Ελλαδα

Δίκη για το Μάτι: «Ήταν καμένη, δεν υπήρχε άνθρωπος να πάει να τη βοηθήσει»

Οι περιγραφές συγγενών των θυμάτων

Newsroom
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Μάτι: Με καταθέσεις μαρτύρων συνεχίζεται η δίκη για τη φονική πυρκαγιά - Άνθρωποι που έχασαν τους αγαπημένους τους περιγράφουν τις στιγμές που βίωσαν

Συγκλονιστικές είναι οι καταθέσεις συγγενών θυμάτων και αυτοπτών μαρτύρων της πυρκαγιάς της 23ης Ιουλίου 2018 στο Μάτι. Οι μάρτυρες καταγγέλλουν την παντελή έλλειψη του κρατικού μηχανισμού και περιγράφουν τις απεγνωσμένες προσπάθειες που έκαναν για να σωθούν από τη φονική πυρκαγιά.

Η κα Ειρήνη Ορφανού κατέθεσε για την απώλεια της αδελφής της. «Ήρθα να καταθέσω για την απώλεια της αδερφής μου. Όλα αυτά τα χρόνια υπήρχαν πολλές φωτιές, αλλά επί της Μαραθώνος πάντα υπήρχαν πυροσβεστικά. Υπήρχε μια τάξη. Εκείνη την ημέρα η αδερφή μου ήταν μόνη της. Εγώ έκανα την τελευταία μου χημειοθεραπεία και ήμουν στην Αγία Παρασκευή. Δεν υπήρχε άνθρωπος να πάει να τη βοηθήσει. Κατέβηκε τα σκαλιά και εκεί έμεινε. Ήταν καμένη, ήταν συγκλονιστικό θέαμα...» κατέθεσε η μάρτυρας, η οποία τόνισε πως «αυτό που έγινε με το Μάτι δεν είχε γίνει ξανά ποτέ».

Στο βήμα του μάρτυρα ανέβηκε και ο κ. Παναγιώτης Μαρίνος, ο οποίος στο Μάτι έχασε τη μητέρα του. «Μένω Νέα Μάκρη, η μητέρα μου έμενε στο Μάτι. Όταν είδαμε τη φωτιά στο Νταού Πεντέλης επικοινώνησα με τη μητέρα μου. Είχε αναπνευστικά προβλήματα. Θέλησα να πάω να την πάρω και με οδήγησαν στην παραλιακή... Φτάνοντας στην παραλιακή είδα πάρα πολλά αμάξια, κάτι αδιανόητο για εκείνο τον δρόμο. Πηγαίνοντας από παραλιακή προς Ραφήνα είδα ότι το θερμικό φορτίο ήταν τρομερό... Σκέφτηκα αν πρέπει να ρισκάρω για εμένα ή τη μητέρα μου. Δεν μπορούσα να επικοινωνήσω με τη μητέρα μου... Ήταν 5 ώρες χωρίς οξυγόνο, την μετέφεραν στο Σισμανόγλειο... κατέληξε τον Αύγουστο» περιέγραψε ο μάρτυρας.

«Δεν υπήρχαν εναέρια μέσα. Δεν υπήρχε τίποτα» συμπλήρωσε.

Στο δικαστήριο κατέθεσε και η κα Βαρβάρα Γεωργακοπούλου που έχασε τον σύζυγό της. «Δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα από το να αφήνεις πίσω τη σορό του δικού σου ανθρώπου». Η μάρτυρας ήταν μέχρι τις 12 το βράδυ στην παραλία, έχοντας δίπλα της το άψυχο σώμα του συζύγου της. «Κάποια στιγμή στις 12 μου λένε αυτή είναι η τελευταία βάρκα… Δεν μπορώ να τον αφήσω τους λέω. Μου λένε δεν γίνεται να μείνετε, έχουμε εντολή να εκκενώσουμε την ακτή. Δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα να φεύγεις και να αφήνεις πίσω σου τον άνθρωπο σου νεκρό… Αναγνωρίστηκε μετά από 13 ημέρες. Δεν ξέρω τι παρέλαβα».

«Αν υπήρχε κάποια ενημέρωση οι άνθρωποι θα ζούσαν» σημείωσε η μάρτυρας.

Νωρίτερα, οι δικαστές άκουσαν την οδυνηρή ιστορία των 9χρονων δίδυμων κοριτσιών, που χάθηκαν αγκαλιασμένα με τον παππού και την γιαγιά τους στο κτήμα όπου κάηκαν 26 άνθρωποι.