Πιο συγκεκριμένα, την Τετάρτη ο Αλέξης Κούγιας με ανακοίνωσή του εξήγησε τους λόγους για τους οποίους ο πελάτης του θα αφεθεί ελεύθερος με εγγύηση 30.000 ευρώ, επισημαίνοντας και απαντώντας ουσιαστικά στον Νάσο Ηλιόπουλο ότι η απόφαση αυτή βασίζεται σε νόμο που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν κυβέρνηση.
Στις συγκεκριμένες αιτιάσεις απάντα σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε ανακοίνωσή της η Κουμουνδούρου αναφέρει χαρακτηριστικά: «Όπως πολύ καλά γνωρίζει ο κ. Κούγιας το άρθρο 497 παρ. 8 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ισχύει σήμερα ακριβώς όπως ίσχυε από το 2010, πριν δηλαδή από την μεταρρύθμιση του 2019».
Σύμφωνα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο κ. Κούγιας «θέλει να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη». Και συνεχίζει: «Μετά την υπερασπιστική γραμμή που ακολούθησε, ότι ο κ. Λιγνάδης είναι δήθεν θύμα πολιτικής σκευωρίας του ΣΥΡΙΖΑ και την καταδίκη για 2 βιασμούς ανηλίκων, το ερώτημα που γεννάται είναι για ποιόν λόγο προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη; Τίνος το πολιτικό παιχνίδι παίζει;».
Η ανταπάντηση του Αλέξη Κούγια ήταν άμεση. Ο συνήγορος του Δημήτρη Λιγνάδη, μέσω ανακοίνωσης που εξέδωσε, ανέφερε και πάλι ότι η διάταξη βάσει της οποίας αποφυλακίζεται ο πελάτης του κατατέθηκε από τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ Μιχάλη Καλογήρου. Παράλληλα, ο ποινικολόγος απάντησε στο ερώτημα «τίνος πολιτικό παιχνίδι παίζει».
Αναλυτικά η απάντηση του Αλέξη Κούγια στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ
«Πριν από λίγο, ευρισκόμενος στο Εφετείο Αθηνών, υπερασπιζόμενος υπόθεση οικονομικού εγκλήματος εις βάρος τραπέζης, πληροφορήθηκα ότι εξεδόθη επίσημη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, όπου αφενός ψευδώς αναφέρεται ότι δήθεν η παράγραφος 8, που προστέθηκε για πρώτη φορά στο νέο Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, βάσει της οποίας αποφυλακίζεται ο Δημήτρης Λιγνάδης, που ψηφίστηκε την 1/7/2019 επί υπουργίας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης του πρώην ασκουμένου μου Μιχάλη Καλογήρου, δήθεν προϋπήρχε στο συγκεκριμένο άρθρο και με τον προϊσχύσαντα Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, αφετέρου δε διερωτάται ποια πολιτική παράταξη θέλω να ευνοήσω με προηγούμενες ανακοινώσεις μου επί αυτού του θέματος.
Η πραγματικότητα όσον αφορά το νομικό μέρος είναι η εξής:
1) Πριν την 1η/7/2019, το άρθρο 497 του ΚΠΔ, στο οποίο προβλέποντο οι προϋποθέσεις αναστολής εκτελέσεως της ποινής, είχε επτά παραγράφους, όπου για να δοθεί αναστολή εκτελέσεως της ποινής μετά από την έφεση που θα ασκούσε ο καταδικασμένος για κακουργήματα, εδίδετο η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ στο δικαστήριο να αναστείλει την εκτέλεση της ποινής.
2) Με τον νέο Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, που ψήφισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και έφερε στη Βουλή ο κος Μιχάλης Καλογήρου, στα προηγούμενα επτά άρθρα προσετέθη και όγδοο άρθρο που καθίδρυσε την ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑ της αναστολής εκτελέσεως της ποινής, αντικαθιστώντας τη νομική λέξη της ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΟΣ, εκτός εάν όπως αναφέρω σε προηγούμενες ανακοινώσεις μου δεν συνέτρεχε στην προσωπικότητα του καταδικασθέντος μία από τις αναφερόμενες προηγούμενες ανακοινώσεις μου αρνητικές προϋποθέσεις.
Μια απλή αντιπαραβολή του άρθρου 497 ΚΠΔ μέχρι την 1η/7/2019 με το άρθρο 497 ΚΠΔ μετά την 1η/7/2019 αποδεικνύει την αξιοπιστία αυτών τα οποία ισχυρίζομαι.
Όσον αφορά τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ περί του ότι δήθεν οι ανακοινώσεις μου έχουν σκοπό να εξυπηρετήσουν κάποιο πολιτικό κόμμα, υπονοώντας την κυβέρνηση, έχω να τους απαντήσω τα εξής:
Καμία διάθεση δεν είχα να αναφερθώ στο πότε ψηφίστηκε η συγκεκριμένη νομοθετική μεταρρύθμιση εάν δεν είχε προβεί σε δηλώσεις ο εκπρόσωπος τύπου κος Νάσος Ηλιόπουλος.
Θα πρέπει επιτέλους τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στα άλλα κόμματα να αποφασίσουν ποια θέση θα διατυπώνουν όσον αφορά τις αποφάσεις της δικαιοσύνης και θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, γιατί δεν μπορεί όταν οι αποφάσεις της δικαιοσύνης τους εξυπηρετούν πολιτικά να εκθειάζουν τη δικαιοσύνη και όταν δεν τους εξυπηρετούν να την εξευτελίζουν, γιατί αυτό δημιουργεί πολύ άσχημη εντύπωση σε όλο το νομικό κόσμο και καταστρέφει την αρχή της ασφάλειας δικαίου και το αίσθημα εμπιστοσύνης στη δικαιοσύνη των Ελλήνων πολιτών, κλονίζοντας το δημοκρατικό πολίτευμα.
Για το αν εγώ είμαι προσωπικότητα που μπορεί να είμαι υποχείριο πολιτικού κόμματος να ρωτήσουν τον επί δύο χρόνια ασκούμενο και συνεργάτη στο γραφείο μου, όσο διήρκησε η δίκη της σκευωρίας της τότε κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας σε συνεργασία με την ΚΥΠ, εις βάρος ενός φτωχού κοινοτάρχη της Κιμώλου, του Αγγελέτου Κανά, για τον οποίον αγωνίστηκα να αποδείξω την αθωότητά του, τον στενό συνεργάτη μου και διευθυντή του πολιτικού γραφείου του κου Τσίπρα κο Μιχάλη Καλογήρου, πρώην υπουργό δικαιοσύνης, γιατί στη μακρόχρονη προσωπική και επαγγελματική διαδρομή μου μέχρι σήμερα ουδέποτε υπήρξα ούτε καν μέλος οιουδήποτε κόμματος και το μόνο το οποίο έχω καταφέρει είναι να διατηρήσω την επαγγελματική ανεξαρτησία μου και την προσωπική και νομική μου αξιοπρέπεια, ώστε να παραμένω μόνο ένας μαχόμενος ποινικολόγος, που κανείς ποτέ δεν τόλμησε να τον κατηγορήσει ότι εξυπηρετεί είτε πολιτικά, είτε επιχειρηματικά συμφέροντα, αφού ουδέποτε η οιαδήποτε κυβέρνηση μού ανέθεσε έστω και μία υπόθεση, όπου θα την εκπροσωπούσα είτε αμέσως, είτε εμμέσως.
Δεν περίμενα ποτέ και μετά την προσωπική γνωριμία μου με τον κο Τσίπρα και τη συνύπαρξή μου μαζί του σε σημαντικές πολιτικές συζητήσεις στην τηλεόραση, τότε που ξεκινούσε την πολιτική του καριέρα να επιτρέψει να εκδοθεί αυτή η ταπεινή και μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους ανακοίνωση, που αφορά στην προσωπικότητά μου».
Ανεξαρτήτως των ως άνω, η προσθήκη της συγκεκριμένης παραγράφου ήταν καθολική απαίτηση όλης της νομικής κοινότητας επί δεκαετίας και αξίζουν συγχαρητήρια στην τότε κυβέρνηση που το ψήφισε. Είμαι ιδιαίτερα απογοητευμένος που με τις τελευταίες τοποθετήσεις δημιουργείται έντονος προβληματισμός για την ορθότητα αυτής της προσθήκης».
3°
