Νίκος Καμπάνης: Συλλέκτης με 5.000 «περίεργα» μηχανικά μολύβια

Όταν δεν διορθώνει τις ασκήσεις των μαθητών του και δεν λύνει εξισώσεις, καταπιάνεται με το ιδιαίτερο χόμπυ συλλογής αλλά και κατασκευής μηχανικών μολυβιών. Ο λόγος για τον μαθηματικό Νίκο Καμπάνη. Η συλλογή τoυ περιλαμβάνει 5.000 μηχανικά μολύβια, παράξενα και ιδιαίτερα που εμπνέεται μεταξύ άλλων από καθημερινά μικροαντικείμενα που χρησιμοποιούμε στο σπίτι μας, όπως μια οδοντόβουρτσα, ένα ανοιχτήρι, μια κουτάλα. Επισκεφτήκαμε τον χώρο του, εκεί που κατασκευάζει και φυλάσσει τα χιλιάδες δημιουργήματά του, προκειμένου να μάθουμε περισσότερα για το ιδιαίτερο πάθος του.

Όπως μας λέει όλα ξεκίνησαν όταν άρχισε να επισκέπτεται τα υπαίθρια παζάρια των παλαιοπώλων στο Μοναστηράκι.

«Είχα μόλις 30 ιδιαίτερα μηχανικά μολύβια όταν αποφάσισα να ξεκινήσω το χόμπι συλλογής τους. Αρχικά επισκεπτόμουν χαρτοπωλεία για να τα προμηθεύομαι, επειδή πρόκειται για εποχιακό είδος, δεν έβρισκα την ποικιλία που αναζητούσα κι έτσι άρχισα να πηγαίνω σε παλαιοπωλεία στο Μοναστηράκι. Με αφορμή τα μοναδικά κομμάτια που εντόπιζα εκεί, κατέληξα πως προκειμένου να αναβαθμίσω την συλλογή μου με κάτι εντελώς ξεχωριστό, καλό θα ήταν να τα κατασκευάζω ο ίδιος. Έκτοτε από τις αγορές αυτές προμηθεύομαι τα υλικά μου και φτιάχνω τα μολύβια στο σπίτι. Δεν έχω πραγματικό εργαστήρι, όλα γίνονται στο σπίτι μου χωρίς τόρνο ή εργαλεία. Χρησιμοποιώ απλά μια πένσα, μια τανάλια και ένα μικρό τσιμπιδάκι. Μερικές φορές μπορεί να μου λείπει ένας συνδετικός κρίκος και μπορεί να πάρει μέρες μέχρι να ολοκληρωθεί το μολύβι αλλά συνήθως τα τελειοποιώ μέσα στην ίδια μέρα.»

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Καμπάνη, όλα μπορούν να μεταμορφωθούν σε μολύβι. Ένα σφυράκι ψυχιάτρου, ένα σπιράλ από το μπάνιο, ένας μεγενθυτικός φακός, μια κλεψύδρα, μια πίπα από το Αφγανιστάν, ένα μολύβι self-test με ενσωματωμένη μπαντονέτα, μια χτένα που του χάρισε ένας κουρέας φίλος του, μια μπάλα από μπιλιάρδο, ακόμα και ένα μαστίγιο. 

«Αγαπώ το μέταλλο και το ξύλο που το θεωρώ ζωντανό οργανισμό και αποφεύγω το πλαστικό για τα δημιουργήματά μου. Αρκετά από αυτά είναι φτιαγμένα με μια δόση χιούμορ, όπως το μολύβι ομπρέλα που μπορεί να φανεί χρήσιμο μια μέρα καθώς λύνεις ένα σταυρόλεξο και πιάσει βροχή. Ή το μολύβι-βέλος τοξοβολίας που έχει ψηλά το κέντρο βάρους και πρέπει να το στηρίζεις στον ώμο σου για να γράφεις. Σε ένα χωράφι κάποτε βρήκα το κεφάλι μιας σαύρας, το πέρασα από βερνίκι και το διαμόρφωσα σε μολύβι, ανάλογα ώστε να φοριέται και σαν κόσμημα. Πολλοί με ρωτάνε, “καφέ όμως δεν φτιάχνουν τα μολύβια σου”. Κι όμως ... φτιάχουν.»

Πολλοί έχουν προτείνει στον ταλαντούχο μαθηματικό να εκθέσει τα μολύβια ωστόσο ο ίδιος προτιμά να κρατά χαμηλό προφίλ, ούτε τα πουλάει. Έμνευσή του, αποτελούν οι μαθητές του. Το να διεκδικούν μάλιστα ένα μοναδικό, σπάνιο κομμάτι με προυπόθεση να αριστεύσουν στις εξετάσεις είναι πλέον θεσμός όπως μαθαίνουμε ενώ τα παιδιά πολλές φορές τον προμηθεύουν με πρώτες ύλες που πιστεύουν οτι θα δημιουργούσαν ένα ωραίο μολύβι. 

Φωτογραφίες: ATHENS VOICE