Ρουμπίνη Λεονταρή και Κωνσταντία Δημογλίδου: Δύο γυναίκες στη μάχη της πρώτης γραμμής

Συνεντεύξεις: Μαριάννα Μανωλοπούλου, Μαρία-Ιωάννα Σιγαλού

Σήμερα, η θέση της γυναίκας ενδυναμώνεται όλο και πιο πολύ στον εργασιακό χώρο. Ολοένα και περισσότερες γυναίκες ανακαλύπτουν τα ταλέντα τους, αναπτύσσουν σύγχρονες ηγετικές δεξιότητες, καταφέρνουν να σπάσουν τη «γυάλινη οροφή» που τις κρατάει καθηλωμένες και ξεπερνούν προσωπικά εμπόδια και κοινωνικές αντιλήψεις που έως τώρα δημιουργούσαν αόρατα, αλλά «καλά» εδραιωμένα, δεσμά. Είναι αυτές οι γυναίκες που δεν ακολουθούν τη σχετικά προδιαγεγραμμένη πορεία –την κοινωνικά επιβεβλημένη–, αλλά το ταλέντο τους και αυτό που αγαπούν.

Ανάμεσα σε αυτές είναι και η Ρουμπίνη Λεονταρή, ιατροδικαστής και διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών που ανέλαβε τη νεκροψία και νεκροτομή των θυμάτων από τη σύγκρουση των αμαξοστοιχιών στα Τέμπη (σ.σ. ακόμη, συμμετείχε εθελοντικά στο πολύνεκρο τροχαίο δυστύχημα στο πέταλο του Μαλιακού το 2004) και η Κωνσταντία Δημογλίδου, αστυνόμος Β΄, εκπρόσωπος Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας που ενημέρωνε τους πολίτες για τις σχετικές εξελίξεις. Δύο γυναίκες στο επίκεντρο του πολύνεκρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος, με σημαντική συμβολή στην εθνική αυτή τραγωδία. Μένοντας πιστές στις αξίες τους και στο επάγγελμά τους και υπηρετώντας στη «μάχη πρώτης γραμμής», αποτέλεσαν φωτεινά παραδείγματα για τη χώρα μας σε μία από τις μελανότερες σελίδες της ιστορίας της. Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας, απαντούν στην ATHENS VOICE για τα ζητήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η σύγχρονη γυναίκα στο χώρο εργασίας, όπως το βιώνουν οι ίδιες.

Τι σας έκανε να επιλέξετε το συγκεκριμένο επάγγελμα;

Ρουμπίνη Λεονταρή Η Ιατροδικαστική είναι ιατρική ειδικότητα, με περιεκτικές και διεπιστημονικές δεξιότητες σε πολλούς τομείς και ρόλο στο δικαστικό σύστημα. Η εξατομίκευση και η αξιολόγηση των ιατροδικαστικών ιχνών, η παροχή επιστημονικών πληροφοριών θεμελιωδών για την ποινική έρευνα, έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για τον λόγο αυτό επέλεξα να την ακολουθήσω και να την υπηρετήσω πιστά.

Κωνσταντία Δημογλίδου Ο λόγος που επέλεξα το επάγγελμα του αστυνομικού, είναι η ανάγκη μου για βοήθεια στους συνάνθρωπους μας, με ό,τι μπορεί να περιλαμβάνει αυτό. Παροχή προστασίας, συνδρομή σε δύσκολες στιγμές, ασφάλεια, κάτι που με χαρακτηρίζει και στην προσωπική μου ζωή.

Ποια είναι σήμερα τα σημαντικότερα εμπόδια που αντιμετωπίζει μια γυναίκα στην επαγγελματική της ανέλιξη στη χώρα μας;

Ρουμπίνη Λεονταρή Είναι η εξισορρόπηση των προτεραιοτήτων και των απαιτήσεων στην επαγγελματική της και προσωπική της ζωή, μια κατάσταση δύσκολη και απαιτητική. Μια ισορροπία που δημιουργείται από εμάς τις ίδιες, ανάλογα με την προσωπικότητά μας.

Κωνσταντία Δημογλίδου Δυστυχώς ακόμη και σήμερα, οι γυναίκες που φιλοδοξούν να ανελιχθούν επαγγελματικά σε διάφορους κλάδους, συνεχίζουν να συναντούν εμπόδια που περιορίζουν την εξέλιξή τους. Το συχνότερο είναι ότι αποτελούν (όπως συνεχίζουν να υποστηρίζουν αρκετοί) το «αδύναμο φύλο», παρόλο που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να σταθούν στην αγορά εργασίας εξίσου αποτελεσματικά με τους άνδρες, ακόμη και σε επαγγέλματα που είναι ανδροκρατούμενα, όπως αυτό του αστυνομικού. Ένα ακόμη «εμπόδιο», αν και προσωπικά μόνο εμπόδιο δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω, είναι η μητρότητα (σ.σ. είναι μητέρα δύο παιδιών, 4 και 5 ετών). Είναι νόμιμο δικαίωμα κάθε μητέρας να απέχει από την εργασία της για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (άδεια κύησης, άδεια ανατροφής τέκνου) προκειμένου να βρίσκεται κοντά στο παιδί της. Σε πολλά επαγγέλματα οι εργοδότες και προϊστάμενοι θα επέλεγαν για θέσεις ευθύνης έναν άνδρα προκειμένου να αποφύγουν «τα προβλήματα» που μπορεί να δημιουργεί μία μητέρα εργαζόμενη. Αυτό βλέπω εγώ τουλάχιστον από το περιβάλλον μου, χωρίς να αναφέρομαι φυσικά μόνο στην Ελληνική Αστυνομία.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που κληθήκατε να διαχειριστείτε;

Ρουμπίνη Λεονταρή Η ιατροδικαστική είναι γεμάτη προκλήσεις καθημερινά. Προκλήσεις που έχουν να κάνουν με την επιστημοσύνη, τον επαγγελματισμό, τις αντοχές και τα συναισθήματα. Σίγουρα το τελευταίο ομαδικό σιδηροδρομικό ατύχημα είναι η μεγαλύτερη πρόκληση. Κληθήκαμε και κινητοποιηθήκαμε άμεσα, συντονιστήκαμε άψογα με τους εμπλεκόμενους φορείς και αντιμετωπίσαμε την κρίση. Ήμασταν αποτελεσματικοί σε ελάχιστο χρόνο και καταφέραμε να απαλύνουμε έστω και ελάχιστα τον πόνο των συνανθρώπων μας που έχασαν τους δικούς τους, αποδίδοντας γρήγορα τους ανθρώπους τους όσο ήταν χρονικά εφικτό.

Κωνσταντία Δημογλίδου Η μεγαλύτερη πρόκληση μέχρι σήμερα ήταν η ανάληψη της θέσης του εκπροσώπου Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας. Ήταν μεγάλη τιμή η επιλογή μου από την Ηγεσία του Σώματος, για μία θέση με εξίσου μεγάλη ευθύνη απέναντι στους εκπροσώπους των ΜΜΕ, αλλά και στους πολίτες, καθώς εκφράζει την επίσημη θέση του Σώματος. Φυσικά η πρώτη μου σκέψη ήταν αυτό ακριβώς που σκέφτονται όλες οι γυναίκες-μητέρες σε αντίστοιχες προκλήσεις: αν θα μπορέσω να ανταπεξέλθω εξίσου καλά και στους δύο ρόλους, αυτόν της μητέρας και αυτόν της εκπροσώπου Τύπου. Νομίζω όμως ότι με σωστή διαχείριση του χρόνου, οι γυναίκες μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα και θέλω να πιστεύω ότι στο τέλος θα φανώ αντάξια των προσδοκιών τόσο της οικογένειάς μου, όσο και αυτών που με επέλεξαν γι’ αυτή τη θέση. Η δυσκολότερη στιγμή ήταν το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Όχι μόνο γιατί απαιτούσε ιδιαίτερο χειρισμό, αλλά γιατί και εμείς στην Αστυνομία που ζούμε από τόσο κοντά αυτά τα τραγικά γεγονότα, μέσα μας λυγίζουμε. Πονάμε, πενθούμε μαζί με τους συμπολίτες μας, αλλά πρέπει να παραμείνουμε ψύχραιμοι για να ανταπεξέλθουμε και να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας, εγώ δε παρέχοντάς τους παράλληλα έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση.

Ποια γυναίκα στο επαγγελματικό σας περιβάλλον σας έχει εμπνεύσει;

Ρουμπίνη Λεονταρή Δεν υπάρχει γυναίκα που να με έχει εμπνεύσει. Άλλωστε όταν κάναμε την ειδικότητα της ιατροδικαστικής ήταν ελάχιστες οι ιατροδικαστές. Να φανταστείτε πως όταν διορίστηκα το 2000 στο Υπουργείο Δικαιοσύνης ζητήθηκαν 11 και βρεθήκαμε μόνο 8.

Κωνσταντία Δημογλίδου Δεν ήταν μόνο μία. Έχω συναντήσει, τόσο κατά τη διάρκεια της φοίτησής μου στη Σχολή Αξιωματικών, όσο και στην πορεία μου ως αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ., αρκετές αξιόλογες γυναίκες σε θέσεις ευθύνης, που κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι μία μέρα θα κατείχαν οι γυναίκες και μάλιστα με πολύ μεγάλη επιτυχία απολαμβάνοντας τα θετικά σχόλια του συνόλου των Αστυνομικών. Ωστόσο, δεν θα ξεχάσω ποτέ μία αξιωματικό, την οποία είχα τη χαρά και την τύχη να έχω εκπαιδεύτρια στη Σχολή, η οποία πέρα από τις γνώσεις της, την αγάπη της, για την Ελληνική Αστυνομία και τους εκπαιδευόμενους, τις εκπληκτικές αποδόσεις της ακόμα και στις ασκήσεις-δοκιμασίες (ξεπερνούσε σε χρόνους ακόμη και τους άντρες), είχε το χάρισμα να μεταδίδει τη γνώση και σε εμάς, προσεγγίζοντας με ιδιαίτερη ευαισθησία τους Δοκίμους και επιβεβαιώνοντάς μας ότι κάναμε την καλύτερη επιλογή (σχετικά με την Αστυνομία).

Μια ευχή για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Ρουμπίνη Λεονταρή Εύχομαι μια κοινωνία στην οποία η βία κατά των γυναικών θα προλαμβάνεται, θα καταδικάζεται και θα διώκεται. Όλες οι γυναίκες να απολαμβάνουν πλήρως τα δικαιώματά τους, στην διάσταση της ισότητας των φύλων απελευθερωμένες από τα έμφυλα στερεότυπα, διότι η βία δεν έχει θέση σε μία σύγχρονη πολιτισμένη Ελλάδα.

Κωνσταντία Δημογλίδου Χρόνια πολλά στις γυναίκες όλου του κόσμου. Μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα, αρκεί να το πιστέψουμε. Η γυναίκα μπορεί και δίνει ζωή, φέρνοντας έναν νέο άνθρωπο στον κόσμο. Φανταστείτε τι δύναμη κρύβει μέσα της. Σεβασμός, Προσφορά, Ισότητα!

Οι κυρίες Λεονταρή και Δημογλίδου, μέσα από τη δράση τους, διεκδικούν το όραμά τους για μια συμπεριληπτική κοινωνία με ίσες ευκαιρίες και παραμένουν συνεπείς στις αξίες τους που κάνουν πράξη μέσα από τις συνεργασίες τους.