Επέτειος του Πολυτεχνείου, ευκαιρία για τεμπελιά

Αν μπείτε στο σάιτ του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και πάτε στο «Ακαδημαϊκό Ημερολόγιο» θα διαπιστώσετε ότι οι αργίες δεν έχουν τίποτα το ασυνήθιστο. Στην επέτειο (ή επαίτειο* όπως νομίζω είναι πιο σωστό) της εξέγερσης του Πολυτεχνείου αντιστοιχεί μία ημέρα αργίας και το ίδιο φαντάζομαι θα ισχύει για όλα τα πανεπιστήμια της χώρας.

Στην πραγματικότητα όμως οι πραγματικές ημέρες αργίας για την επαίτειο του Πολυτεχνείου είναι περισσότερες και για το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής φτιάχνουν (προσθέτοντας και το ΣΚ που βολικά κολλάει) ένα πολύ ωραίο 6ήμερο.

Όπως φαντάζεστε, η ιδέα της μετατροπής μιας μονοήμερης αργίας σε πολυήμερη δεν είναι μια παραξενιά του ΠΑΔΑ αλλά κοινός τόπος για πολλά ανώτατα ιδρύματα της χώρας (μπορεί και όλα).

Ας πούμε, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών ήδη κάθονται αφού ενώνουν το προηγούμενο ΣΚ και η εξαήμερη αργία τους τελειώνει την Πέμπτη (εντελώς κρίμα να μην ενώσουν και το ερχόμενο ΣΚ για να φτιάξουν ένα ωραίο 9ήμερο)

Εργαζόμενοι και φοιτητές του Αριστοτέλειου (με σήμα τον Άγιο Δημήτριο) Θεσσαλονίκης θα ακολουθήσουν ίδιο πρόγραμμα με το ΠΑΔΑ, θα κλείσουν σήμερα και θα ανοίξουν ξανά με το καλό τη Δευτέρα. Η Φιλοσοφική του Καποδιστριακού είναι κάπως πιο εργατική και θα μείνει κλειστή μόλις για ένα τόσο δα τριήμερο, από τις 15 μέχρι και τις 17. Το ίδιο και το Πάντειο. Στη Νομική κάποιοι φοιτητές αποφάσισαν το ίδιο τριήμερο να πραγματοποιήσουν κατάληψη που κανέναν δεν θα ενοχλήσει αφού κανείς δεν θα δουλεύει. Βέβαια κι αν κανείς δούλευε, πάλι κανείς δεν θα ενοχλείτο, πλην ίσως κάποιων ακραίων φοιτητών που κυρίως θέλουν να σπουδάσουν, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

Είμαι σίγουρος ότι αν κανείς έχει κέφι και όρεξη και ψάξει όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, δύσκολα θα βρει κάποιο στο οποίο η μονοήμερη αργία της επαιτείου του Πολυτεχνείου δεν θα γίνει στην καλύτερη περίπτωση (ή χειρότερη, εξαρτάται πώς το βλέπει κανείς) τριήμερο και στην χειρότερη (ή καλύτερη) ένα ωραιότατο  Autumn Break. Και παρότι συμμερίζομαι την επιθυμία των συμπολιτών που στελεχώνουν τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα για αμοιβή χωρίς εργασία, παρατηρώ ότι κανείς δεν έχει προσπαθήσει με τόσο πάθος για τον εξευτελισμό μιας γιορτής όσο αυτοί για τον εξευτελισμό της γιορτής της 17ης Νοεμβρίου (ίσως τα κόμματα με την λιτανεία στην Αμερικάνικη πρεσβεία).

Από την άλλη, αναγνωρίζω ότι η μετατροπή μιας επίσημης μονοήμερης αργίας σε πολυήμερη, με τους καθηγητές κάθε σχολής να αποφασίζουν χωρίς εμπόδια για τις μέρες που θέλουν να ξεκουραστούν, είναι μια πραγματική γιορτή της Δημοκρατίας (με την συριζοπασοκική έννοια του όρου) και ως τέτοια συνάδει απολύτως με το νόημα της επαιτείου όπως το αντιλαμβάνονται τα κομματικά στελέχη. Ταυτοχρόνως είναι μια ωραία τρικλοποδιά στα σχέδια της Νίκης της Κεραμέως καθώς καθιστά αχρείαστη την οποιαδήποτε αξιολόγηση. Πώς δηλαδή να αξιολογήσεις με κάτι λιγότερο από άριστα τα ιδρύματα που έχουν κάνει επιστήμη και διδάσκουν τόσο καλά την τεμπελιά και μάλιστα με τον μόνο τρόπο που αξίζει η τεμπελιά να διδάσκεται: με τα λεφτά των άλλων.  

Δεν αρνούμαι ότι όλα αυτά τα γράφω με μια σχετική ζήλια καθώς κι εγώ αν είχα οποιαδήποτε δυνατότητα να πληρώνομαι χωρίς να εργάζομαι θα την έφτανα στα άκρα και θα την άρμεγα όπως ένας πεινασμένος βοσκός την τελευταία του κατσίκα. Οπότε το μόνο που θέλω να κάνω είναι να δώσω συγχαρητήρια στους πανεπιστημιακούς που δεν αρκούνται σε ημίμετρα και μονοήμερες αργίες και κουράγιο στα παιδιά που οι γονείς τους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τα στείλουν για σπουδές κάπου που να μην τα κοροϊδεύουν κατάμουτρα. Και μπράβο τους.   

*για όσους έχουν χάσει μαθήματα, η επέτειος είναι καλύτερα να γράφεται επαίτειος γιατί αυτό που συμβαίνει στις επαιτείους είναι η επαιτεία δόξας από κατορθώματα άλλων.