Ο Ταλιμπάν της Δωδώνης και οι Μουζαχεντίν της Καθ’ Ημάς Ανατολής

Όταν παλαιότερα ως Μητροπολίτης Ζακύνθου είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο περιοδικό του soft porno Penthouse, κυνηγήθηκε τότε από τα τσιράκια του κυκλώματος στήριξης στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Ήταν η εποχή που ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος ήταν μόνιμος συνομιλητής του Πατριάρχη και ταγμένος εχθρός του «κύκλου της Χρυσοπηγής» η οποία είχε αναδείξει την τότε ηγεσία της Εκκλησίας.

Τελικά ο Ζακύνθου, αφού ολοκλήρωσε τον κύκλο του στο νησί, παραιτήθηκε και επανήλθε στον πρώην τιμητικό τίτλο του, εκείνον του Μητροπολίτη Δωδώνης. Δεν υφίσταται τέτοια Μητρόπολη επί της ουσίας. Η έδρα του είναι στη Μονή Πετράκη. Ο τίτλος είναι μόνον τιμητικός. Του επιτρέπει ωστόσο να συμμετέχει στην Ιερά Σύνοδο. Φαίνεται ωστόσο πως τα «νεανικά καμώματα» και οι αντιπολιτευτικές του αναζητήσεις –είχε, βλέπετε, συμπορευθεί με ένα μέρος των μεταρρυθμίσεων που πρότεινε ο Κώστας Σημίτης- είχαν ένα τέλος. Ένα βίαιο τέλος. Ενδεχομένως ως αποτέλεσμα μίας ανελέητης κατρακύλας.

Απρόκλητα ο Πατριαρχικός Μητροπολίτης Χρυσόστομος, ο δεδηλωμένος αντίπαλος του Μακαριστού Χριστόδουλου και πιστός υποστηρικτής του Οικουμενικού Θρόνου στη διαχρονική κόντρα του με κύκλους και παράγοντες της Ελλαδικής Εκκλησίας, αυτός λοιπόν ο Ιεράρχης, αποφάσισε να καταφύγει στην ύβριν.

Διότι περί ύβρεως πρόκειται και όχι περί ολισθήματος ή λάθους.

Ο Δωδώνης Χρυσόστομος αποκάλυψε τις βαθύτερες σκέψεις και θέσεις του νομιμοποιώντας με τις δηλώσεις του περί βιασμού, έρωτος και αμβλώσεων όλη την απανθρωπιά και τη βαρβαρότητα εκείνων που σε καθημερινή βάση ασκούν φυσική βία, ψυχολογικό καταναγκασμό, σεξουαλική κακοποίηση και βιασμό στις γυναίκες και τις θυγατέρες τους. Οι δηλώσεις του Δωδώνης νομιμοποιούν όσους με κλιμακούμενη αυξητική τάση κακοποιούν γυναίκες ή σκοτώνουν γυναίκες εν μέση οδό και μέρα μεσημέρι. Αποτελούν πλαίσιο αναφοράς για όσους συστηματικά και μεθοδικά κτίζουν καθημερινά τα ακροδεξιά ακτιβιστικά μορφώματα μέσα από τα σπλάχνα των παρακρατικών και παραεκκλησιαστικών οργανώσεων.

Ο Χρυσόστομος Δωδώνης αποκάλυψε το βαθύ σκότος που καλύπτει την σκέψη και την ψυχή του. Ως γνήσιος Μουζαχεντίν της Ιρανικής επαρχίας ή Μουλάς σε κάποια σέκτα Βεδουίνων στην Έρημο της Αραβίας, ή ακόμη πλησιέστερα, σαν φανατικός Ιμάμης σε κάποια συνοικία του Ερζερούμ της Ανατολίας του Ερντογάν, τόλμησε να πεί δημοσίως όσα δεν τολμούν να εκφράσουν (όσο και εάν το επιθυμούν) ακόμη και οι ίδιοι οι Ταλιμπάν. «Δεν υπάρχει μη συναινετικός βιασμός».

Με μία φράση ο ανεκδιήγητος Ιεράρχης απάλλαξε τους βιαστές από καταβολής Homo Sapiens. Με χριστιανορθόδοξο Φετιφά απεφάνθη πως «καμία γυναίκα δεν κάθεται να βιαστεί χωρίς τη θέλησή της», για να καταλήξει στους ανεκδιήγητους ισχυρισμούς του πως «δεν υπάρχει σύλληψη από βιασμό και, αν υπάρξει σύλληψη, σημαίνει πως υπήρξε συναίνεση κατά τον βιασμό».

Αποκρουστικό, σαδιστικό. Με λίγα λόγια η επιτομή του μισογυνισμού, του σεξισμού και του κοινωνικού φασισμού. Ο Μητροπολίτης Δωδώνης είναι πολλαπλά επικίνδυνος. Λειτουργεί ως ιδεολογικό πλυντήριο για κάθε μισογύνη και σεξιστή. Για κάθε άνδρα σε αυτόν τον πλανήτη ο οποίος επιδιώκει να δικαιολογήσει τις αποτρόπαιες πράξεις του, από τον βιασμό έως την γυναικοκτονία, τον συστηματικό πειθαναγκασμό και τη μεθοδική σεξουαλική και ψυχολογική κακοποίηση των γυναικών. Ο Μητροπολίτης Δωδώνης νομιμοποίησε με τον ακραίο αντιεπιστημονικό και αντικοινωνικό σκοταδισμό κάθε εκτροπή από την υφιστάμενη νομική τάξη, επιτρέποντας ταυτόχρονα και δικαιολογώντας ως εκπρόσωπος της Εκκλησίας, την ανατροπή των σταθερών του νομικού μας πολιτισμού.

Δεν πρόκειται λοιπόν για ατόπημα. Δεν πρόκειται για λάθος. Πρόκειται για εσκεμμένη απόπειρα ιδεολογικής και θρησκευτικής απαλλαγής των βιαστών από τον ηθικό και κοινωνικό στιγματισμό ανοίγοντας τον δρόμο και στην απαλλαγή τους από τις ποινικές συνέπειες ή την μείωση των ποινών σε περιπτώσεις βιασμού.

Είναι προφανές πως η Ιεραρχία καλείται να πάρει θέση επί του ζητήματος. Θα το απέφευγε όσο θα της το επέτρεπε η συνήθης λειτουργία των εκκλησιαστικών θεσμών. Τελικά αναγκάστηκε να καταδικάσει τον ομογάλακτο Αδελφό της. Είναι σίγουρο δε πως οι θέσεις του Δωδώνης εκφράζουν τις μύχιες ή και τις εξωτερικευόμενες θέσεις πολλών εκ των εν Χριστώ Αδελφών του.

Χωρίς να το καλοσκεφθεί ωστόσο, ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος προσέφερε και μία απροσδόκητη βοήθεια σε όσους επιχειρούν να δομήσουν ένα αποτελεσματικό νομικό και ηθικό τείχος απέναντι στην κτηνώδη αντιμετώπιση των γυναικών από άνδρες συμπολίτες μας. Ο Ιεράρχης αποκάλυψε με περισσή ωμότητα το πώς ακριβώς σκέπτονται οι μισάνθρωποι του κόσμου τούτου. Το πώς, κινούμενοι στις σκοτεινές κατακόμβες της ψυχής τους, εξυφαίνουν τα επιχειρήματά τους για να δικαιολογήσουν τη βαρβαρότητα και την απανθρωπιά τους.

Κύριε Χρυσόστομε, ζω καθημερινά με την σύντροφό μου, τις δύο θυγατέρες μου και την εγγονή μου, την Αντιγόνη. Αντιλαμβάνεστε πως είναι αυτές, από κοινού με όλες τις υπόλοιπες γυναίκες αυτού του κόσμου, που θα σας δικάζουν και που θα καταλήγουν στο αναπόφευκτο, αυτονόητο και αμετάκλητο συμπέρασμα.