- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Η ανάρτηση του Αντώνη Καφετζόπουλου για τις κηδείες και την υποστήριξή μας στους ανθρώπους του νεκρού.
Γιατί πάμε στις κηδείες; Στην μακροσκελή απάντηση - σύντομη δε γνωρίζω - ένας απο τους κυρίαρχους λόγους είναι για να δείξουμε στους ανθρώπους του νεκρού ότι δεν είναι μόνοι, ότι νοιαζόμασταν κι εμείς για τον άνθρωπο τους.
Παρακολουθούσα τα μικρά εγγόνια του Γιαννη Μήλιου να υποφέρουν την αναπάντεχη απώλεια και σκεφτόμουν ότι μακάρι να είχα το θάρρος και την οικειότητα (δεν ξερω καν τα ονόματα, Γιαννης να υποθέσω βάσιμα ο ένας απο τους δυο;) να τους έλεγα: «ο παππούς ήταν γενναιόδωρος και φιλόξενος και κάπως αδιόρατα απόμακρος, μάλλον για να κρατάει την ανεξαρτησία του. Κυρίως όμως, ήταν απο εκείνους που κάνουν αυτό που πιστεύουν ότι είναι σωστό. Κάθε φορά. Ακόμα κι όταν δεν είναι βολικό.»
Τι ωραια που θα ήταν να μπορούσα να τα καθησυχάσω κάπως με τέτοια λόγια.