Ελλαδα

Δίκη για το Μάτι - Συγκλονίζει η κατάθεση της Βαρβάρας Φύτρου: «Μέχρι την τελευταία στιγμή ήλπιζα»

Η μάχη για να βρει τα παιδιά και τον σύζυγό της

62224-137655.jpg
Newsroom
5’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Οικογένεια Φύτρου
© Facebook

Δίκη για τη φωτιά στο Μάτι: Η κατάθεση της Βαρβάρας Φύτρου - Η αναζήτηση των παιδιών και του συζύγου της, ο δύσκολος δρόμος της ταυτοποίησης

Συγκινητική υπήρξε η κατάθεση της Βαρβάρας Βουκάκη - Φύτρου, της γυναίκας που έχασε τα δύο της παιδιά και τον σύζυγό της στην πύρινη τραγωδία στο Μάτι, στις 23 Ιουλίου 2018. Η ίδια, όταν οι φλόγες άρχισαν να «ζώνουν» την περιοχή, βρισκόταν στο Γαλάτσι και όπως είπε, αυτό που θα ήθελε σήμερα θα ήταν, αντί να βρίσκεται στο δικαστήριο, να περιμένει να πάρει τα παιδιά της από το σχολείο.

«Σήμερα θα ήθελα να περιμένω τα παιδιά μου να γυρίσουν από το σχολείο, όχι να είμαι εδώ μαζί σας. Βοηθήστε οι δολοφονίες των ανθρώπων μας στο Μάτι να είναι η τελευταία τραγωδία σε αυτή τη χώρα. Για την Εβίτα, τον Αντρέα και τον Γρήγορη. Πέθαναν στη φονική πυρκαγιά στις 23ης Ιουλίου 2018 από τις εγκληματικές παραλείψεις και τα τραγικά λάθη όλων των κατηγορουμένων. Ο σύζυγος μου με τα παιδιά έμεναν στο Μάτι κι εγώ πηγαινοερχόμουν στο Γαλάτσι. Θα ήθελα να μην είμαι στη δουλειά μου εκείνο το απόγευμα. Θα ήθελα να ήμουν μαζί τους. Ενημερώθηκα από το Ίντερνετ ότι έχει φωτιά στο Νταού Πεντέλης. Τηλεφώνησα στον σύζυγό μου και μου είπε ότι άδικα ανησυχώ. Άκουσε στην τηλεόραση πως κατευθύνεται στον Διόνυσο και θα έπρεπε να ανησυχούμε για το σπίτι μας στη Δροσιά», είπε η κ. Βουκάκη. 

Δίκη για τη φωτιά στο Μάτι: Τα επίμονα τηλέφωνα της Βαρβάρας Φύτρου και η προσπάθεια να φτάσει κοντά τους 

Η Βαρβάρα Φύτρου περιέγραψε τα επίμονα τηλέφωνα που έκανε στον σύζυγό της, αλλά και την προσπάθειά της να πάει το Μάτι,να τους συναντήσει και να μπορέσει να τους σώσει από τον πύρινο εφιάλτη. «Εγώ επέμενα, τηλεφωνούσα συνεχώς. Βγήκε στη λεωφόρο Μαραθώνος να δει τι συμβαίνει. Γύρω στις εξι παρά βγήκε να δει. Με πήρε τηλέφωνο και ήταν άλλος άνθρωπος. Ήταν τρομοκρατημένος γιατί η φωτιά πλησίαζε απειλητικά. Θα έφευγε από το σπίτι για να βρει ασφαλές σημείο με τα παιδιά. Εγώ μόλις το άκουσα αυτό έφυγα από το γραφείο. Όταν κατάφερα να βρεθώ στη λεωφόρο Μαραθωνος στην έξοδο προς Ραφήνα, αυτό που αντίκρισα ήταν τρομακτικό. Ακινητοποιημένα αυτοκίνητα. Δεν καταλάβαινα γιατί έχουν σταματήσει. Έπαιρνα τον Γρήγορη, τα παιδιά στα κινητά τους, δεν το σήκωναν».

Κάποια στιγμή ο γιος της σήκωσε το τηλέφωνο του πατέρα του. «Το παιδί ήταν τρομοκρατημένο. Μου είπε ότι βρίσκεται στο λιμάνι του Ματιού, ότι γίνονταν εκρήξεις και ήταν μια χαοτική κατάσταση. "Φοβάμαι Μαμά μου!" μου είπε. Του είπα ότι προσπαθώ να έρθω να τους βρω. Μου λέει "εσύ να μην έρθεις, θα έρθουμε εμείς. Ήταν φοβισμένος κι εγώ δεν ήμουν εκεί. Να του κρατήσω το χέρι να του πω ότι όλα θα πάνε καλά». Όπως περιγράφει, στην προσπάθεια της να φτάσει στο Μάτι, ένας άνθρωπος πάνω σε ένα μηχανάκι της φώναξε «Γύρνα πίσω, θα καείς, καίγονται τα πάντα», εκείνη όμως επέλεξε να μην σταματήσει, προκειμένου να βρεθεί κοντά στην οικογένειά της.  «Έπαιρνα τον Γρηγόρη. Κάποια στιγμή γύρω στις 18.30, όταν μου απάντησε στο τηλέφωνο, ούρλιαζε. "Καιγόμαστε! Δεν το καταλαβαίνεις! Που να έρθεις να μας βρεις!". Ο Γρηγόρης μου έκανε ότι ήταν δυνατό για να σώσει τα παιδιά μας. Δεν μπορεί να ήταν οι δικοί μου. Όχι τα δικά μου τα παιδιά, όχι ο άντρας μου. Όχι έτσι». 

Η Βαρβάρα Φύτρου συνάντησε έναν φίλο της, τον Τάκη Μπαλάσκα, τον οποίο παρακάλεσε να τη βοηθήσει να βρει την οικογένειά της. «Του είπα να πάει στο σπίτι στο Μάτι να δει μήπως τους βρει. Με παίρνει και μου λέει "στο σπίτι δεν υπάρχει κανένας"» και πως καιγόταν ένα σημείο του σπιτιού και προσπαθούσε να το σβήσει μόνος του. Να το ξαναπώ; Ανυπαρξία κρατικού μηχανισμού. Ξεκίνησα να πάω στο Μάτι φορτωμένη με όσα πράγματα θεωρούσα ότι μπορεί να χρειάζονταν άνθρωποι που έχουν περάσει από φωτιά. Πριν φτάσω στην Αγία Μαρίνα είδα δυο περιπολικά σταματημένα και έκλειναν το δρόμο. "Που πάτε κυρία μου; Είστε τρελή; Κάτω κάηκαν τα πάντα" μου είπαν και απάντησα "θα περάσω τώρα, ψάχνω την κόρη μου, τον άντρα και τον γιο μου". Ποιο Μάτι; Ποια περιοχή; Δεν υπήρχε τίποτα. Μυρωδιά καμένου, σκοτάδι, νεκρική σιωπή! Δεν είχε μείνει τίποτα ζωντανό. Μόνο κάποιοι άνθρωποι σαν εμάς. Κατάλαβα ότι ο Γρηγόρης έτρεχε για να σωθεί. Έκανα εικόνα τη στιγμή που μιλούσα με το Γρήγορη και φώναζε στα παιδιά να φύγουν και η Εβίτα έλεγε "μπαμπά να βάλω τα παπούτσια μου" και της φώναζε "έλα με τις σαγιονάρες". Ήθελα να ψάξω δρόμο - δρόμο. Κατεβαίναμε στον παραλιακό δρόμο του Ματιού. Εγκατάλειψη. Καμένα. Κόσμος που έψαχνε τους δικούς του. Δεν ξέρω αν μπορείτε εσείς να μπείτε στα δικά μας μάτια να ζήσετε ότι ζήσαμε. Με τι λόγια; Ποιες πινελιές να ζωγραφίσουν εκείνη τη μαύρη εικόνα;».

Δίκη για τη φωτιά στο Μάτι - Βαρβάρα Φύτρου: «Η στιγμή που βρήκα την Εβίτα μου»

Η Βαρβάρα Φύτρου περιέγραψε ακόμη τη στιγμή που έμαθε τα τραγικά νέα για την κόρη της και τις αγωνιώδεις προσπάθειες των συγγενών για να βρουν τους δικούς τους στις βάρκες με διασωθέντες και πτώματα που έφταναν στη Ραφήνα. «Φτάσαμε στο σημείο που ήταν τα αυτοκίνητα το ένα πάνω στο άλλο. Χαμός. Είχε μέσα απανθρακωμένους ανθρώπους. Πού ήταν οι δικοί μου άνθρωποι; Θα τους έβρισκα έτσι; Βλέπω το αμάξι του συζύγου μου παρατημένο. Λέω όχι εδώ ο άνδρας μου και τα παιδιά μου! Γιατί έχει παρατήσει το αμάξι ανοιχτό; Τι τον ανάγκασε; Δεν ήξερα. Φώναζα τα ονόματα τους. Ποιος να απαντήσει; Τι να απαντήσει;» είπε στην κατάθεση της και περιέγραψε όσα έγιναν στη Ραφήνα. 

«Έδωσα ονόματα και στοιχεία. Κατέβηκα κάτω. Οι βάρκες έφταναν, πρόσωπα μαυρισμένα, κουβέρτες, σε άθλια κατάσταση. Πανικοβλημένοι. Κάθε φορά που ερχόταν μια βάρκα τρέχαμε. Κι όταν έφευγε η βάρκα και δεν κατέβαινε κανείς από τους δικούς μας, απογοήτευση» είπε η Βαρβάρα Φύτρου και συμπλήρωσε: «Σε μια από όλες τις φορές που βρίσκομαι στο Λιμεναρχείο με πλησίασε μια αξιωματικός και μου είπε ότι έχουν βρει ένα κοριτσάκι. Από τις φωτογραφίες που τους είχα δώσει, είχε μια φωτογραφία στο κινητό της. Με ρώτησε αν μπορεί να μου τη δείξει. Της είπα ναι. Πίστευα ότι δεν θα είναι το δικό μου παιδί. Και είδα τη φωτογραφία και δεν ήταν λάθος και ήταν η Εβίτα μου. Με το ροζ μπλουζάκι της όπως μου είχε στείλει λίγες ώρες νωρίτερα ένα βίντεο. Τραγουδούσε και γελούσε. Τώρα δεν είχε ζωή. Έπρεπε να συνεχίσω. Η ζωή μου είχε τελειώσει, αλλά είχα άλλο ένα παιδί κι ένα σύζυγο. Έπρεπε να σταθώ στα πόδια μου. Να ξανακατέβω στις βάρκες να τους βρω. Ερχόντουσαν οι βάρκες και οι δικοί μου δεν κατέβαιναν».

Μετά την είδηση ότι η κόρη της, Εβίτα, ήταν νεκρή, δεν σταμάτησε να αναζητά τον γιο και τον σύζυγό της. «Κάποια στιγμή μάθαμε ότι υπήρχε ένα οικόπεδο, το οικόπεδο Φράγκου. Πού είναι αυτό το οικόπεδο ρωτάω. Από την περιγραφή του σημείου κατέρρευσα. Ήταν πολύ κοντά εκεί που βρέθηκε το αυτοκίνητο. Είχα περάσει απ’ έξω! Φώναξα, ποιος να μου πει ότι όταν πέρασα απ’ έξω το βράδυ ότι μέσα σε εκείνο το οικόπεδο εγώ η μάνα είχα χάσει το παιδί μου και τον άντρα μου.  Θέλω να μπω μέσα. Κάποιοι αστυνομικοί έκλεισαν την καγκελόπορτα. Τους λέω ο σύζυγος μου έχει ένα τατουάζ με τα ονόματα των παιδιών. Λίγο αργότερα είδα να έρχονται οι άνθρωποι της ΕΜΑΚ. Τους παρακάλεσα να μπω μέσα. Μας είπαν να αναγνωρίσουμε τους ανθρώπους μας στο Σχιστό και στο Γουδί. Ο Τάκης βρήκε κάποιους δικούς του και τους έδωσε πληροφορίες για τον άντρα μου και το παιδάκι μου. Μετά άρχισε το ταξίδι μου στις υπηρεσίες. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι από μια πυρκαγιά, την κρατική ανυπαρξία, χωρίς πυροσβεστικά, χωρίς εναέρια, να φτάνεις να χάνεις τους δικούς σου και να πηγαίνεις από τη μια υπηρεσία στην άλλη. Όχι εμάς, των ανθρώπων μας. Να σε σέρνουν και να σε τρέχουν και να μη ξέρει ένας να πει αν οι άνθρωποι σου είναι εδώ. Εγώ η ίδια πήγα στα ψυγεία να δω αφού δε μπορείτε να μου δώσετε μια απάντηση. Κάποια στιγμή με ειδοποίησαν από την ιατροδικαστική υπηρεσία να δώσω dna για να γίνει η επίσημη ταυτοποίηση για την Εβίτα. Ζήτησα να δω. Μου το επέτρεψαν. Τα χεράκια της, τα δαχτυλάκια της. Ήξερα για τον άντρα μου, αλλά ευχόμουν για τον Αντρέα μου. Μέχρι τελευταία στιγμή ήλπιζα ακόμα. Με ενημέρωσαν ότι ταυτοποιήθηκε και ο Αντρέας μου και ακολούθησε το δρόμο που άνοιξε ο Γρηγόρης μου και η Εβίτα μου. Χάθηκε η οικογένεια μου».

Διαβάστε ακόμη »»» Μάτι - Νέα συγκλονιστική κατάθεση: «Θυμάμαι να είμαι στη θάλασσα και να βγάζω τις σάρκες μου»

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.