Γιώργος Τράγκας: Η τεράστια περιουσία του και η έρευνα για το πώς την απέκτησε.
Η αποκάλυψη της τεράστιας περιουσίας του και η έρευνα της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποιήσης Εσόδων απο Εγκληματική Δραστηριότητα μπορεί να είναι η μοναδική προσφορά του Γιώργου Τράγκα στη χώρα, αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι πρόκειται για μια προσφορά πολύ μεγάλη. Γιατί καταφέρνει:
Να κάνει ακόμα και τους πιο εύπιστους να καταλάβουν (εντάξει, όχι τους πιο εύπιστους αλλά πιθανότατα όλους τους υπόλοιπους) πως, όταν βλέπουν δημοσιογράφους (ή και πολιτικούς) φανατικούς κήρυκες ενός λαϊκισμού που περνιέται για «συμφέρον των πολλών», το πιο πιθανόν είναι ότι έχουν απέναντί τους ανθρώπους που εργάζονται για το συμφέρον των λίγων και κυρίως του εαυτού τους.
Να δείξει ότι οι μεγαλοσχήμονες υπέρμαχοι του εθνικού νομίσματος δεν είναι τίποτα κορόιδα όπως οι φουκαράδες που τους πιστεύουν, αλλά άνθρωποι με περιουσίες στο εξωτερικό οι οποίες θα μείνουν αλώβητες στην περίπτωση του δυστυχήματος της εξόδου της Ελλάδας από το Ευρώ και θα δώσουν στους κατόχους τους την ευκαιρία να χυμήξουν σαν τα όρνια στην πτωχευμένη και χωρίς ισχυρό νόμισμα Ελλάδα και να αγοράσουν κοψοχρονιά.
Να αποδείξει την αχρηστία της κωμικής δήλωσης Πόθεν Έσχες την οποία υποχρεούνται να κάνουν δημοσιογράφοι και πολιτικοί και η οποία δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Αυτός που θέλει να κρύψει εισοδήματα και περιουσία θα κάνει ακριβώς ό,τι κάνει και στη φορολογική του δήλωση: δεν θα τα δηλώσει. Η δήλωση Πόθεν Έσχες είναι άλλη μια γραφειοκρατική ταλαιπωρία που μοναδικό σκοπό έχει να επιτρέπει στις αρχές της πολιτείας να μην κάνουν αυτό που είναι υποχρεωμένες να κάνουν: έλεγχο.
Να ξεβρακώσει όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς της χώρας που έχουν σχέση με εγκληματικές δραστηριότητες που έχουν να κάνουν με το εισόδημα. Ο μακαρίτης δεν απέκτησε την περιουσία του την ημέρα που πέθανε. Την απέκτησε σε βάθος δεκαετιών στις οποίες ουδέποτε ενοχλήθηκε ή ελέγχθηκε πραγματικά (διαφορετικά η δέσμευση ελεγμένης περιουσίας δεν έχει κανένα νόημα). Για παράδειγμα, θυμίζω ότι το 2008 οι ανταγωνιστές του είχαν αποκαλύψει ένα τεράστιο αυταπόδεικτο σκάνδαλο με το οποίο κανείς θεσμικά αρμόδιος δεν ασχολήθηκε: δημοσίευσαν στις εφημερίδες τους τους πίνακες της κρατικής διαφήμισης στον Τύπο. Από τους πίνακες αυτούς προέκυπτε ότι η εφημερίδα του Τράγκα «Χώρα» εισέπραττε για κρατική διαφήμιση ποσά δυσανάλογα μεγάλα σε σχέση με τη μικρή κυκλοφορία της.
Αλλά η προσφορά του μπορεί να μην τελειώνει εδώ και ίσως να ολοκληρωθεί με την έρευνα της Αρχής Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματική Δραστηριότητα.
«Μα έχει νόημα μια τέτοια έρευνα τώρα που ο Τράγκας έχει πεθάνει;» μπορεί να ρωτήσει κάποιος συμπολίτης και η απάντηση είναι ότι έχει και παραέχει. Βλέπετε, οι περισσότεροι άνθρωποι με τους οποίους συναλλάχτηκε λογικά θα είναι ακόμα εν ζωή. Είναι τεράστια ευκαιρία (και απόλυτη ανάγκη) να μάθουμε το ποιοι είναι, τι έκαναν και γιατί το έκαναν. Είναι τεράστια ευκαιρία (και απόλυτη ανάγκη) να μάθουμε πώς και με ποιους ένας δημοσιογράφος μπορεί να φτιάξει περιουσία μεγαλοεπιχειρηματία.
Ομολογώ βέβαια ότι για αυτό το τελευταίο (και νομίζω σπουδαιότερο) κομμάτι της προσφοράς του Γιώργου του Τράγκα δεν είμαι ιδιαιτέρως αισιόδοξος. Δυστυχώς, στη χώρα του καλύτερου/εξυπνότερου/εντιμότερου/εργατικότερου και πιο βασανισμένου λαού στον κόσμο δεν έχει ακόμα εμπεδωθεί η ανάγκη να εξαλειφθεί η βεβαιότητα για τη, σε κάθε επίπεδο, θεσμική διαφθορά. Δεν έχει γίνει κατανοητό από τους δήθεν υπέρμαχους του συστήματος το ότι, ενώ όντως όπου υπάρχουν άνθρωποι δεν μπορείς να εξαφανίσεις τη διαφθορά, μπορείς (και είναι και απαραίτητο) να δημιουργήσεις βεβαιότητα ότι το να είναι κανείς διεφθαρμένος δεν είναι το πιο εύκολο και το πιο ατιμώρητο πράγμα στον κόσμο. Και μπράβο του.
9°
