαύρου Σεπτέμβρη ξεκίνησε ως μία μικρή ομάδα ανδρών της Φατάχ αποφασισμένοι να εκδικηθούν τον βασιλιά Χουσεΐν και τις ένοπλες δυνάμεις της Ιορδανίας. Και ενώ στην αρχή η οργάνωση είχε σχέσεις με τον PLO και τον Γιάσερ Αραφάτ, το 1974 ο Αραφάτ διέταξε την PLO να αποσυρθεί από πράξεις βίας στη Δυτική Όχθη, στη Λωρίδα της Γάζας και στο Ισραήλ.