Πέθανε ο δημοσιογράφος και αθλητικογράφος Πέτρος Λινάρδος

Ο Πέτρος Λινάρδος γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1925 στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού Σταδίου, όπου διέμενε η προσφυγική οικογένεια της μητέρας του μετά την καταστροφή της Σμύρνης. Αφετηρία της δημοσιογραφικής πορείας του ήταν η «Μαθητική Πένα» της Ευαγγελικής Σχολής Νέας Σμύρνης.

Για το έργο του και την προσφορά του στον αθλητισμό τον τίμησαν πολλοί φορείς στο εξωτερικό και την Ελλάδα. Επίσης πρωτοστάτησε στην ίδρυση του ΠΣΑΤ το 1952 και ήταν μεταξύ των ιδρυτικών μελών. Διετέλεσε πρόεδρός του (1976-1992) και αργότερα ανακηρύχτηκε επίτιμος πρόεδρος.

Το όνομά του φέρει τιμής ένεκεν η αίθουσα τύπου του Πανιωνίου. Στο μεγάλο συγγραφικό του έργο συμπεριλαμβάνονται 20 μελέτες και δοκίμια και 10 βιβλία. Το τελευταίο του σημαντικό βιβλίο εκδόθηκε στα 93 του, το 2018 με τίτλο «Δημητρός Δάλλας: Ο πρωτομάστορας του αθλητισμού της Μικράς Ασίας  και της προσφυγικής αναγέννησης του Πανιωνίου ΓΣ Σμύρνης».

Ο Πέτρος Λινάρδος και η σύζυγός του  Ζαφειρούλα (Ρούλα) που έφυγε από τη ζωή λίγο νωρίτερα έχουν δυο γιούς τον Νίκο, μέλος της εθνικής ομάδας μπάσκετ το 1987 και τον Δημήτρη, γραφίστα και τρεις εγγονές.

Η επαγγελματική ενασχόλησή του με τη δημοσιογραφία άρχισε το 1950. Σε αυτή τη μακρά πορεία, εργάστηκε μεταξύ άλλων στην «Αθλητική Ηχώ», στο «Βήμα», στα «Νέα» και στον «Ταχυδρόμο». Άνθρωπος με ευρύ φάσμα γνώσεων, καταπιάστηκε δημοσιογραφικά με πολλά θέματα, όπως ο φιλοτελισμός, η ναυτιλία, η κοινωνική πρόνοια, η υγεία και η κριτική κινηματογράφου.

Μέχρι πρόσφατα συνέχισε να γράφει ασταμάτητα.

Ο πρόεδρος του ΠΣΑΤ, Γιάννης Θεοδωρακόπουλος έγραψε στο facebook:

«Ο Ελληνικός Αθλητισμός και η Αθλητική Δημοσιογραφία πενθούν για τον «Πατριάρχη» των Αθλητικών Συντακτών Πέτρο Λινάρδο που «έφυγε» σήμερα το πρωί σε ηλικία 97 ετών. Για μένα ήταν πολλά πράγματα μαζί ο Πέτρος Λινάρδος, τον οποίο διαδέχτηκα στην ηγεσία του Πανελληνίου Συνδέσμου Αθλητικών Συντακτών (ΠΣΑΤ). Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στους γιούς του, το Νίκο και το Δημήτρη. Καλό ταξίδι μεγάλε δάσκαλε της δημοσιογραφίας... Σε ευγνωμονούμε για όσα πρόσφερες στον κλάδο μας...»