Outdoor Moms: H Χριστίνα Φλαμπούρη διοργανώνει εκδρομές στη φύση για μαμάδες και μωρά με καλό σκοπό

Αγκαλιά με τα νεογέννητα μωρά τους στο μάρσιπο ή στα baby carrier backpacks τους κάνουν πεζοπορία στη φύση. 20 μικρά ήρεμα κοιτάνε τον ουρανό, τα δέντρα και χαμογελούν, ακούν τους ήχους της φύσης, «συντονίζονται» και κοιμούνται στην πρώτη τους διαδρομή, για μερικά λεπτά ακούγεται ήχος κλάματος που έπειτα σταματάει, μερικές μητέρες κάνουν στάση για να θηλάσουν ενώ άλλες αλλάζουν πάνα. Πραγματικές μυρωδιές, θέα και δράσεις που κάνουν τον περίπατο να ξεχωρίζει. Η νεοσύστατη ομάδα των Outdoor Moms είναι μια κοινότητα όπου δυναμικές μαμάδες που τους αρέσει η φύση και η περιπέτεια μαζί με τα μωρά τους συναντιούνται στη φύση. Με την Χριστίνα Φλαμπούρη, συνιδρύτρια των Outdoor Moms και πρώτη ελληνίδα γυναίκα που ανέβηκε στο Έβερεστ η γνωριμία μας ήταν κάπως «καρμική», σκρολάροντας στα social πέτυχα τον λογαριασμό της τυχαία και μετά από λίγες μέρες γνωριστήκαμε σε πεζοπορία της Αντικαρκινικής Εταιρίας στην Πάρνηθα. Εκείνη γλυκιά, ευγενική, δυναμική με ένα χαμόγελο που παρέμεινε σε όλη τη διαδρομή και τον μικρό Αντουάν παντού, πίνουμε ζεστή σοκολάτα και συζητάμε για το νέο εγχείρημά της με την Βιργινία Εθνοπούλου, personal trainer, surfer και κουμπάρα της.

Η Χριστίνα ήταν πάντα ήσυχη και «μαζεμένη», όταν όμως ανακάλυψε τη μαγεία του βουνού και της φύσης άρχισε να παίρνει ρίσκα και να κυνηγάει υψηλές κορυφές. Προσπαθούσε περίπου 3,5 χρόνια να ολοκληρώσει το 7 Summits και πάτησε τις 7 ψηλότερες κορυφές σε κάθε ήπειρο του πλανήτη βάζοντας την ελληνική σημαία. Μετά ήρθε η καραντίνα και όλη αυτή η ενέργεια και το πάθος να μιλήσει για το project που ολοκλήρωσε, της «βγήκε» γράφοντας το παιδικό παραμύθι «Στις 7 κορυφές». Εκεί άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή της, ήταν άλλωστε και η περίοδος που προσπαθούσε η ίδια με τον σύντροφό της να κάνει παιδιά και παράλληλα έκανε παρουσιάσεις στα σχολεία.

«Όταν γέννησα πριν 6 μήνες, άλλαξε πολύ η ζωή μου γιατί δεν μπορούσα να κάνω το άθλημά μου ακριβώς όπως πριν, να συνεχίσω δηλαδή τις extreme αποστολές. Άλλαξαν κάπως οι παρέες μου και γενικότερα άρχισε να μου λείπει η κοινωνικοποίηση, ναι μεν έβγαινα στη φύση, έκανα πεζοπορίες με τον μικρό και την οικογένειά μου αλλά μου έλειπε να πάω με μια φίλη μου, με την παρέα μου στο βουνό.

Όλοι μου έλεγαν μόλις κάνεις μωράκι τέρμα τα βουνά. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάτσουμε 40 μέρες, έξι μήνες ή ένα χρόνο μέσα στο σπίτι επειδή κάποιος το λέει. Είμαι ορειβάτισσα, αγαπώ τα βουνά και είναι η ζωή μου. Μπορώ να συνεχίσω να πάω σε βουνά μαζί με το μωρό μου. Θυμάμαι ότι και η μαμά μου που έχει μια κόρη που έχει δοκιμάσει extreme πράγματα την πρώτη φορά που πήρα τον μικρό 10 ημερών στην πεζοπορία μου είχε πει “που θα το τρέχεις το παιδί;”. Με στεναχώρησε είναι η αλήθεια αλλά ευτυχώς κατάλαβε γρήγορα, αυτό φοβούνται αρκετά και οι νέοι γονείς. Είναι ένα στερεότυπο που θέλουμε με τις Outdoor Moms άλλωστε να σπάσουμε!

Θυμόμουν ότι όταν ο Αντώνης, ήταν 10 ημερών και πήγαμε στην Πάρνηθα ήταν χαρούμενος, όταν ανεβήκαμε ακόμη και μέχρι τα 3000 μέτρα είδα πώς παρατηρούσε τα πάντα τριγύρω του στη φύση, στα 2,5 μηνών κάνανε κάμπινγκ σε χειμωνιάτικες συνθήκες στους Δολομίτες στην Ιταλία και εκεί είδα ότι δεν ξύπναγε τόσο συχνά όσο στο σπίτι, κοιμόταν ήρεμος».

Φύση, κοινωνικοποίηση και καλός σκοπός, αυτά τα χαρακτηριστικά λοιπόν συνέθεταν την ομάδα που ήθελε να δημιουργήσει, μια ομάδα μαμάδων που η φύση θα βρει τρόπο πώς να εκπαιδεύσει τα παιδιά τους και να τις κάνει παράλληλα χαρούμενες. «Μια μέρα είχαμε πάει με την Βιργινία και με 2 φίλες και τα μωράκια μας πεζοπορία στην Πάρνηθα και έπειτα δέχτηκα αμέτρητα μηνύματα στα social, “οργάνωσε το, θέλουμε να έρθουμε και εμείς”, το σκεφτήκαμε και έτσι και έγινε, δημιουργήσαμε το Οutdoors Moms για καλό σκοπό. Μέσα 3 εβδομάδες, η ανταπόκριση ήταν τεράστια, αμέτρητα μηνύματα να μας ρωτάνε μητέρες για το τι πρέπει να έχουν ή να φορούν σε mini εξορμήσεις με τα μωρά τους, αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε, να κάνουμε βιντεάκια με tips και να τα ποστάρουμε.

Ήθελα πολύ να δείξω τον τρόπο σε νέες μητέρες μέσα από τα δικά μου λάθη. Σίγουρα δεν μπορείς να κάνεις πάντα τόσο απαιτητικές ή αναρριχητικές διαδρομές μαζί με ένα βρέφος αλλά προσωπικά δεν έχω σταματήσει αυτό που αγαπάω. Ανέβηκε απλώς το επίπεδο. Οι δυσκολίες είναι όλες στο μυαλό, τα “μην χτυπήσουμε, μην κρυώσει το μωρό” δεν υφίστανται. Σήμερα γινόμαστε μια ομάδα, μια κοινότητα τόσο για τα παιδιά μας όσο και για να βοηθήσουμε παιδιά που έχουν ανάγκη από φροντίδα και υποστήριξη».  

Η πρώτη τους δράση ήταν πεζοπορία στην Πάρνηθα εκεί που ξεκίνησε και η ιδέα προσφέροντας στήριξη στα Παιδικά χωριά SOS. Ένα κομμάτι οικονομικής συνδρομής και υλικά αγαθά που τους ζητάει ο ανάλογος οργανισμός, είναι τα απαραίτητα για να μπορέσει μια μαμά με το μωράκι της να συμμετέχει. «Αποφασίζουμε όλες μαζί ποιους οργανισμούς θα στηρίξουμε, ψάχνουμε σύντομα μονοπάτια που βρίσκονται κοντά σε δρόμο για να διασφαλίσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον. Ναι μεν στην φύση αλλά με ασφάλεια, σε κάθε δράση υπάρχουν δηλαδή αμάξια supports που είναι stand by σε περίπτωση που χρειαστούμε κάτι να έρθουν να πάρουν μια μανούλα με το μωρό τους. Όλο αυτό είναι εθελοντικό αλλά πολλοί άνθρωποι που είναι επαγγελματίες έχουν έρθει να μας στηρίξουν».

Κάθε Παρασκευή ανά 15 μέρες θα διοργανώνουν μια διαφορετική δράση. «Όταν δεν είμαστε εμείς οι experts ψάχνουμε να βρούμε instructors που να μας εμπνέουν για ένα δημιουργικό workshop. Φυσικά αν κάποια δράση δεν την έχουμε δοκιμάσει πρώτα εμείς, ζητάμε να κάνουμε ένα μάθημα, να δούμε τι μας δυσκόλεψε αλλά και τι χρειαζόμαστε. Μετά είμαστε σε μόνιμη αναζήτηση διαφορετικών τοποθεσιών κοντά στη φύση σε όλη την Αττική, μέρη που σε κάνουν να νιώθεις ότι είσαι στη μέση του πουθενά. Έπειτα παίρνουμε τα μικρά μας μαζί και πάμε να “πιάσουμε” το feeling, να βρούμε τα spot με την καλύτερη θέα στο πράσινο, να κάνουμε πεζοπορία, να χρονομετρήσουμε τους χρόνους με τα παιδιά μας για να έχουμε χρόνο για τάισμα, άλλαγμα πάνας και φυσικά αν κάποια κουραστεί ακόμη και μια στάση. Επομένως στο pro-μονοπάτι βλέπουμε που δυσκολευτήκαμε, τα καταγράφουμε ή κάνουμε βιντεάκια με tips όπως τo πώς να φορέσουν το μάρσιπο χωρίς να πονάει η μέση τους και τα στέλνουμε στις μανούλες που έχουν δηλώσει ότι ενδιαφέρονται να έρθουν μαζί μας».

Παίρνουν αναλυτικό email και ανταλλάσσουν μηνύματα στα social συγκεκριμένα με το τι πρέπει να φορέσουν τόσο εκείνες όσο και τα μωρά αλλά και τι να έχουν μαζί τους. Το σημείο που δίνουν ραντεβού είναι εύκολα προσβάσιμο ενώ σε κάθε δράση αναφέρουν το κατάλληλο ηλικιακό όριο για τα παιδιά. «Ξεκινήσαμε δράσεις με πιο μικρά μωράκια- από ημερών μέχρι 2,5-3,5 χρονών- μιας και βρισκόμαστε και εμείς σε αυτή τη φάση. Το πιο μικρό μωράκι μάλιστα που ήρθε ήταν μόλις 30 ημερών. Η πρώτη που θα στείλει συμμετοχή καλύπτει και την θέση της, περίπου 20 μητέρες και μωράκια έχουν την δυνατότητα να παρευρεθούν. Μέχρι στιγμής δεν είναι αυξημένης δυσκολίας τα μονοπάτια, αν ωστόσο αλλάξει αυτό θα ενημερώσουμε τις μανούλες. Τώρα χρειάζεται απλώς χαμόγελα και διάθεση».

Όταν φτάνουν στο σημείο συνάντησης τους συζητούν, γνωρίζονται και τσεκάρουν αν έχουν όλες τα απαραίτητα. «Αυτό που μας έλειπε ήταν να μιλήσουμε και για το θηλασμό, για το πώς γεννήσαμε και να ανταλλάζουμε ιδέες ενώ φόβος όλων μας είναι μην μεγαλώσουν τα παιδιά με ένα τάμπλετ στο χέρι. Έχουμε πάντα μαζί μας και μια μαμά χωρίς το παιδί της που θα κάτσει με οποιαδήποτε γυναίκα θέλει να θηλάσει ή να αλλάξει πάνα “εκτός προγράμματος”, είναι σημαντικό να υπάρχει βοήθεια. Πρέπει να αποενοχοποιηθεί αυτό, είναι οκ να κλαίνε τα μωρά μπροστά σε άλλους, να πεινάνε οποιαδήποτε στιγμή, να εκφράζονται. Στο τέλος, όλα κλείνουν με ένα χειροκρότημα στον εαυτό μας και το μωρό μας. Δεν είναι εγωιστικό, αν μια μαμά είναι χαρούμενη έχει και ένα χαρούμενο παιδί. Είμαστε άλλωστε οι πιο σημαντικοί influencer για το παιδί μας και εγώ ανυπομονώ να μεγαλώσει ο Αντώνης και να μοιραστώ μαζί του τι έκανε τόσο μικρός.

Θαύμασα πολλές μαμάδες που ήρθαν, πλέον δεν ταυτίζομαι με πρωταθλητές που έχουν καταφέρει το ακατόρθωτο, ταυτίζομαι με απλούς καθημερινούς ήρωες, με την διπλανή μαμά ή με τη μαμά που στην πρώτη μας εκδρομή ήρθε με δυο μωρά ένα στο μάρσιπο 2,5 μηνών και ένα 2,5 χρονών από πίσω. Τη θαύμασα πραγματικά, ήταν με χαμόγελο και αυτοπεποίθηση και τα πήγε και σούπερ. Μαθαίνω μέσα από αυτές τις γυναίκες, μαθαίνουμε όλες γι αυτό και το ευχαριστιέμαι τόσο πολύ.

Δεν θα γίνουμε πεζοπορικός σύλλογος, σκοπός δεν είναι να κάνουμε μια ομάδα εκδρομών, σκοπός είναι να γίνουν εκδρομές και να δούμε μετά τις μανούλες να πηγαίνουν μόνες με τον άντρα ή τις φίλες που γνώρισαν από την ομάδα. Να μάθουν τον τρόπο και να τον υλοποιούν με τα μωράκια τους κοντά στην φύση».

Για να καταλήξει: «Στο μέλλον έχουμε σκεφτεί να γίνει αυτό και για μπαμπάδες και οικογένειες, για παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, να κάνουμε καροτσάδες, power walks, διήμερες εκδρομές. Στις επόμενες δράσεις θα είναι και το baby move, το baby swimming».

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα trips εδώ.

Όσο υπάρχει κόσμος που θέλει να βγει έξω με το μωράκι του και μας δίνει αυτή την θετική ενέργεια εμείς θα είμαστε εδώ. Μακάρι σύντομα να υπάρχουν ανάλογες ομάδες και δράσεις και παραπάνω παιδιά που θα βοηθάμε. Θέλω κάθε μητέρα που δεν ξέρει το πώς και φοβάται να έρθει μαζί μας. Όταν γίνεσαι γονιός δεν τελειώνει η ζωή, ξεκινάει μια νέα μαζί με το παιδί σου».