Δίκη Πέτρου Φιλιππίδη: Στα δικαστήρια έφτασαν οι ηθοποιοί - Απών ο ίδιος που θα ζητήσει διακοπή για λίγες ημέρες.
Ξεκίνησε σήμερα, 18 Μαρτίου η δίκη του ηθοποιού, Πέτρου Φιλιππίδη, για βιασμό κατ’ εξακολούθηση που έλαβε χώρα το 2008 και για δυο απόπειρες βιασμού, τα έτη 2010 και 2014.
Ο καλλιτέχνης, που έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό από εμβληματικούς κωμικούς ρόλους που ερμήνευσε, είναι αντιμέτωπος με τρεις κατηγορίες βαριάς σεξουαλικής βίας, σε βάρος γυναικών συναδέλφων του, για τις οποίες κρίθηκε προσωρινά κρατούμενος τον περασμένο Ιούλιο.
Ο ηθοποιός, που έχει μεταφερθεί εδώ και μέρες στις φυλακές Κορυδαλλού από το κατάστημα Τριπόλεως, δεν βρίσκεται σήμερα στην δικαστική αίθουσα, ενώ η υπεράσπισή του, επικαλούμενη σοβαρό παθολογικό πρόβλημα υγείας του καλλιτέχνη, θα αιτηθεί στο δικαστήριο την διακοπή της δίκης για λίγες ημέρες.
Στο δικαστήριο βρέθηκαν οι τρεις γυναίκες ηθοποιοί που κατήγγειλαν τον Πέτρο Φιλιππίδη για σεξουαλική κακοποίησή τους, όπως επίσης και «επώνυμες» μάρτυρες που οι καταγγέλλουσες έχουν προτείνει.
Ήδη στα δικαστήρια έχουν φτάσει οι Πηνελόπη Αναστασοπούλου, Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, Εβελίνα Παπούλια, Σπύρος Μπιμπίλας, Λένα Δροσακη, Αλέξανδρος Μπουρδούμης και Ζέτα Δούκα.
Δίκη Πέτρου Φιλιππίδη: Δέκα μάρτυρες θα καταθέσουν
Για την υπόθεση αναμένεται να εξεταστούν περίπου 10 μάρτυρες μεταξύ των οποίων τρεις γνωστές στο κοινό ηθοποιοί οι οποίες κλήθηκαν από τις παθούσες να εισφέρουν από το βήμα του μάρτυρα γεγονότα που αφορούν τον κατηγορούμενο.
Πρόκειται για τις κκ Κάτια Δανδουλάκη, Εβελίνα Παπούλια και Λένα Δροσάκη. Η τελευταία, όπως και άλλες συνάδελφοί της, όπως η κ.'Αννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, έχουν καταγγείλει τον κατηγορούμενο και δημόσια αλλά και στο πειθαρχικό όργανο του ΣΕΗ, για συγκεκριμένες πράξεις και συμπεριφορές οι οποίες ωστόσο δεν ερευνήθηκαν ποινικά λόγω παραγραφών.
Ο Πέτρος Φιλιππίδης καλείται να δικαστεί για έναν βιασμό και δύο απόπειρες βιασμού, πράξεις για τις οποίες τον κατήγγειλαν τρεις συνάδελφοι του οι οποίες κατέθεσαν στο πλαίσιο εισαγγελικής έρευνας ότι ο καλλιτέχνης εκμεταλλεύτηκε την θέση ισχύος που είχε ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και θιασάρχης.
Το ίδιο αναφέρεται και στο βούλευμα που εξέδωσε για την παραπομπή του ηθοποιού το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών το οποίο υιοθετώντας ανάλογη εισαγγελική πρόταση, αποφαίνεται ότι ο κατηγορούμενος «εκμεταλλευόμενος την θέση ισχύος, το εγνωσμένο κύρος και την καταξίωση του στο χώρο, όντας ηθοποιός, σκηνοθέτης, θιασάρχης επιδίωκε συναντήσεις με τα θύματά του με αφορμή την λήψη βιογραφικών, εκμεταλλευόμενος την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπο του και την ανάγκη τους για εύρεση εργασίας...».
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο που έχει συνταχθεί σε βάρος του, ο ηθοποιός φέρεται να βίασε μία συνάδελφο του το 2008, πράξη που έγινε δύο φορές, καθώς και να αποπειράθηκε να βιάσει άλλες δύο ηθοποιούς, το 2010 και το 2014. Σε δύο από τις περιπτώσεις οι πράξεις τελέστηκαν μέσα στο καμαρίνι του , όπου για επαγγελματικούς λόγους βρέθηκαν εκεί οι συνάδελφοι του, ενώ στην τρίτη περίπτωση επιχείρησε να βιάσει την ηθοποιό μέσα στο αυτοκίνητο του, μετά από επαγγελματικό ραντεβού που είχε με την άνεργη τότε, παθούσα .
Ο ίδιος ο κατηγορούμενος αρνείται τις κατηγορίες, ισχυριζόμενος πως οι καταγγέλλουσες έχουν στόχο την προσωπική τους προβολή δια της συκοφάντησης του ίδιου.
Ωστόσο η εκδοχή που επικαλείται δεν γίνεται δεκτή από τους δικαστές οι οποίοι στο παραπεμπτικό βούλευμα αποφαίνονται ότι δεν «υφίσταται κίνητρο συκοφάντησης του κατηγορούμενου προκειμένου (τα θύματα) να αποκτήσουν δημοσιότητα, καθώς έχει παρέλθει μεγάλο χρονικό διάστημα από τα καταγγελλόμενα και εάν πράγματι ο στόχος των παθουσών ήταν να αποκτήσουν δημοσιότητα, θα είχαν καταγγείλει τις εν λόγω αξιόποινες πράξεις σε προγενέστερο χρονικό διάστημα, όταν βρίσκονταν στο ξεκίνημα της επαγγελματικής τους πορείας».
Κατά την άποψη του δικαστικού Συμβουλίου που έκρινε την υπόθεση, ο κατηγορούμενος εμφανίζει «εξακολουθητική δράση για μεγάλο χρονικό διάστημα (2008 έως 2014) σε βάρος περισσότερων θυμάτων», ενώ επιδείκνυε «ιδιαίτερη σκληρότητα, επιμονή και αναλγησία κατά τις επιθέσεις χωρίς να πτοείται από την σθεναρή αντίσταση, τις φωνές, τα κλάματα και τον τραυματισμό των παθουσών κατά την απόπειρα διαφυγής τους».
Παράλληλα όπως τονίζεται στο βούλευμα «ήταν αμετανόητος και απτόητος και μετά την τέλεση των πράξεών του απευθύνοντας χυδαίες εκφράσεις και απειλές κατά των θυμάτων του» γεγονός από το οποίο καταδεικνύεται «ιδιαίτερη επικινδυνότητα ως στοιχείο του χαρακτήρα του και σταθερή ροπή του στην τέλεση συναφών εγκλημάτων».
10°
