Οι θεματοφύλακες πρέπει να συναντήσουν τους δεσμοφύλακες

Η επίθεση και η απαγωγή του γυμνασιάρχη στην Πιερία από τους «Θεματοφύλακες του Συντάγματος» (ή όπως αλλιώς αυτοαποκαλείται αυτή η διασταύρωση σωρρικών και χρυσαυγιτών) ήταν εκπλήξη μόνο για όσους συμπολίτες δεν καταλαβαίνουν ότι όταν τα αγριόχορτα δεν ξεριζώνονται πνίγουν τα υπόλοιπα φυτά και όταν οι παραβατικές συμπεριφορές δεν καταστέλλονται, αναπόφευκτα οι παραβατικοί αποθρασύνονται και αργά ή γρήγορα γίνονται εγκληματίες.

Το τι έγινε όχι μόνο είναι γνωστό, αλλά ακολούθησε και ένα μοτίβο που έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν: μερικοί πετροβολημένοι αντικοινωνικοί ξεκίνησαν, πριν από μήνες, να απειλούν κι αφού είδαν ότι κανείς δεν τους ενοχλεί, αφού κατάλαβαν ότι η επιβολή του νόμου και της τάξης δεν είναι στις προτεραιότητες της πολιτείας, αφού επιβεβαίωσαν ότι η ασφάλεια των πολιτών δεν είναι πάνω-πάνω στην ατζέντα της κυβέρνησης, έκαναν το αναπόφευκτο επόμενο βήμα.

Και αφού η πολιτεία απέτυχε παταγωδώς να το εμποδίσει, το ερώτημα  είναι τι απάντηση θα δώσει στο βήμα αυτό.

Θα κάνει αυτό που συχνά κάνει με τους εγκληματίες; Θα τους χτυπήσει την πλατούλα και θα τους πει «να μην το ξανακάνετε παλιόπαιδα;» (δηλαδή θα καταδικαστούν, αλλά θα αφεθούν ελεύθεροι με αναστολή όπως συνέβη πριν λίγο καιρό με τρεις μαχαιροβγάλτες;) Θα επιτρέψει σε αυτούς τους επικίνδυνους αντικοινωνικούς να παραμείνουν ελεύθεροι κλείνοντας έτσι το μάτι στους μιμητές τους; Ή θα φροντίσει, έτσι για αλλαγή, να προστατεύσει την κοινωνία και τους πολίτες της από την εγκληματική δράση των διαφόρων τραμπούκων;

Στην ερώτηση φυσικά δεν μπορώ να απαντήσω. Δεν έχω ιδέα τι θα κάνει η πολιτεία και το παρελθόν με κάνει να ανησυχώ ιδιαιτέρως. Αλλά ξέρω τι πρέπει να κάνει: να τους αντιμετωπίσει με τη μεγαλύτερη δυνατή αυστηρότητα και να εξασφαλίσει ότι θα περάσουν ένα ικανό διάστημα στη φυλακή. Ικανό όχι μόνο για να μετανιώσουν οι ίδιοι την ώρα και τη στιγμή που τραμπούκισαν και απήγαγαν έναν άνθρωπο που έκανε τη δουλειά του, αλλά και για να κοπεί η όρεξη στους υπόλοιπους που πιθανόν να θελήσουν να τους μιμηθούν. Ικανό ώστε να δοθεί το σήμα ότι η χώρα δεν είναι ένα χωράφι στο οποίο αλωνίζουν τα παραβατικά και εγκληματικά γκρουπούσκουλα.

Και αφού τα κάνει αυτά η πολιτεία οφείλει στη συνέχεια να τιμωρήσει τα όργανά της που έγραψαν τις καταγγελίες για τη δράση των επικίνδυνων αυτών ανθρώπων στα όργανα τους. Να τιμωρήσει (θα έγραφα απολύσει αλλά όπως όλοι ξέρουμε οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι δεν απολύονται ποτέ) όσους αντιμετώπισαν τις καταγγελίες για απειλές με τη συνηθισμένη χαλαρότητα (και φυσικά να διερευνήσει αν εκτός από τη συνηθισμένη χαλαρότητα έχουμε και μια όχι ασυνήθιστη συμπάθεια προς τους δράστες).

Και όλα αυτά πρέπει να τα κάνει γρήγορα.

Το ξέρω πως η ελληνική δικαιοσύνη μοιάζει με τοΤζακ το Ντάνιελς στην παλιά εκείνη διαφήμιση που κανείς δεν βιαζόταν και βλέπω πως δικαστές, δικηγόροι και νομοθέτες, ενώ αναγνωρίζουν πως αυτό πρέπει να αλλάξει, δεν δείχνουν καμία πρεμούρα για την αλλαγή. Αλλά καλό θα ήταν στην συγκεκριμένη περίπτωση να κάνουν μια εξαίρεση και να δουλέψουν λίγο λιγότερο αργά από το συνηθισμένο. 

Με λίγα λόγια η πολιτεία (και εν προκειμένω οι εκπρόσωποι της που κάθονται στα δικαστικά έδρανα) καλό είναι να μη μας αναγκάσει και αυτή τη φορά να ακούσουμε ή να διαβάσουμε τη φράση «καταδικάστηκαν και αφέθηκαν ελεύθεροι με αναστολή». Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει και να προφυλακιστούν (η δράση και η ρητορική τους δείχνει ότι αυτό που έκαναν δεν ήταν απλώς μια παλαβομάρα της στιγμής αλλά μια συντονισμένη ενέργεια στο πλαίσιο ενός «αγώνα» μιας οργάνωσης με πολλά παρακλάδια), να καταδικαστούν (εκτός αν η απαγωγή δεν είναι πια ποινικώς κολάσιμη)  και αφού καταδικαστούν να εκτίσουν την ποινή τους εκεί που εκτίονται οι ποινές. 

Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, ξέρουμε όλοι πού οδήγησε η αδιαφορία της πολιτείας στη δράση της Χρυσής της Αυγής. Όχι μόνο δεν χρειάζεται η ιστορία να επαναληφθεί, αλλά πρέπει επιτέλους η πολιτεία να δείξει ότι μπορεί να υπερασπιστεί τουλάχιστον τον εαυτό της. Και υπερασπιζόμενη τον εαυτό της να υπερασπιστεί και τους πολίτες της. Να αποδείξει επιτέλους ότι δεν είναι διατεθειμένη να εξακολουθήσει να τους αφήνει ανυπεράσπιστους στις ορέξεις του κάθε γκρουπούσκουλου και του κάθε τραμπούκου. Διαφορετικά, θα ακολουθήσουν τα ίδια και τα χειρότερα που πάντα ακολουθούν την ατιμωρησία ή την δήθεν τιμωρία. Και μπράβο τους.