Γενιά Ζ: Νέες Προσεγγίσεις

Η Γενιά Ζ έχει πολιτικό σκοπό ύπαρξης. Της έχει τύχει βαρύ φορτίο - θα είναι γενιά επίλυσης προβλημάτων. Σε αυτό θα επεκταθούμε στη συνέχεια. Περιλαμβάνει τα άτομα που γεννήθηκαν από το 1995 εώς και το 2010. Οι γενιές, βέβαια, ορίζονται τόσο από την ηλικία, όσα και από το περιβάλλον τους, και εδώ είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε πως πρόκειται για μια, όντως, διακριτή γενιά, κάτι που οφείλεται στη συμβίωση και την εξοικείωσή της με τον ψηφιακό κόσμο, αλλά και στην κοινή εμπειρία διαδοχικών κρίσεων.

Νομιμοποιούμαστε, να κάνουμε μία πολιτική συζήτηση με όρους γενεών, επειδή πρόκειται για την πραγματικά πρώτη παγκόσμια γενιά. Είμαστε μάλλον η γενιά των όμοιων εικόνων. Από την τηλεόραση, τις ταινίες, και τη μουσική, εώς το διαδίκτυο, μοιραζόμαστε τις ίδιες οπτικές εμπειρίες. Προτιμάμε να επικοινωνούμε πολιτικά και προσωπικά μέσω του instagram. Είμαστε η πρώτη γενιά που μεγάλωσε αγκαλιά με τα social media, συμμετέχοντας σε μία κοινώς αποδεκτή εικονική πραγματικότητα.

Όπως και να 'χει, πάμε στην πολιτική της απόχρωση. Αυτή η γενιά δεν νοιάζεται τόσο για συμπαγή μπλοκ πολιτικής, όπως αυτά που προσφέρουν τα παραδοσιακά κόμματα, αλλά για επιμέρους λύσεις. Οι πολιτικές της προτεραιότητες; Τρεις: Κλιματική αλλαγή, ισότητα των φύλων, και μείωση των οικονομικών ανισοτήτων. Η πρώτη, όχι μόνο για λόγους ενσυναίσθησης, αλλά, ίσως, κυρίως γιατί είμαστε οι πρώτοι που θα τρανταχτούμε από τα αποτελέσματα της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η δεύτερη, επειδή η γενιά Ζ αξιώνει μία κοινωνία χωρίς έμφυλες διακρίσεις. Η τρίτη, διότι είναι ίσως το πλέον ακανθώδες ζήτημα για το μέλλον της φιλελεύθερης δημοκρατίας - η νέα γενιά θέλει μικρότερες εισοδηματικές αποστάσεις, περισσότερες ευκαιρίες, και καλύτερη ποιότητα ζωής.

Πώς όμως προσεγγίζει κανείς μια γενιά που η διάρκεια συγκέντρωσής της κρατάει όσο ένα σκρολάρισμα στο instagram; Αλλά πώς προσεγγίζει και η ίδια αυτή η γενιά όλα τα παραπάνω ζητήματα που έχει θέσει ως πολιτικές προτεραιότητες; Η γενιά μας δεν είναι αντισυστημική. Ακολουθούμε όμως μια προσέγγιση η οποία έχει χαρακτηριστικά κατά του υπάρχοντος συστήματος, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί. Στο δικό μας λεξιλόγιο η λέξη κρίση έχει πλέον αντικατασταθεί με την πρόκληση. Δεν έχουμε βιώσει κάποια σταθερά, έτσι ώστε να μπορέσουμε να την αντιπαραβάλλουμε ως κατάσταση. Αντιθέτως, βρισκόμαστε μόνιμα σε έναν διαρκή αγώνα να μετατρέψουμε αυτήν την πρόκληση σε ευκαιρία.

Η απογοήτευσή μας από τους υπάρχοντες θεσμούς αντιμετώπισης αυτών των προκλήσεων μας έχει οδηγήσει, είτε στην αδιαφορία, είτε στην αναζήτησή εναλλακτικών τρόπων ενασχόλησης με τα κοινά. Το μήνυμα, το οποίο δυστυχώς δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτό, προς τους παραδοσιακούς θεσμούς που συνήθιζαν μέχρι τώρα να αποτελούν το κύριο όχημα έκφρασης αυτών των ανησυχιών, είναι ότι έχουμε ανάγκη από ένα καλύτερο επίπεδο δημοσίου διαλόγου, περισσότερη συναίνεση και ουσιαστική αξιοκρατία.

Καθώς λοιπόν διεκδικούμε σταδιακά τη θέση μας στην αγορά εργασίας - και στη δημόσια συζήτηση - θα βρεθούμε κάποια στιγμή ενώπιον όσων μας έχουν απογοητεύσει και μας έχουν αποστρέψει από την παραμονή μας στην Ελλάδα αλλά και τον δημόσιο βίο. Το στοίχημά μας θα είναι να μετατρέψουμε την αγανάκτηση σε επιμονή, και την επιμονή σε αποτελέσματα. Η δυτική δημοκρατία, και συνακόλουθα ο δυτικός καπιταλισμός, αλλάζουν, μετασχηματίζονται και εξελίσσονται ραγδαία. Μένει να δούμε, λοιπόν, πως θα κρίνει η ιστορία την πορεία και της επιλογές της δικής μας γενιάς. Εμείς, όντας φύσει αισιόδοξοι, πιστεύουμε ότι μπορούμε να φανούμε αντάξιοι των καιρών. Είναι στο χέρι μας να ανατρέψουμε τα δεδομένα και να συμβάλλουμε στην αλλαγή όσων μας έχουν απογοητεύσει.

Δημοσθένης Κόλλιας, 3/5/1999 – Συνεργάτης πολιτικής του Δικτύου
Βασίλης Κουτσούμπας, 24/8/1994 - συνιδρυτής WeFor, μεταπτυχιακός φοιτητής στο πανεπιστήμιο Georgetown και μέλος του Δικτύου.