Ο εφιάλτης του «Κωσταλέξι» αναβιώνει στην Καλλιθέα

Ενα δράμα, που θυμίζει την υπόθεση στο χωριό Κωσταλέξι, εκτυλισσόταν στην Καλλιθέα για χρόνια. Η 36χρονη γυναίκα ορφανή και ανάπηρη Μαρία Παπαδοπούλου έζησε φυλακισμένη στα χέρια των ανθρώπων που είχαν αναλάβει να την προσέχουν και να τη φροντίζουν. Η 36χρονη σώθηκε χάρη στην παρέμβαση των γειτόνων και από τον Ιούλιο νοσηλεύεται, έχοντας ωστόσο χάσει το αριστερό της πόδι από τα βασανιστήρια. Σύμφωνα με το «Εθνος», η 36χρονη είχε πέσει θύμα της 77χρονης Ρωσοπόντιας, που την πρόσεχε τα τελευταία χρόνια, και 50χρονου συγγενούς της. Οι δύο τους δεν δίστασαν όχι μόνο να αποσπάσουν την ακίνητη περιουσία της γυναίκας και να εισπράττουν τη σύνταξη των 1.200 ευρώ που εκείνη έπαιρνε, αλλά μετέτρεψαν τη ζωή της σε έναν εφιάλτη.

Οι δράστες κρατούσαν την Μαρία στο μπαλκόνι φωταγωγού, χωρίς φαγητό και νερό, με το σπασμένο πόδι της δεμένο σε ξύλο, όπως τα ζώα, αφήνοντας να σαπίζει από τις κατακλίσεις. Η κατάληξη θα ήταν τραγική, αν τελικά δεν επενέβαιναν οι γείτονες, οι οποίοι ειδοποίησαν την υγειονομική υπηρεσία και στη συνέχεια κινητοποιήθηκε η εισαγγελία Πρωτοδικών και ασκήθηκε ποινική δίωξη για απόπειρα ανθρωποκτονίας από κοινού, σε βάρος της 77χρονης και του 50χρονου, ενώ δόθηκε κατεπείγουσα παραγγελία για την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης.

Ερευνα όμως γίνεται και για να διαπιστωθεί υπό ποιες συνθήκες πέρασε στα χέρια της 77χρονης το διαμέρισμα της Μαρίας. Το συμβόλαιο αναφέρει ότι η 36χρονη της το δώρισε το 2008, κρατώντας την επικαρπία, «σε ένδειξη της προς αυτήν αγάπης και στοργής της, διότι –όπως δήλωσε- την περιποιείται και την προσέχει σαν μάνα της», ενώ σε άλλο σημείο αναφέρεται ότι η Μαρία «παραιτείται από κάθε δικαίωμά της να ανακαλέσει τη δωρεά αυτή για κάθε λόγο και αιτία, αναγνωρίζοντας πως γίνεται από ιδιαίτερο ηθικό καθήκον και από ευπρέπεια». «Θα ήθελα να γυρίσω σπίτι μου, αλλά φοβάμαι. Με χτύπαγαν. Δεν μου έδιναν νερό, για να μην κατουριέμαι και λερώνω συνέχεια. Δεν με αγαπάει. Θέλω άλλη γυναίκα να με προσέχει», λέει η Μαρία από το νοσοκομείο, όπου αναζητά συχνά την Ιωάννα, τη γειτόνισσα που την βοήθησε.

Η 36χρονη θυμάται τη γιαγιά της, ο θάνατος της οποίας την έφερε στο σημείο να επιχειρήσει να βάλει τέρμα στη ζωή της, πέφτοντας από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου και να μείνει ανάπηρη. Η μητέρα της είχε αναθέσει στην 77χρονη να την προσέχει, όταν δούλευε. Πέθανε το 2006 και η Μαρία έμεινε μόνη, εξαρτημένη αποκλειστικά από αυτή τη γυναίκα, η οποία μετακόμισε στο σπίτι της.

Στο πλευρό της Μαρίας στο νοσοκομείο βρίσκεται η Ιωάννα, η γειτόνισσά της, η οποία δήλωσε: «Την ξέρω από μικρή. Ήταν ένα λιγομίλητο, ντροπαλό κορίτσι. Ήμασταν ήσυχοι, η κυρία, που συνέχισε να τη φροντίζει μετά από τον θάνατο της μητέρας της, έμοιαζε πολύ καλή. Της μιλούσε όμορφα και την πρόσεχε, ερχόταν συχνά και κοινωνική λειτουργός. Ώσπου ξαφνικά έβγαλαν τη Μαρία με το κρεβάτι της στον φωταγωγό, χωρίς να μπορούμε να τη δούμε. Μπροστά είχαν κρεμάσει σεντόνια. Όταν τη ρωτήσαμε, μας είπε “με βγάλανε γιατί βρωμούσα”. Ό,τι ακολούθησε δεν περιγράφεται», λέει η γυναίκα μιλώντας στην εφημερίδα.