Ελλαδα

... και μπράβο τους: 5 πράγματα που δεν είναι υποχρεωτικά αυτό το καλοκαίρι

Πολλοί συμπολίτες φέρονται σαν να είναι υποχρεωμένοι να κάνουν πράγματα που καθόλου υποχρεωτικά

Μάνος Βουλαρίνος
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Τα πράγματα και οι καταστάσεις που θεωρούμε υποχρεωτικά ενώ δεν είναι και η δυσφορία μας για αυτά.

Επειδή βλέπω ότι πολλοί συμπολίτες φέρονται σαν να είναι υποχρεωμένοι να κάνουν πράγματα που καθόλου υποχρεωτικά δεν είναι και αυτό γίνεται αιτία να δυσφορούν, να γκρινιάζουν, καμιά φορά ακόμα και να δυστυχούν, ετοίμασα αυτή τη μικρή λίστα με πράγματα που, παρότι δεν είναι υποχρεωτικά, πολλοί άνθρωποι τα αντιμετωπίζουν ως τέτοια. 

  1. Δεν είναι υποχρεωτικό να κάνετε διακοπές σε νησί
    Και πολύ περισσότερο στη Μύκονο ή στη Σαντορίνη. Το λέω αυτό γιατί συνεχώς ακούω και διαβάζω συμπολίτες που είναι ενοχλημένοι (ή ακόμα και οργισμένοι) με τις τιμές των ακτοπλοϊκών, των καταλυμάτων στα νησιά, των εστιατορίων στα νησιά, των ζαχαροπλαστείων στα νησιά κοκ και αυτό που τους προτείνω είναι απλό: μην πάτε. Δεν είναι υποχρεωτικό. Η χώρα μας είναι γεμάτη με πολύ ωραία μέρη πολλά από τα οποία βρίσκονται στην ηπειρωτική Ελλάδα και δεν είναι πηγμένα στους επισκέπτες (άρα δεν είναι και ακριβά) όχι γιατί υστερούν αλλά γιατί δεν έχουν διαφημιστεί αρκετά. Στην πραγματικότητα δεν είναι υποχρεωτικό ούτε το να κάνετε διακοπές στη θάλασσα. Λίγες μέρες στο βουνό εν μέσω καύσωνα μπορεί να είναι πιο αναζωογονητικές από δεκάδες βουτιές.
  2. Δεν είναι υποχρεωτικό να μη φοράτε μάσκα
    Το ότι οι μάσκες δεν είναι πια υποχρεωτικές σημαίνει απλώς ότι κάποιος που αισθάνεται πιο ριψοκίνδυνος μπορεί να πηγαίνει στο σούπερ-μάρκετ ή στο σινεμά χωρίς να τις φοράει και μετά να γκρινιάζει που κόλλησε. Δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να τις φορούν οι υπόλοιποι όποτε και όπου θέλουν. Ακούω πολλούς συμπολίτες να γκρινιάζουν επειδή «μας είπαν να μη φοράμε μάσκα» ενώ κανείς δεν τους είπε ποτέ κάτι τέτοιο. Το μόνο που τους είπαν είναι ότι τους θεωρούν ενήλικες που μετά από δύο χρόνια πανδημίας και τρεις-τέσσερις εμβολιασμούς μπορούν να καταλάβουν μόνοι τους τι πρέπει να κάνουν και τι όχι. Πιθανότατα να είναι λάθος και να μην μπορούν, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.
  3. Δεν είναι υποχρεωτικό να ξέρετε τον Λεξ (και πολύ περισσότερο να σας αρέσει)
    Ή οποιονδήποτε άλλο καλλιτέχνη που ακούνε οι πιτσιρικάδες για να κάνουν την «επανάστασή» τους, να νιώσουν ότι διαφέρουν από τις προηγούμενες γενιές ή απλώς να τη σπάσουν στον μπαμπά και τη μαμά. Ούτε είναι υποχρεωτικό να βρίσκετε σπουδαία ποίηση σε πράγματα που, αν τα βλέπατε να πωλούνται σε βιβλιοπωλείο ως ποιητική συλλογή, θα βάζατε τα γέλια. Όπως δεν είναι υποχρεωτικό (ή κακό) να είσαι 15 ή 20, έτσι δεν είναι υποχρεωτικό (ή κακό) να μην είσαι.
  4. Δεν είναι υποχρεωτικό να παίρνετε το αυτοκίνητο για να πηγαίνετε στο περίπτερο της γειτονιάς για τσιγάρα
    Καταλαβαίνω ότι για πολλούς τα πόδια είναι δύο άκρα τόσο χρήσιμα όσο μια ουρά αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η χρήση τους για αποστάσεις μεγαλύτερες του καναπές-ψυγείο απαγορεύεται. Αυτό που απαγορεύεται είναι να παρκάρετε το αυτοκίνητό σας σε πεζοδρόμια, ράμπες αναπήρων και γενικά όπου δεν επιτρέπεται το παρκάρισμα. Αν δεν έχετε πού να το βάλετε, πάρκαρετέ το πιο μακριά και περπατήστε ή μην το παίρνετε καθόλου. Μπορεί τα ελληνικά ΜΜΜ να μην λειτουργούν με τον καλύτερο τρόπο αλλά αυτός δεν είναι λόγος να τα αντιμετωπίζετε σαν κακόφημα μπαρ της Μποκοτά.
  5. Δεν είναι υποχρεωτικό να σέβεστε την γνώμη ή την πίστη κανενός
    Πράγμα που σημαίνει ότι κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να σέβεται τη γνώμη ή την πίστη τη δικιά σας. Αυτό που είναι υποχρεωτικό είναι να σεβόμαστε το δικαίωμα των άλλων να έχουν πίστη και γνώμη. Αλλά καθόλου υποχρεωμένοι δεν είμαστε να τις αντιμετωπίζουμε με σεβασμό. Διαφορετικά θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε με σεβασμό την πίστη σύμφωνα με την οποία η Γη είναι επίπεδη, ή την πίστη ότι ο Θεός είναι ένα τεράστιο χταπόδι με πόδια ελέφαντα ή την πίστη  πως μπορεί ο κομμουνισμός να φέρει ευημερία. Όποιος θέλει να μην ακούει τίποτα για την πίστη ή τη γνώμη του μπορεί να τις κρατήσει για τον εαυτό του. Και μπράβο του. Και καλό καλοκαίρι.