Την πεποίθηση ότι η ακροδεξιά και η Αριστερά συμπίπτουν στα θέματα όπου κυριαρχεί η εξαλότητα εξέφρασε ο φιλόσοφος και συγγραφέας Στέλιος Ράμφος.
Την πεποίθηση ότι η ακροδεξιά και η Αριστερά συμπίπτουν στα θέματα όπου κυριαρχεί η εξαλότητα, όπως για παράδειγμα στο ζήτημα της διαχείρισης της πανδημίας, εξέφρασε ο φιλόσοφος και συγγραφέας Στέλιος Ράμφος.
Εκτίμησε ότι «φουντώνουν τα πράγματα πολύ άσχημα» λέγοντας πως τον φοβίζουν οι αντιδράσεις των ανθρώπων που μπορεί να οδηγήσουν σε κοινωνικές εκρήξεις. Έδωσε, μάλιστα, έμφαση στην ψυχολογική διάσταση που παίρνει η πανδημία. «Όπου κυριαρχεί η εξαλότητα, τα άλλα είναι τίτλοι απλώς. Οι ψυχολογίες είναι ίδιες. Δεν είναι πια η πολιτική κρίση, είναι το έξαλλο, το “εκτός εαυτού” που επικρατεί. Όταν χάνεις την ψυχραιμία σου και επικρατεί το έξαλλο, παύεις να έχεις ιδέες, υπάρχει το καθαρό θυμικό και σε αυτό μπορούν να συμπίπτουν όλα τα άκρα του κόσμου», ανέφερε στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, διευκρίνισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το ίδιο με την ακροδεξιά, αλλά «ένας άνθρωπος εκεί, μπορεί να βρεθεί δίπλα σε έναν άνθρωπο σε έξαλλη κατάσταση», υποστηρίζοντας ότι «δεν είναι τυχαίο ότι στους “Αγανακτισμένους” ήταν οι μεν στο πάνω μέρος της πλατείας Συντάγματος και οι δε στο κάτω».
«Ιδεολογικά δεν είναι συγκοινωνούντα δοχεία η Αριστερά και η ακροδεξιά, αλλά στην πολιτική πράξη μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, γιατί όταν ψυχολογίες καλπάζουν, τότε οι ιδέες υποχωρούν. Εξαρτάται από τις συνθήκες, μπορεί να συμμαχήσουν ή να αλληλοφαγωθούν. Σημασία στη Δημοκρατία έχει το μέτρο και η ισορροπία. Όταν χαθούν αυτά τα δυο, τότε όλα τα άκρα μπορούν να “χαιρετιστούν”», είπε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Ράμφος απέδωσε την έλλειψη συναίνεσης στο κυνήγι της εξουσίας και την «πολιτική ανωριμότητα» στην ελληνική κοινωνία. «Δεν έχουμε πετύχει την κοινωνική ωριμότητα που μας επιτρέπει να έχουμε μια κοινότητα πολιτική. Ο πολιτικός μας βίος έχει πολλά στοιχεία ανωριμότητας μολονότι έχει θεσμούς ώριμους, αλλά οι ψυχές που υποστηρίζουν το πολιτικό μας σύστημα κινούνται σε άλλα επίπεδα. “Γιατί εσύ και όχι εγώ;”», υπογράμμισε. Προέβλεψε ότι η Ολλανδία θα ξεπεράσει πιο γρήγορα το πρόβλημα αυτό, γιατί εκεί η εμπιστοσύνη στην επιστήμη μπορεί να αυξηθεί, «αλλά σε κοινωνίες όπως η δική μας θα υπάρξει πρόβλημα γιατί είναι πολύ ευαίσθητοι οι ψυχισμοί και πολύ αδύνατα τα “εγώ”».
Ερωτηθείς για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είπε ότι είναι «ένας πρωθυπουργός που του έχουν πέσει στο κεφάλι τα πάντα» – από την κατάσταση της Οικονομίας, μέχρι την πανδημία, τις πυρκαγιές και τις τουρκικές απειλές- λέγοντας ότι γίνεται μια προσπάθεια να συγκρατηθούν τα πράγματα και να ανταποκριθεί η χώρα στην πραγματικότητα και στις συνθήκες.
Αντιθέτως, για τον Αλέξη Τσίπρα είπε ότι «δεν έχει αίσθηση της αντιπολιτευτικής πρακτικής».«Νομίζω ότι κάνει κακό στον εαυτό του, χωρίς να το θέλει. Όταν ο στόχος της πολιτικής σου είναι να λες “όχι” σε όλα, τότε αυτομάτως παύεις να είσαι αντιπολίτευση, αερολογείς και περιμένεις». Πρόσθεσε, δε, πως εάν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήθελε κάτι άλλο, θα ζητούσε εκλογές με επιχειρήματα.
Ο φιλόσοφος και συγγραφέας μίλησε και για τους ανεμβολίαστους, λέγοντας πως θυματοποιούνται οικειοθελώς, καθώς μπορεί να υπάρχουν και κρούσματα εμβολιασμένων και κάποια από αυτά είναι θανατηφόρα, αλλά ο κύριος όγκος των θυμάτων είναι από αυτούς που για κάποιους λόγους δικούς τους θεωρούν ότι δεν πρέπει να εμβολιαστούν και ότι δεν πρέπει να απογραφούν.
«Αυτό σημαίνει μια γενικότερη διαταραχή γιατί δεν αποκλείεται μετά την απογραφή να προκύψει κάτι άλλο. Δεν ξέρω αν είναι θέμα αποκλειστικά των λοιμωξιολόγων ή εάν αποκτά έναν μια ευρύτερο χαρακτήρα το πρόβλημα», υπογράμμισε.
Σκιαγραφώντας το «ψυχολογικό υπόστρωμα που οδηγεί σε μια στάση με ακραία φαινόμενα», δήλωσε ότι ο εγκλεισμός επί σχεδόν 2 χρόνια, έχει σοβαρές ψυχολογικές συνέπειες για έναν κανονικό μέσο άνθρωπο, ή για κάποιον που είναι ψυχολογικά πιεσμένος. Όπως εξήγησε, η κλεισούρα δημιουργεί φοβίες, οι οποίες με τη σειρά τους προκαλούν ορατές ή αόρατες απειλές. «Οι αόρατες απειλές δημιουργούν μια εσωτερική ταραχή πολύ έντονη, και αν υπάρχει μια προδιάθεση, αυτό παίρνει διαστάσεις. Αυτοί οι άνθρωποι εξορκίζουν την εσωτερική ταραχή τους σε κάτι γενικότερο, όπως για παράδειγμα στο σύστημα ή στο κράτος», ανέφερε.
«Αυτή είναι η “λογική της ταραχής”. Για να απαλλαγώ από την ταραχή που είναι ο πόνος μου, είναι το κακό μέσα μου, την προβάλω σε κάποιον άλλον, στον σατανά, στα τσιπάκια, στα κέρδη των εταιρειών, στα λάθη των επιστημόνων. Εάν έχουμε και 5ο και 6ο κύμα θα έχουμε κοινωνικούς τριγμούς άλλης τάξεως. Όχι μόνο στην Ελλάδα. Βλέπετε τι γίνεται στην Αυστρία, στη Γερμανία, στην Ολλανδία», επεσήμανε ο κ.Ράμφος.
7°
