Ελλαδα

Να διαβάζουν παραμύθια στα παιδιά οι drag queen ή να μη διαβάζουν;

Να διαβάζουν, εννοείται. Και πολύ άργησαν

Μανίνα Ζουμπουλάκη
ΤΕΥΧΟΣ 854
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Drag queens και παιδιά: Σχόλιο με αφορμή την ανάγνωση παραμυθιών σε νηπιαγωγείο στη Θεσσαλονίκη.

Έχουν γράψει οι πάντες και η θεία τους για αυτό το θέμα, και δεν θα ασχολιόμουν αν δεν με ρωτούσε δεικτικά κάποιος χθες μόλις, «Δηλαδή εσύ θα συμφωνούσες, όταν ήταν τα παιδιά σου στο νηπιαγωγείο, να τους διαβάζουν παραμύθια τραβεστί;»… και μου φάνηκε πολύ χαζή αλλά ταυτόχρονα πολύ φορτισμένη ερώτηση. Φορτισμένη με φασιστο-ρατσιστικά αν όχι ομοφοβικά στοιχεία, από τις ερωτήσεις που πέφτουν για να απαντηθούν, και καλά, με φασιστο-ρατσιστικές αν όχι ομοφοβικές φράσεις ενθάρρυνσης (αυτών των στοιχείων) ως απαντήσεις. Το επόμενο βήμα είναι να σε ρωτήσουν, «Δηλαδή εσύ θα συμφωνούσες, όταν ήταν τα παιδιά σου στο νηπιαγωγείο, να τους διαβάζουν παραμύθια οι γκέι άντρες/γυναίκες;». Σκασίλα μου τι ερωτικούς συντρόφους διαλέγει ένας/μία νηπιαγωγός, αρκεί να μην το κάνει φάτσα-φόρα στα παιδιά, και να πλένει μετά τα χέρια του. 

Ήταν μία drag queen διαβάζει ένα παραμύθι σε μικρά παιδιά, το κάνει θεατράλε, παραστατικά, ζωηρά και με καλλιτεχνικό ενθουσιασμό. Η drag queen, ακόμα και η πιο πεζή, που δεν υπάρχει στη γη, η μέση drag queen ενέχει μια καλλιτεχνία, μια θεατρική διάσταση που δύσκολα υιοθετεί ένας στρέιτ άντρας, λόγω μη σχετικής εκπαίδευσης. Μια στρέιτ γυναίκα τα βρίσκει πιο εύκολα με το σόου που προϋποθέτει ένα σωστό παραμύθι, ειδικά αν είναι λίγο flamboyant προδιαγραφών ή έστω αν θέλει να δοκιμάσει την τύχη της στη σκηνή κάποια στιγμή. Η drag queen το έχει στο αίμα της το σόου έτσι κι αλλιώς, οπότε είναι βέβαιο ότι θα διαβάσει το παραμύθι με συγκλονιστικό τρόπο. Θα υποδυθεί όλους τους ήρωες, θα «κάνει» τις φωνές, θα δημιουργήσει σασπένς…

Όλα αυτά δεν τα βγάζω από το μυαλό μου, έτσι ήταν πράγματι στη Θεσσαλονίκη, έτσι διάβασαν παραμύθια στα παιδάκια, με μάτια και με φρύδια, οι υπέροχες drag queen. Το μέσο παιδάκι μπορεί να σκέφτηκε ότι πρόκειται για άντρες ντυμένους γυναίκες, μπορεί και όχι – γιατί το μέσο παιδάκι προτιμάει να περνάει καλά από το να είναι ρεαλιστής, εκτός που κανένα παιδάκι δεν είναι ρεαλιστής. Ούτε που ιδρώνει ποιος και τι είναι ο αναγνώστης του παραμυθιού, αυτό που το κόφτει είναι το παραμύθι και η διασκέδαση της (ζωηρής, καλλιτεχνικής) ανάγνωσης.

Οπότε, η απάντηση είναι: καθόλου δεν θα με ενοχλούσε, όταν ήταν τα παιδιά μου στο νηπιαγωγείο, αν πήγαινε μία εντυπωσιακή drag queen να τους διαβάσει παραμύθια. Τι θα με ενοχλούσε; Το ότι μπήκε στον ιερό χώρο του νηπιαγωγείου ένα άτομο το οποίο διάλεξε φύλο άλλο από αυτό που γεννήθηκε; Το ότι ντύθηκε με τα ρούχα και αξεσουάρ άλλου φύλου από αυτό που γεννήθηκε; Μα είναι δικαίωμα του κάθε ατόμου να φοράει ό,τι θέλει και να διαλέγει το φύλο που το εκφράζει καλύτερα, το άτομο. Και όσο πιο νωρίς το πάρουν χαμπάρι αυτό τα σύγχρονα μικρά παιδάκια, τόσο το καλύτερο – θα μεγαλώσουν με ανοιχτά μυαλά, χωρίς θυμό για τους άλλους ανθρώπους, είτε τους μοιάζουν στην εμφάνιση είτε δεν τους μοιάζουν. 

Άλλωστε η εμφάνιση δεν είναι το παν σε καμία περίπτωση, πόσο μάλλον όταν διαβάζεις παραμύθια στα παιδάκια: ο τρόπος που τα διαβάζεις και τα ερμηνεύεις είναι αυτό που μετράει. Κι όταν είσαι drag queen έχεις τα σωστά εργαλεία για τη συγκεκριμένη δουλίτσα – ερμηνευτικές ικανότητες, θεατράλε εμφάνιση, μεγαλείο και, κυρίως, τόλμη.